مرتضی درخشان ضمن ارائه ادله محكمه پسند مخالفت خود را با معضل اثاث كشی اعلام كرد
اثاث كشی؟ اصلا چه كاری است؟
بزرگ‌ترین خطری که در هر خانواده مرد‌ها را تهدید می‌کند خانه تکانی نیست، اثاث کشی است. خطری بزرگ که شاید باور نکنید از آنچه فکر می‌کنید به شما نزدیک‌تر است، حتی اگر شما صاحبخانه باشید. اثاث‌کشی، خانه تکانی نیست که به این سادگی از زیر کار در بروید، اثاث کشی خود خود خود مکافات است.
همین الان که شما این مطلب را می‌خوانید یک سری از بزرگواران در حال تدارک راهپیمایی اعتراض‌آمیز در دفاع از حقوق زنان مختص مساله اثاث کشی هستند. در صورتی که اگر همین بزرگواران کمی تحمل کنند، خواهند دید که به آن مساله هم می‌پردازیم، اما باور کنید علت اصلی اغلب اثاث‌کشی‌ها خانم‌ها هستند.
خانم‌ها هستند که از خانه خسته و از همسایه‌ها ناراحت می‌شوند، خانم‌ها هستند که از دوری پدر و مادرشان شروع می‌کنند به اعتراض، وگرنه آقایان فقط در صورتی که جاساز‌های خانه لو برود، کم کم عزم اثاث‌کشی
می‌کنند.
البته این تله‌ای که خانم‌ها درست می‌کنند اول خودشان داخلش می‌افتند، مرد‌ها می‌روند و از بیرون کارتن موزی پیدا می‌کنند و می‌آورند می‌اندازند وسط پذیرایی و خانم‌ها تمام جهیزیه و لباس‌های مردانه و سی دی فیلم و تلویزیون و امثالهم را لای روزنامه می‌پیچند و در کارتن‌های موزی می‌گذارند.
آن‌ها که سرشان توی حساب و کتاب است به خوبی می‌دانند شرکت‌های باربری چیزی معادل هزینه خرید یک آپارتمان نقلی در سواحل آمریکای جنوبی را از آدمی می‌گیرند تا چهارتا کاسه بشقاب را بسته‌بندی کنند، به همین دلیل خانم‌ها سعی می‌کنند خودشان این کار را انجام دهند.
دوباره همان خانم‌هایی که مشغول تدارک جنبش اعتراضی علیه ناقضان حقوق زنان بودند، شروع کردند به راه‌اندازی جنبش دیگری که جهیزیه من چهارتا کاسه بشقاب نیست، اما خوب است بدانید ما مرد‌ها به خوبی می‌دانیم جهیزیه شما از اثاث خانه کریس رونالدو هم پر و پیمان‌تر است، ما می‌گوییم چهارتا کاسه بشقاب که خدای ناکرده شرکت‌های باربری دندان گرد نکنند و مبلغ را بالا نبرند.
شاید بپرسید چرا می‌گوییم مرد‌ها در خطر بیشتری قرار دارند؟ سوال بجایی است. مرد‌ها علاوه بر این‌که باید کلی پول نقد بگذارند روی پول پیش و اجاره برای خانه جدید، باید کلی منت میوه فروشی محل را برای کارتن موزی بکشند که با توجه به قیمت موز در بازار جهانی، مصرف این محصول پایین آمده و باید منت تمام میوه فروش‌های محلی کشیده شود که در فصل اثاث کشی مهمترین نقش را در محله ایفا می‌کنند.
البته این‌ها مهم نیست. یک مرد واقعی برای خانواده منت هر میوه فروشی را می‌کشد، اما این‌که کارتن موزی را به خانه بیاورد و همسرش به او بگوید این همه کارتن موز کارتن موز کردی همین یکی را آوردی، خیلی زور دارد!
گذشته از این باید با تمام شرکت‌های باربری وارد مذاکره شود و در نتیجه یک خاور بگیرد. خاور می‌آید، کارگر‌های زحمت کشی از آن پیاده می‌شوند که با ۳۵کیلو وزن، یخچال سایدبای‌ساید را مثل گوشی تلفن از زمین بلند می‌کنند، اما مورد اعتماد و وثوق همسر محترمه نیستند و مرد مذکور باید در هر جابه‌جایی یک سر کار را بگیرد و الکی طوری وانمود کند که مواظب محصول است و بخشی از کار را خودش انجام می‌دهد. به این ترتیب با هر کارتن و وسیله یک بار از پله‌ها پایین می‌رود و یک بار بالا می‌آید.
البته هیچ کدام از این‌ها مهم نیست، معمولا اثاث کشی در پایان حمل اسباب سخت‌تر است، درست در لحظه‌ای که فکر می‌کنید همه چیز تمام شده و پول را پرداخت کرده اید، موقع اعطای انعام است که چیزی معادل سه بار اثاث کشی به آدم فشار می‌آورد.
در ادامه هم باید تا چند روز از بین اثاث‌های چیده نشده لباس بیرون بیاورید و با غلت زدن روی آن نقش اتو را بازی کنید و به محل کار بروید تا وسایل خانه چیده شود. همه این‌ها را با خرده کاری‌های منزل، پول شام و ناهاری که از بیرون می‌گیرید و خلاصه این‌جور چیز‌ها جمع کنید، می‌شود خرید یک ویلای مبله در گران‌ترین نقطه توکیو!
خانم‌ها هم در تله‌ای که درست کرده بودند، گیر می‌افتند و باید چند روز بپیچند و باز کنند، آخرش هم گلدان‌هایی که کفتر خاله و قندانی که عفتر عمه در سالگرد ازدواج به آن‌ها داده بود، می‌شکند که هیچ دردی از این بزرگ‌تر نیست. خب چه کاری است؟! یعنی توافق با صاحبخانه این‌قدر سخت است؟!
درست است که بعضی صاحبخانه‌ها انتقام جنگ ویتنام را هم از مستأجر می‌گیرند، اما خداوکیلی بعضی از صاحبخانه‌ها خیلی کاری به مستأجر ندارند. حالا که نمی‌شود خانه خرید، لطف کنید و با مستأجرهایتان مهربان‌تر باشید، آن‌ها هم قول می‌دهند بچه‌های خوبی باشند و خیلی اذیت نکنند. خانم‌ها هم قول بدهند که خیلی بهانه خانه جدید نگیرند.
مرد‌ها هم قول بدهند آن پولی را که پس انداز می‌شود برای خانم‌ها طلا بگیرند. شرکت‌های باربری هم قول بدهند که کارگر‌ها را اخراج نکنند و دولت هم قول بدهد که از شرکت‌های باربری حمایت کند. خب به لطف خدا گویا قانع شدید که اثاث کشی نکنید، مشکل بسیاری از اقشار کشور هم حل شد، کاش همیشه همین‌طور باشد.
مرتضی درخشان روزنامه‌نگار و رئیس‌جمهوری كه با صاحبخانه كاخ ریاست جمهوری توافق كرده و اثاث كشی نمی‌كند / روزنامه جام جم
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
استبداد و اغتشاش آمریکایی برای چپاول ملت‌ها
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نشانه‌های هراس آمریکا از نفوذ ایران در منطقه
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
ائتلاف عربی-اسلامی علیه تهدیدات منطقه‌ای
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نتانیاهو آب در هاون می‌کوبد
گفت و گو
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
تابلوی ورود‌ممنوع جلوی تیم ملی
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
خواب تل‌آویو در سوریه تعبیر نخواهد شد
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد
پای حرفهای یک خانواده رادیویی
درگفت‌وگو با رئیس دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا ابعاد بیانات رهبر انقلاب درخصوص تقلید زنان از مجتهد زن را بررسی کرده‌ایم