بازیگرانی که فیلم‌های خودشان را تماشا نمی‌کنند! +عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، شاید برای ما بسیار عجیب به نظر برسد، اما در بین بسیاری از بازیگران برجسته بسیار معمول و عادی است که هرگز فیلم‌هایی که در آن ایفای نقش کرده اند را تماشا نمی‌کنند. دلایل این امر متفاوت است. بسیاری از بازیگران اغلب در مورد کار خود احساس ناامنی می‌کنند و اکثر آن‌ها نمی‌خواهند چهره خود را بر روی صفحه نمایش فیلم ببینند که توسط منتقدان سینما بیش از حد تحلیل و نقد شوند.

سایر بازیگران نگران هستند که تماشای نقش خود در صفحه نمایش، تاثیر منفی بر نقش‌های فیلم‌های آینده آن‌ها داشته باشد. اگر یک بازیگر بیش از حد نسبت به خود انتقاد کند، ممکن است نسبت به چگونگی نگاه از بیرون بیش از حد خودآگاهی داشته باشد و این امر می‌تواند بر روی پذیرش یا عدم پذیرش نقش‌های دیگر در آینده تأثیر بگذارد.

شاید شما تصور کنید که اکثر بازیگران از دیدن محصول نهایی فیلمی که روز‌ها و شب‌های طولانی را صرف ساختن آن کرده اند بسیار هیجان زده خواهند شد، اما برای بسیاری از بازیگران حرفه‌ای این موضوع صدق نمی‌کند. برخی از بازیگران از ایفای نقش لذت می‌برند، اما از تماشای خود فیلم نه. این بازیگران پس از اتمام فیلمبرداری، به پروژه بعدی برای ایفای نقش می‌روند.

دو بازیگری که فیلم‌های خود را از نظر فنی تماشا می‌کنند و به نظر نمی‌رسد که از این موضوع هیجان زده شوند؛ تام هنکس و رابرت دنیرو هستند. در مصاحبه‌ای از تام هنکس پرسیده شد که او از دیدن دوباره کدام یک از فیلم‌های قدیمی لذت می‌برد. او پاسخ داده است: «من هیچ یک از فیلم‌های قدیمی خود را تماشا نمی‌کنم. تنها اثری که ممکن است با علاقه فراوان آن را تماشا کنم، فیلم کوتاهی است که آن را کارگردانی کردم. فیلمی که وقتی اکنون آن را تماشا می‌کنم، هنوز هم لبخند بر چهره من می‌آورد. من عملکرد خودم را تماشا نمی‌کنم. چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ این دیوانگی است. من همه فیلم‌ها را یک بار دیده ام، اما دیگر نیازی به دیدن آن‌ها نیست. زیرا آن‌ها تغییری نمی‌کنند.»

رابرت دنیرو نیز گفت که تماشای خودش در فیلم برایش خسته کننده است. او گفته است: من دوست ندارم فیلم‌های خودم را تماشا کنم و هنگام تماشای فیلم‌های خودم خوابم می‌برد. باور این موضوع تقریبا دشوار به نظر می‌رسد که هنگام تماشای فیلم‌های کلاسیکی مانند پدرخوانده و راننده تاکسی چگونه می‌توان خوابید؟ در اینجا نام تعدادی از بازیگرانی که فیلم‌های خود را تماشا نمی‌کنند، آورده شده است.

 

اندرو گارفیلد در مصاحبه‌ای با هالیوود ریپورتر برای فیلم هرگز مرا رها نکن (Never Let Me Go) به خبرنگاران گفت: «من در واقع فیلم را ندیده ام. سعی می‌کنم این کار را نکنم.» گارفیلد می‌ترسد که چیزی را درباره خودش بداند یا ببیند که ذهن او را آشفته کند. وی افزود: «من نمی‌خواهم از آنچه انجام می‌دهم آگاه باشم.» با این حال، سازندگان فیلم شبکه اجتماعی برای حضور در اکران فیلم او را تحت فشار قرار دادند. او گفته است: «آن‌ها مرا وادار کردند که فیلم خود را تماشا کنم.»

 

جرد لتو برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم باشگاه خریداران دالاس شد، اما احتمالا او هرگز ندیده است که در فیلم خود چگونه بوده است. جرد لتو با وجود بازی در یک نقش منحصر به فرد و چالش برانگیز گفت که روند ساخت فیلم برای او در مقایسه با سایر بازیگران متفاوت است.

او گفته است: «تجربه ساختن فیلم برای من بیشترین تجربه را دارد. من واقعا هیچ مشکلی ندارم که فیلم را خیلی تماشا کنم. شاید بتوانم آن را به هدف سرگرمی تماشا کنم، اما شما وقتی فیلم را انجام دادید، کنترل کمی بر محصول نهایی دارید. بنابراین من احساس می‌کنم بیشتر مایل به ندیدن آن و ترک آن هستم. با ترک خود در مکانی که هر فیلم را بازی کردم، می‌توانم شروع دوباره خود را شکل دهم و امیدوارم که خودم را تکرار نکنم.

 

مور از آن دست بازیگرانی است که بیش از فیلم سازی به بازیگری علاقه دارد. جولیان مور به احتمال زیاد در ابتدای مراسم روی فرش قرمز می‌رود و قبل از شروع فیلم آنجا را ترک می‌کند. او می‌گوید: «من هیچ کدام از فیلم‌های خودم را ندیده ام. بیشتر از تماشای فیلم، دوست دارم در فیلم باشم. این هیجان بزرگ من، بسیار بیشتر از دیدن محصول نهایی است.»

 

این بازیگر هالیوود که با فیلم‌های نشانه‌ها و او شناخته می‌شود، اعتراف می‌کند علاقه دارد که ببیند روبروی دوربین چگونه به نظر می‌رسد. اما، در پایان روز احساس می‌کند که این کار بر تمام تولیدات آینده او تأثیر منفی خواهد داشت. او می‌گوید: «فکر می‌کنم تماشای خود در فیلم‌ها خطرات زیادی دارد. من هرگز نمی‌خواهم خودم را ببینم زمانی که دوربین فیلم من را می‌گیرد. البته بخشی از وجود شما برای دیدن آن کنجکاو است، اما من مجبورم به طور مداوم به خودم، نه بگویم. زیرا ممکن است دیدن فیلم بر آینده کاری اثر منفی بگذارد.

 

نیکول کیدمن اعتراف کرد هنگامی که در حال فیلمبرداری در یک فیلم خاص بود، قادر به برقراری ارتباط عاطفی با شخصیت نبود و از اینکه از نظر ظاهری روی صفحه نمایش چگونه است ترس داشت؛ بنابراین او به جای تماشای فیلم، تصمیم گرفت که هرگز آن را تماشا نکند. او گفته است: «نمی‌توانم به این فیلم نگاه کنم و نسبت به آنچه انجام داده ام افتخار کنم. من آنجا نشستم و به کیت (نقش همسر در فیلم) نگاه کردم و رفتم. ازخود پرسیدم آیا من در این فیلم خوب هستم؟ فقط برای من غیرممکن است که از لحاظ احساسی با آن نقش ارتباط برقرار کنم.

 

هریسون فورد با وجود کار بر روی بزرگترین فیلم‌های تاریخ هالیوود اعتراف کرد که هرگز کار‌های خود را در مجموعه ایندیانا جونز ندیده است.

 

آنجلینا جولی علاقه چندانی به دیدن نحوه عملکرد خود در فیلم‌ها ندارد. او می‌گوید: «من فرایند انجام فیلم را بیشتر از تماشای آن دوست دارم. واقعا دوست ندارم فیلم‌های خود را تماشا کنم، اما عاشق تماشای فیلم‌های بِرد هستم.» او هنگام فیلمبرداری از فیلم اکشن تحت تعقیب اظهار کرد که احساس نمی‌کند پس از تولید این محصول، آن را تماشا کند.

 

جسی آیزنبرگ هنگام تبلیغ فیلم جدید خود به نام دو برابر در هنگام حضور در نمایش دیوید لترمن، نشان داد که او نه تنها این فیلم را ندیده است، بلکه فیلم‌های دیگری را که در آن ایفای نقش کرده باشد را هم ندیده است. درست مانند اندرو گارفیلد که اعتراف کرد مجبور شده فیلم شبکه اجتماعی را تماشا کند.

او می‌گوید: «ما می‌بایست به اکران عمومی فیلم شبکه اجتماعی در مرکز هنر‌های نمایشی لینکلن برویم و من از آن متنفرم. من می‌دانم، فیلم خوبی است، زیرا مردم آن را می‌گویند، اما نمی‌توانم به چهره خود نگاه کنم.» جالب‌تر این است که او اصلا فیلم تماشا نمی‌کند. او می‌گوید: «من در چند سال گذشته تنها یک فیلم تماشا کرده ام. من تماشای فیلم‌ها را متوقف کردم؛ بنابراین من از هیچ چیزی که در حال حاضر در فیلم‌ها پیش می‌آید، آگاه نیستم.»

 

جانی دپ هرگز هیچ فیلمی را که در آن حضور داشته؛ ندیده است. او می‌گوید: «در هر صورت، وقتی کار من در یک فیلم انجام شد، دیگر مسائل اصلا به من ارتباطی ندارد. من تا جایی که بتوانم از آن دور می‌کنم. دوست ندارم خودم را تماشا کنم.» به عبارت دیگر، دپ به سختی فیلم‌های تیم برتون را دیده است. او می‌گوید: «مدتی قبل تصمیم گرفتم که بهتر است فیلم‌هایم را نبینم. احساس می‌کنم دیدن فیلم هایم به من آسیب می‌رساند. می‌خواهم تا آنجا که ممکن است نتیجه فیلم‌ها را ندانم، زیرا وقتی که بازی در آن شخصیت تمام شد، دیگر ادامه کار به شما مربوط نیست.»