پرتاب به ناکجاآباد!

 چند ماه قبل از المپیک خبری به دست‌مان رسید که احسان آسیب دیده است و اصلا توانایی شرکت در المپیک را ندارد. خبر این بود که اعزام چندان به صلاح نیست اما... یک جورهایی بهانه برای ناکامی احتمالی در المپیک جور بود با این حال حدادی تمام تلاش خودش را کرد تا در توکیو پرتاب کند. پرتابی به ناکجا‌آباد!
 می‌گویند نباید قهرمان ملی را تخریب کرد، قبول! اما قهرمان ملی چرا خودش گوشه‌ای از کار را نمی‌گیرد؟ چرا خودش مرهمی نمی‌شود بر زخم مردمی که دارند رنج می‌کشند؟ آن از خار پاشنه و عمل جراحی ۸‌هزار یورویی‌اش در آلمان و این هم از هزینه سرسام‌آور برپایی اردو در آمریکا؛ اردویی که حدادی از آن هم شاکی بود و مدعی بود که در یک اتاق با هم‌خانه‌اش زندگی می‌کند. سوال اینجاست که اگر اوضاع به‌هم ریخته بود چرا حدادی تمایل زیادی به بازگشت به ایران نداشت؟
 تیرماه ۱۴۰۰. زیاد از آن فاصله نگرفته‌ایم. حضور احسان حدادی در مسابقات لیگ دوومیدانی و ثبت یک رکورد عجیب. پرتابی به طول ۴۷/۵۷ متر که ۸ متر و ۵۳‌سانتی‌متر از رکورد ورودی المپیک خودش کمتر بود. ورودی المپیک ۶۶ متر است اما حدادی آن زمان چنین پرتابی انجام داد و پس از حسین رسولی در جایگاه دوم قرار گرفت. نکته اینجاست که این ملی‌پوش المپیکی ایران حتی نتوانست در لیگ کشور هم در جایگاه نخست قرار بگیرد! او حتی پیش از برگزاری مسابقات لیگ در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود: «رقابت‌های لیگ‌برتر بعد از ۴ سال دوری برایم مهم است، چون اگر نزدیک ۶۴ متر پرتاب نکنم حضورم در المپیک به صلاح نیست. در دور مقدماتی المپیک اگر ورزشکاری قصد صعود دارد باید ۶۳ متر به بالا پرتاب کند.» اما احسان باز هم در المپیک شرکت کرد!
 مهرماه سال ۱۳۹۸ بود که خبر رسید کمیته ملی المپیک پذیرفته است برای احسان حدادی، به صورت جداگانه، ماهانه ۱۰ هزار دلار پرداخت کند.
این هزینه، جدا از بودجه‌ای بود که وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون دوومیدانی و همین‌طور اسپانسرها برای احسان حدادی پرداخت می‌کردند. بالا و پایین کردن رقم‌ها نشان می‌دهد  در سه سال و نیم گذشته رقمی بیش از ۷۰۰‌هزار دلار برای آماده‌سازی حدادی هزینه شده است.
 در ایران ورزشکاران زیادی هستند که بارها و بارها پرچم ایران را بالای سرشان برده‌اند اما نام چند نفر از آنها برجسته شده و باقی مانده است؟ آنهایی که سرشان در لاک خودشان بوده و بدون هیچ منتی ورزش‌شان را کرده‌اند.نه غر زده‌اند و نه به مردم فخر فروخته‌اند. تجربه ثابت کرده هرورزشکاری که موفقیت‌هایش را بر سرمردم بزند حتی اگر مدال‌های مهمی هم کسب کرده باشد یکدفعه از چشم آنها می‌افتد.احسان باید حواسش زیاد جمع باشد که سرنوشتش گره به سرنوشت آنها نخورد!
 ملی‌پوش پرتاب دیسک کشورمان از صعود به فینال المپیک بازماند. این خبری بود که خیلی زود از توکیو به تهران مخابره شد. احسان حدادی که تنها دو پرتاب از سه پرتابش را موفق انجام داد حتی به رکورد ۶۰ متر هم نرسید و با پرتابی به طول ۵۸ متر و ۹۸ سانتیمتر از راهیابی به فینال این رشته بازماند تا یکی از ناکامان لقب بگیرد.  به همین سادگی و به همین راحتی. دارنده مدال نقره المپیک لندن، در المپیک توکیو بیست و ششم شد. نفر ۲۶ در میان ۳۲ پرتاب‌کننده! این همان پایان غم‌انگیزی است که البته از ماه‌ها پیش قابل پیش‌بینی بود.