نقش عدم تعادل باکتری‌های روده بر روماتیسم مفصلی

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از نیواطلس، مدتی است که محققان ارتباط ثابت بین ناهنجاری‌های میکروبیوم روده و روماتیسم مفصلی را گزارش کرده‌اند و از سوی دیگر در برخی موارد افزایش جمعیت برخی از انواع باکتری‌های مضر را با شدت ورم مفاصل مرتبط دانسته‌اند.

اما شیوه دقیق این که چگونه باکتری‌های موجود در روده می‌توانند بر التهاب مفاصل تأثیر بگذارند، هنوز مشخص نیست. تاکنون چند فرضیه در مورد ساز و کار این ارتباط مطرح شده است؛ از این که باکتری‌های روده میزان سلول‌های التهابی خاص مسئول آرتریت را تعدیل می‌کنند، تا این که متابولیت‌های باکتریایی خاص بر شدت بیماری تأثیرگذارند. این مطالعه جدید یک فرضیه علتی متفاوت را مورد بررسی قرار داد و بر ارتباط بین شدت ورم مفاصل و تضعیف دیواره روده متأثر از باکتری تمرکز کرده است.

کلودیا مائوری یکی از محققان اصلی این تحقیقات می‌گوید: «ما می‌خواستیم بدانیم در روده چه می‌گذرد و آیا تغییرات در پوشش روده، که معمولاً به عنوان سدی برای محافظت از بدن در برابر باکتری‌ها عمل می‌کند، از عوامل تأثیرگذار بر این بیماری است و به توسعه آن کمک می‌کند؟»

نتایج این مطالعه جدید نشان داد موش‌هایی که به صورت ژنتیکی مستعد نفوذپذیری روده هستند نیز علائم آرتریت شدید را نشان دادند. سپس یک مدل موش متفاوت که برای توسعه آرتریت ناشی از کلاژن مهندسی ژنتیک شده بود، نشان داد که با بهبود نفوذپذیری روده، تورم مفصل کاهش می‌یابد.

محققان با بررسی بیماران انسانی دریافتند افرادی که از آرتریت روماتوئید رنج می‌برند دارای سطوح بالاتری از لیپوپلی‌ساکارید (LPS)، پروتئین اتصال‌دهنده لیپوپلی‌ساکارید (LBP) و پروتئین اتصال‌دهنده اسید‌های چرب روده‌ای هستند. همه این مولکول‌ها نشانگر‌های زیستی آسیب روده هستند و سطح LBP به ویژه با شدت بیماری حاد ارتباط دارد.

محققان دانشگاه کالج لندن نشان داده‌اند که در بیماری رماتیسم مفصلی، آسیب عمیقی به دیواره روده وارد می‌شود که از فعالیت صحیح دیواره روده به عنوان یک سد دفاعی جلوگیری می‌کند و همچنین تجمع گلبول‌های سفید خون در روده باعث بروز التهاب می‌شود. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که در رماتیسم مفصلی، باکتری‌ها از مرز منع‌شده پوشش روده عبور می‌کنند و ترمیم نقص نفوذپذیری روده با دارو‌های خاص می‌تواند از التهاب مفصل جلوگیری کند.

این پژوهش نمی‌تواند به طور کامل زنجیره مکانیسم‌هایی را که ضعف پوشش روده را با رماتیسم مفصلی مرتبط می‌کند، تشریح کند؛ بنابراین اگرچه کاهش میزان نفوذپذیری روده به طور مستقیم با التهاب مفصل ارتباط دارد، اما هنوز حلقه‌های مفقوده‌ای در این رابطه وجود دارد که باید شناسایی شود.

مائوری معتقید است، با این حال این یافته‌ها نشان می‌دهد که روده می‌تواند یک هدف درمانی مفید باشد. او به ویژه حدس می‌زند که درمان نفوذپذیری روده ممکن است یک مدل درمانی مؤثر باشد. او می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که پوشش روده می‌تواند یک هدف درمانی باشد. نکته مهم این است که ما دریافتیم که استفاده از دارو‌های موجود که یکپارچگی سد روده را بازیابی می‌کند، یعنی از نشت روده جلوگیری می‌کند یا مانع حرکت سلول‌های التهابی به داخل و خارج روده می‌شود، توانسته شدت التهاب مفاصل را در مدل‌های پیش‌بالینی کاهش دهد.»

نتایج این تحقیقات جدید در مجله پزشکی Med منتشر شده است.