منزلی از منازل دوستی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ تعبیر فرار در اینجا تعبیر زیبا و لطیف است. معمولا فرار در جایی گفته می شود که انسان از یک سو با موجود یا حادثه وحشتناکی روبرو شده و از سوی دیگر پناهگاهی در نقطه ای سراغ دارد، از این رو با سرعت تمام از محل حادثه دور می شود و به نقطه امن و امان پناه می آورد.

مشرکان نیز باید از شرک و بت پرستی که عقیده وحشتناکی است بگریزند و به توحید خالص که منطقه امن و امان واقعی است، روی آورند.

آیه از این رو خطاب می کند همه از عذاب خدا بگریزند و به سوی رحمت بروند. از گناهان فرار کنند و به توبه و استغفار متوسل شوند.

از زشتی ها، بدی ها، بی ایمانی، تاریکی جهل و عذاب جاویدان بگریزند و خود را در آغوش رحمت حق و سعادت جاویدان قرار دهید.

از امام صادق (ع) نقل شده که: منظور از فرار به سوی خدا، حج و زیارت خانه اوست. روشن است که زیارت خانه خدا، یکی از مصادیق واضح فرار به سوی خداست، زیرا حج، انسان را با حقیقت توحید و توبه و استغفار آشنا می کند و در پناه الطاف خداوندی جا می دهد. 

در حکایتی از حاج محمد اسماعیل دولابی نیز نقل شده است که:

وعلامه طباطبایی(ره) هم در این زمینه می فرمایند:

مراد از فرار كردن به سوى خدا، انقطاع به سوى او است به دست برداشتن از كفر، و گريزان بودن از عقابى كه كفر به دنبال دارد، و متوسل شدن به ايمان به خداى تعالى به تنهايى، و اينكه او را يگانه معبودى بى شريك براى خود بگيرند.