خانه را با هم بتکانیم

 

 

مسئولیت‌پذیری توأم با حس مفید بودن
خانواده‌ها باید کودکان را از سنین پایین، در انجام وظایف خود یاری کنند، چرا که مهم‌ترین مساله در مسئولیت‌پذیری کودکان افزایش حس مفید بودن در آنهاست تا بتوانند در جامعه اعتماد به‌نفس مثبت و زیادی برای انجام وظایف خود داشته باشند. دکتر علی‌اصغر اصغر‌نژاد، متخصص روان‌شناسی در این خصوص به جام‌جم می‌گوید: «از زمانی که کودک بتواند کارهای خود را انجام دهد، می‌توان از او در انجام برخی از کارهای خانه انتظار داشت. کارهایی که باید توسط والدین مورد حمایت و تشویق قرار گیرد تا کودک متوجه این موضوع شود که این بعد از شخصیتش نیز به چشم می‌‌آید و از نظر آنان مورد تأیید است. اگر پدر و مادر افراد کنترلگری باشند و به جای کودک کارهایی را انجام دهند یا تصمیماتی بگیرند به بروز مشکلات عدیده‌ای منجر می‌شود. کودکان باید کارهای‌شان را حتی با آزمون و خطا و به‌تنهایی انجام دهند.» وی همچنین می‌افزاید: «والدین باید اجازه برخی کارها از‌جمله پوشیدن لباس را به کودکان بدهند. کودک باید مسئولیت رفتار و اخلاق خود را مخصوصا در محیط‌های مختلفی همچون مدرسه بپذیرد. کودک باید به این موضوع توجه کند که موفقیت یا حتی شکستش در گرو عملکرد خودش است.»

 

تک‌فرزندی و عدم مسئولیت‌پذیری
کودکان نیاز دارند بدانند که کار منزل بخشی از زندگی است. البته در ایام خانه‌تکانی نباید بیشتر از ظرفیت کودکان مسئولیت یا کار به آنها محول کرد. به‌هرحال آموزش مسئولیت‌‌پذیری به کودکان نیز یکی از اصلی‌ترین وظایف هر پدر و مادری است؛ چراکه برای داشتن یک فرزند متعهد و قوی باید آموزش درس‌‌های زندگی به کودک از سنین خردسالی آغاز شود. البته معضل تک‌فرزندی در بی‌مسئولیتی برخی کودکان مخصوصا در همین خانه‌تکانی‌های نزدیک سال جدید، بی‌تأثیر نیست؛ تک‌فرزندانی که با حساسیت‌ها و نگرانی‌های شدید والدین مواجهند و پدر و مادرهای‌شان خیلی اجازه و فرصت تجربه و انجام کارهای جدید و سپردن برخی مسئولیت‌ها را به آنان نمی‌دهند. موضوعی که اصغرنژاد هم با آن موافق است و توضیح می‌دهد: «در گذشته کودکان در خانه مشارکت‌های مختلفی همچون خرید نان، نفت، مراقبت از دیگر فرزندان و...  را انجام می‌دادند و در نتیجه تعاملات‌شان بیشتر می‌شد. در حال حاضر با توجه به کاهش تعداد فرزندان و پدیده تک‌فرزندی، نگرش والدین در خصوص مسئولیت‌پذیری تغییر کرده و آنان بر این باورند که اگر کودکان کاری را انجام دهند، ممکن است مشکلی برای آنان رخ دهد. در صورتی که بسیار هم برای آنها کمک‌کننده است.»  امروزه براساس برخی اصول تربیتی، عدم تعهد در انجام برخی وظایف در بین تک‌فرزندان یکی از مهم‌ترین آسیب‌های تربیت به‌شمار می‌رود که باید مورد توجه قرار گیرد.

پرورش بذر مسئولیت‌پذیری از کودکی
والدین می‌توانند با توجه به سن و عملکرد کودک، کم‌کم مسئولیت‌های او را در خانه افزایش دهند. مسئولیت‌سپاری در کودکان علاوه بر افزایش توانمندی‌شان باعث افزایش اعتمادبه‌نفس در آنان می‌شود. باید کودک‌مان را به‌دلیل مسئولیتی که به او واگذار کردیم، تشویق کلامی کنیم و نشان دهیم حواس‌مان به او هست اما طبق گفته این روان‌شناس، کودکان در یک خانه تفاوت‌های فردی مختلفی با یکدیگر دارند و این موضوع هم غیرقابل انکار است و والدین باید این موضوع را بپذیرند که مساله مسئولیت‌پذیری در وجود هر یک از فرزندان به سبب برخی موارد همچون شرایط محیطی، ژنتیکی و...  متفاوت است.  با این حال فرزندان امروز به‌عنوان پدران و مادران فردا باید به‌منظور زندگی در جامعه با انتظارات نقش‌ها آشنا شوند و تعهد و مسئولیت‌پذیری را به نسل‌های آتی نیز آموزش دهند. چیزی که آینده آنان را تضمین می‌کند، آموزش درست و بجای مهارت‌های زندگی است. پدر و مادرها باید بذر مسئولیت‌پذیری را از زمان کودکی در فرزندان‌شان پرورش دهند و آنها را با کوله‌‌باری از تجربه‌های خوب، به سمت یک زندگی بهتر در جوانی و بزرگسالی هدایت کنند.