یک اثر مبتذل و فراموش شدنی

اما این یک فرمول اشتباه در سینمای ایران است چرا که ملاک لازم تنها فروش است و رضایت از اثر نادیده گرفته می شود لزوما فروش بالا تضمین لازم برای رضایت مخاطب از یک فیلم نیست ، گشت ارشاد سه با همین شیوه ساخته شده فیلمساز تصور کرده می تواند با همان الگوهای نسخه یک اثری کمدی بسازد به همین دلیل هیچ زحمتی برای بهتر شدن اثرش نکشیده و با همان مضامین نسخه اول و دوم قصد داشته سری سوم را بسازد و در این میان حمید فرخ نژاد را به عنوان هسته مرکزی و محرک اصلی فیلم را حذف کرده است ، در گشت ارشاد سه حسن و عطا بار کمدی (!) را به دوش می کشند و به همراه سبک جدید در فیلم و سریال سازی، یک خواننده هم اضافه شده که اساسا جواب موثری نداده چرا که الگو های به کار گرفته شده در گشت ارشاد سه توانایی لازم ژانری را ندارد و قادر به خنداندن مخاطب بر اساس موقعیت کمدی نیست آنچه که در گشت ارشاد سه باعث تبسم مقطعی مخاطب می شود شوخی های اینستاگرامی یا جنسی ست که تبدیل به دیالوگ شده یعنی سعید سهیلی در نگارش فیلمنامه بیشتر از این که بتواند به مصالح ژانری بپردازد سعی بر شوخی نویسی داشته و به نظر می رسد بیشتر دیالوگ ها در بستر بداهه شکل گرفته اضافه کنید که در بیشتر موقعیت ها و دیالوگ ها با کلیشه های مرسوم مواجه ایم یعنی امیرجعفری در این اثر یک تیپ همیشگی است که اساسا نقش او تکرار مکررات است و اضافه کنید که این فیلم برای بهنام بانی ست اگر چه حضور او بی خود و بی جهت است اما انگار سعید سهیلی ادای دینی به این خواننده داشته به همین جهت گشت ارشاد سه بیشتر به کنسرت شباهت دارد تا یک فیلم سینمایی ! عمیقا هیچ  نگاهی از وفاداری به ژانر مورد نظر در این اثر احساس نمی شود انگار که درآمد زایی مسئله فیلمساز و سرمایه گذار بوده چرا که به هیچ وجه در گشت ارشاد سه خبری از انسجام متن و اجرا دیده نمی شود فروش بالای اثر برای عوامل مهم ترین تبلیغ بوده که هر روز در دنیای مجازی شاهد آن هستیم ، به هیچ وجه شعارهای سیاسی فیلم که در دیالوگ ها گفته می شود قابل باور نمی باشد اضافه کنید که برپایی کنسرت در مشهد هم نمی تواند مطالبه سیاسی فیلمساز از شهر و دیارش باشد ، گشت ارشاد سه فروش بالایی داشته حتی فروش هفتگی آن از فیلم قهرمان بالاتر است اما قطعا این دلیل مناسبی برای خوب بودن این فیلم نیست زیرا معتقدم که گشت ارشاد سه بیشتر از آن که فیلم حتی متوسطی باشد یک اثر مبتذلی ست که حتی نگاهش به جایگاه زن در اجتماع نگاه جنسی و اورتیک است و این تاسف برانگیزترین اتفاق ممکن است که سهیلی برای دیده شدن فیلمش از عناصری استفاده کرده که می توانیم آن را یک اثر مبتذل و فراموش شدنی بدانیم.

افشین علیار/ منتقد سینما

روزنامه جام جم