صدای مادر درد نوزادان نارس را کاهش می‌دهد

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از گزارشی که در مجله علمی ساینتیفیک ریپورتز (Scientific Reports) منتشر شده است، این تحقیق توسط تیمی از دانشگاه ژنو (UNIGE) و با همکاری بیمارستان پارینی و دانشگاه دره آواستا در ایتالیا انجام شده است. بر اساس یافته‌های این تیم تحقیقاتی علاوه بر مادر، دسترسی و حضور پدر نوزادانی در مراقبت‌های ویژه نوزادان بستری هستند اهمیت بسیار بالایی دارد. آنها معتقدند که حتی شنیدن صدای یکی از والدین می‌تواند به طور قابل توجه اثر مثبتی بر دوره درمان نوزاد نارس داشته باشد.

نوزادان نارس در بدو تولد از والدین خود دور شوند، زیرا تکمیل نشدن دوره کامل 37 هفته‌ای بارداری می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌های توسعه نیافته آنها شود. پزشکی مدرن با استفاده از روش‌های لوله‌گذاری تنفسی، لوله‌های تغذیه و نظارت منظم به زنده ماندن این نوزادان کمک می‌کند؛ اما این وجود نمی‌توان گفت که این روش‌ها بی‌نقص هستند و به نوزاد هیچ فشاری وارد نمی‌کنند، زیرا بدن کوچک نوزاد توان تحمل مسکن‌ها را ندارد. به همین خاطر، بخش نوزادان از روش‌های جایگزین تسکین درد از جمله پیچیدن نوزاد با پارچه، محلول‌های قندی و مکیدن غیر تغذیه‌ای استفاده می‌کنند.

مطالعات قبلی نشان داده بود که وجود مادر یا پدر می‌تواند برای این نوزادان آرامش‌بخش باشد؛ به ویژه اگر آنها با نوزاد به شیوه‌ای آرامش‌بخش صحبت کنند. این یافته‌ها باعث شد که دیدیه گراندژان، استاد تمام بخش روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی (FPSE) و در مرکز علوم تأثیرگذار سوئیس (CISA) UNIGE و همکارانش تصمیم بگیرند بررسی بیشتری در مورد تأثیر صدای مادر بر نوزاد نارس داشته باشند.

برای انجام این کار ، آنها 20 نوزاد نارس را در بیمارستان پارینی ایتالیا دنبال کردند و از مادران خواستند که در طول آزمایش خون روزانه حضور داشته باشند. آزمایش خون نوزادان کوچک از طریق سوزش در پاشنه پا و نه بازو انجام می‌شود. آنها پاسخ نوزاد را در سه حالت مقایسه کردند: تزریق با حضور مادر، دومی با صحبت کردن مادر و سوم در حالی که مادر لالایی می‌خواند.

گرانجین در این رابطه توضیح می‌دهد: «برای مطالعه، مادر پنج دقیقه قبل از تزریق، در حین تزریق و بعد از آن با نوزاد صحبت کرند یا برای نوزادشان لالایی خواندند. ما همچنین شدت صدا را اندازه‌گیری کردیم تا صدای مادر به میزانی باشد که صدای محیط را پوشش دهد، زیرا معمولا بخش مراقبت‌های ویژه به دلیل سر و صدای دستگاه ونتیلاتور و سایر تجهیزات پزشکی شلوغ است.»

این محققان با استفاده از پروفایل درد نوزاد نارس (PIPP) که حالات چهره و علائم فیزیولوژیکی درد (مانند ضربان قلب و اکسیژن‌رسانی) را ارزیابی می‌کند، دریافتند که حضور مادر تأثیر شگفت‌انگیزی بر میزان حس درد نوزاد دارد. در زمان عدم حضور مادران، شاخص پی‌آی‌پی‌پی در حدود 4.5 اندازه‌گیری شد، اما زمانی که مادر با نوزادش صحبت می‌کرد این میزان به 3 کاهش یافت. این میزان حتی از زمانی که مادر برای نوزادش لالایی می‌خواند (3.8) نیز کمتر بود. محققان علت این موضوع را در بیشتر «کودکانه صحبت کردن» مادر در زمان صحبت نسبت به زمان لالایی خواندن می‌دانند.

هنگام صحبت کردن مادر با نوزاد، سطح اکسی‌توسین نیز تحت‌تأثیر قرار گرفت و از 0.8 پیکوگرم در میلی‌لیتر به 1.4 افزایش یافت که تغییر قابل توجهی برای هورمونی است که اغلب به عنوان «داروی عشق» از آن یاد می‌شود.

مانوئلا فیلیپا، یکی از محققان ارشد این تحقیقات، تصریح می‌کند: «تحقیقات ما بیانگر اهمیت کنار هم بودن والدین و فرزند به ویژه در دوران حساس مراقبت‌های ویژه است.»