به جای زیبایی، توانمندی دختران‌مان را برجسته کنیم

اما آیا در جامعه امروز دختران ما از اعتماد به نفس کافی برخوردار هستند؟ چرا زنان و دختران ما در جراحی‌های زیبایی و مصرف لوازم آرایش در دنیا رکورددارند؟ چه چیزی موجب می‌شود دختر جوان با وجود لطافت و زیبایی جوانی و دخترانه‌اش، احساس کند نمی‌تواند با چهره طبیعی خود در جامعه ظاهر شود؟
و هنگامی که جلوی آینه می‌ایستد احساس کند زیبایی‌اش نقص دارد و برای تکمیل این نواقص نیازمند استفاده از لوازم آرایش و حتی عمل‌های جراحی است؟

تمام این‌ها نشان‌دهنده آن است که در کنار تبلیغات رسانه‌ای، شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی همچون اینستاگرام و الگودهی رسانه‌ها با برجسته‌سازی چهره‌ها و مانکن‌های هالیوودی به عنوان الگوی استاندارد زیبایی، انگار برخی ساختار‌های اجتماعی و تربیتی ما هم دچار چالش جدی است. انگار برخی خانواده‌ها نتوانسته‌اند آن طور که باید و شاید به دختران‌شان اعتماد به نفس بدهند و شخصیتی کامل و با عزت نفس از فرزندان و به‌خصوص دخترشان بسازند. به گونه‌ای که آن‌ها خود را همان‌گونه که هستند بپذیرید و باور کنند و به جای تکیه بر ظواهر توانمندی‌های خودشان را تقویت کنند. خانواده‌ها باید به فرزندان خود و به ویژه دختران خود این موضوع را تفهیم کنند که ارزش انسان‌ها به تلاش و کوشش و پرورش توانمندی‌های آنهاست، نه زیبایی‌های ظاهری.

از سوی دیگر همه ما آدم‌ها مخلوقات منحصربه‌فرد خدا هستیم و خدا هرکس را به زیباترین وجه ممکن آفریده است. پس برای زیباشدن نیازی به عمل‌های جراحی یا استفاده افراطی از لوازم آرایش نیست.

روزنامه جام جم