حفاظت، رسالت گمشده ی سازمان حفاظت محیط زیست

به گزارش جام جم آنلاین بوشهر/ روزی که دکتر علی سلاجقه به ریاست سازمان حفاظت محیط زیست کشور گماشته شد واکنش های گوناگونی در پی داشت اما در کنشگران محیط زیستی کشور، موافقت ها بیش از مخالفت ها بود. دوست و همباور گرانقدری نظرم را در این باره جویا شد و گفتم: « بسیار ناخرسندم». در پاسخ به چرایی آن گفتم: «موافقان ایشان آن ویژگی را که بیش از اندازه پایفشاری دارند همانا دانش و جایگاه علمی وی در دانشگاه تهران است و ای کاش این گونه نبود.» دوستم گفت: در شگفتم که چرا روی مهمترین ویژگی قابل دفاعش دست گذاشته ای و آن را دلیل ناکارآمدی و مخالفت با انتصابش می دانی؟ پاسخم این بود:« بی شک با رویکردی که در سیستم کلان مدیریتی و نگاهی که بر ساختار مدیریت کلان این سازمان حاکم است و مادامی که این سازمان بصورت فرمایشی و دستوری و بدون اراده متولی آن اداره شود، وجه المصالحه بین مجلس و دولت (در همه ادوار) و حیات خلوت دولتها باشد هیچ مدیری نمی تواند موفق باشد و آنچه در این دوره رخ می دهد قربانی شدن جایگاه دانش، نهاد دانشگاه و استادان دانشگاه است» و اندوه مندانه که چه زود چنین شد.
جناب آقای سلاجقه کاش یا استاد دانشگاه و آموزگار محیط زیست نبودید و یا از ساحت و منزلت والای دانش پاسبانی می کردید و ریاست را نمی پذیرفتید. ای کاش ها سودی ندارد اما حال که با وجود همه چالش های موجود بر سیستم مدیریت محیط زیست کشور، سکاندار آن شدید، حفاظت از محیط زیست پیشکش تان، اما ای کاش مقتدرانه از جایگاه سازمانی ات پاسبانی می کردی و آن را چنین بی ارج نمی کردید؟
براستی نقش و جایگاه سازمان حفاظت محیط زیست چیست و کجاست؟ اگر این سازمان برچیده شود چه می خواهد رخ دهد که تا کنون نشده است؟ این سازمان چه کار ارزشمند حفاظتی انجام داده است؟ اصولا سازمان قرار است از چه چیزی حفاظت کند؟ ارزش و جایگاه سازمان در کابینه چه میزان است؟ و...
جناب سلاجقه، زبانزد است که حرمت امامزاده را باید متولی آن نگهدارد و جنابعالی اندک حرمت سازمان را به فنا دادید. در سفرهای استانی که جایگاهی ندارید و هر کجا هم بوده اید خنثی و بی اثر بوده اید. محیط بانان تحت امر شما در فلاکت اند و دو معاون شما به جرم ارتشا و اختلاس از منابع مربوط به محیط بانان دستگیر می شوند، چهار هزار محدوده معدنی جدید واگذار شد و صاحبان معادن مجوز یورش به مناطق حفاظت شده هم گرفتند، پتروشیمی میانکاله و پروژه گردشگری در تالاب شادگان هم بدون مجوز آغاز به کار کردند، دریاچه خشکیده ارومیه را با آب ذخیره شده در پشت سد کانی سیب را با تونل می خواهید احیا کنید در حالیکه عوامل خشکیدگی دریاچه همچنان روند فزاینده دارد، حفاظت از مناطق چهارگانه حفاظتی و گونه های در معرض انقراض و تکثیر آنان هم که برایتان ممکن نیست و هر روز شاهد فاجعه در این حوزه ایم، سدها و سازه های آبخیزداری که مهمترین عامل خشکیدگی سرزمینی است همچنان بدون مجوز شروع به کارمی کنند، پتروشیمی میانکاله و سدهای چمشیر و تنگ سرخ و خرسان و... در حالی که مخالف آن بودید و بارها مخالفت تان را رسانه ای کردید اما با بی توجهی کامل و دهن کجی به قانون، عملیاتی شدند، هامون و همسایه دیرینش جازموزیان که شرح بلایایش در شمار نیاید، اینها و صدها موضوع از این دست به یک سو و از سوی دیگر نداشتن برنامه در این سازمان بیداد می کند...
جناب سلاجقه باور بفرمایید با رویکرد موجود در دوران مدیریت جنابعالی که از سیاه ترین دوران عمر این سازمان است حتی اگر این سازمان حذف هم شود باز هم این گونه خسارت بر پیکره محیط زیست کشورمان وارد نمی گردد. در چهار گوشه مملکت همه گونه فاجعه زیست محیطی بیداد می کند و هیچ استانی نیست که کانون فجایع زیست محیطی نباشد، فرو نشست زمین در کلانشهرها فجایع انسانی و زیست محیطی را فریاد می زند و شما و سازمان متبوع تان نه می شنوید و نه می بینید. اگر بحران های زیست محیطی را برشمریم مثنوی صد من کاغذ می شود.

جناب آقای سلاجقه، وقتی می بینید نمی توانید یا اراده و قدرت انجام کارهای ساختاری و بنیادین را ندارید و کار به جایی رسیده که نماینده دماوند در مجلس از رییس جمهور درخواست انحلال سازمان و نماینده بهشهر در مجلس، سازمان محیط زیست را مانعی بزرگ بر سر راه تولید می خواند و جنابعالی در حفاظت و پاسداری از اعتبار و جایگاه حقوقی سازمانی که سکان مدیریتش را در دست دارید ناتوانید پس دست از ریاست سازمان حفاظت محیط زیست (این عجوزه دربند هزار داماد) بشویید و با دوسطر نوشته استعفا دهید و جایگاه علمی تان را بیش از این فنا نکنید.