مطالعه پرندگان آوازخوان و درمان اختلالات گفتاری

اولین تحقیق برای تعیین چگونگی ایجاد اصوات آوازی در مغز فنچهای (سهره) راه راه ، روش ام.آر.آی کاربردی (FMRI) است.

کد خبر: ۱۳۹۵۱۳

این پرنده یک مدل حیوانی به منظور بررسی یادگیری آوازی است که محققان بخوبی آن را مورد مطالعه قرار داده اند. به علت شباهت های زیادی که بین آواز پرندگان و تکلم انسان وجود دارد، این تحقیق در درک بهتر ما درباره علت به وجود آمدن لکنت زبان و مشکلات گفتاری در انسان بسیار مفید است.
با به کارگیری یک ام.آر.آی کاربردی بخصوص در این پرندگان ، دانشمندان توانستند فعالیت های مغز آنها را به هنگام آواز خواندن مورد مطالعه قرار دهند.
در حالی که دانشمندان دریافتند که هر دو طرف مغز پرندگان آوازه خوان توسط اصوات فعال می شود، تحقیقات نشان داد که سمت راست مغز آنها اصوات را بهتر تشخیص می دهد.
اگر بتوانیم بین آنچه تاکنون در رابطه با مغز انسان می دانستیم و آنچه در رابطه با مغز پرندگان یافته ایم ، ارتباطی برقرار کنیم ، بهتر می توانیم علتهای اختلالات گفتاری را شناخته و روشهایی برای درمان بیماران به وجود آوریم.
با استفاده از روشهای ام.آر.آی کاربردی وابسته به سطح اکسیژن خون ، محققان الگوهای واکنش مغز را طی نواختن اصوات بخصوص اصوات ترکیبی و همچنین اصوات غیرعادی و آموختنی در 16 فنچ بالغ مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند که اصوات مخصوص به هر پرنده ، واکنش قوی تری را در نواحی شنیداری مغز ایجاد می کند.
تمایل یافته ها حاکی از آن است که اصوات آوازی در ناحیه سمت راست مغز این پرندگان آوازه خوان بهتر نشان داده می شود. هنوز بدرستی نمی دانیم چه مشکلی برای مغز انسان اتفاق می افتد، زمانی که شخص دچار لکنت زبان یا یک اختلال خاص گفتاری می شود.
اگر بتوانیم چگونگی پردازش اصوات در مغز این پرندگان را درک کنیم ، شاید بتوانیم این روشها را برای درمان اختلالات گفتاری در انسان مثل لکنت زبان به کار بگیریم.
فرآیند آموختن آواز در این پرندگان یک سیستم نمونه برای مطالعه ساختارهای عصبی و رفتاری در افرادی که تحت یادگیری اصوات مختلفند، است.