پروانه روی شانه

وقتی صحبت از فیلم عاشقانه میشود، آثار بسیاری را به یاد میآوریم که راههای مختلف دلدادگی، وصال، فراق و شکست عشقی را پیمودهاند و مخاطبان بسیاری را تحت تاثیر قرار دادند و مجذوب خود کردند اما ترکیب معجزه شیفتگی، تجربیات شخصی مخاطبان و مهمتر قدرت سینما و هنر و خلاقیت نویسندگان و فیلمسازان باعث شده همان یک قصه پر از غم عشق، از هر زبان که میشنویم و در هر فیلم که میبینیم، نامکرر باشد. در «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس و تهیهکنندگی امیر بنان هم قصه تکراری عشق، راه متفاوت و مسیر خلاقانهای برای طرح و روایت پیدا میکند. عشق و عاشقی در ابتدا وسیله و بهانهای برای کمک به مقصود و منظوری سیاه و تباه همچون جابهجایی مواد مخدر و آوردن جنس به داخل زندان است اما زور عشق و روشنایی سرانجام میچربد و چراغ تاریکی را خاموش یا دست کم نیمسوز و کمجان میکند. هرچند در طول قصه و حتی در پایان با عشقی زخمخورده در مواجهه با تیرگی و آلودگی جامعه طرفیم اما همین بیداری وجدان و جسارت بیان حقیقت در پیشگاه قانون را باید به حساب عشق نوشت و رستن رابطه عاشقانه پروانه و فرهاد از دل سیاهی و پایداری آن متاثر از برکات دلدادگی است. اگر نقش بهمن ارک، یکی از فیلمنامهنویسان فیلم را در این میان کمی پررنگتر درنظر بگیریم، این فرش قرمز متفاوت برای عشق، به نوعی یادآور «پوست» نوشته و ساخته او و برادرش بهرام ارک هم هست که عشق برحذرشده آراز و مارال را از سنگلاخ طلسم و جادو و خرافه عبور داده بودند. اینجا هم عشقی که ابتدا به عنوان وسیله و دستاویز امر خلاف مورد سوءاستفاده قرار گرفته و فرهاد با ترفند و فریب دل پروانه را به دست آورده بود، در ادامه جان میگیرد و پیچک پربار و پرقدرتش، خودش را از پشت میلههای زندان به هوای آزادی میرساند یا حداقل جهان عشاق محبوس را معطر میکند و روزنهای برای رهایی آنها در آینده میشود. این منظومه عاشقانه که فرهادی متفاوت را به تصویر میکشد و شیرینش هم پروانهای پاسوزِ عشق است، با بهرهگیری درست از فضای زندان و عناصر آثاری در این محیط، نقبهایی هم به برخی مسائل و معضلات اجتماعی میزند، برجستهترینش وجه خانمانبرانداز و تباهکننده مواد مخدر است و به جز این به مواردی چون فضای مجازی و مسیر نادرستی که برخی ورزشکاران از جمله شرکتکنندگان برنامه مردان آهنین طی کردند هم تلنگری میزند. «ملاقات خصوصی» با قصه عاشقانه ملتهب و بازیهای خوب بازیگرانش به ویژه هوتن شکیبا، پریناز ایزدیار و پیام احمدینیا- که نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره سال گذشته فیلم فجر بود- حالا چشم و چراغ اکران است و تا اینجا با فروشی ۱۴ میلیارد تومانی، سهم مهمی در حفظ جماعت سینمارو دارد و جفایش در حذف سیمرغ مردمی در آخرین روز چهلمین جشنواره فیلم فجر و دقیقا وقتی که با بیشترین میزان فروش، صدرنشین آرای تماشاگران بود را به فراموشی سپرد. تا باشد از این ملاقاتها. روزنامه جام جم