خطر روش‌های آزمایش‌نشده درمان کرونا

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، این تیم از بخش پزشکی مراقبت‌های ویژه ریوی و بحرانی دانشکده پزشکی فینبرگ شیکاگو استدلال کرده‌اند که پزشکان باید به جای روش‌های درمانی جدید روی روش‌های مراقبت‌های ویژه آزمایش‌ شده و مبتنی بر شواهد تکیه کنند.

ظهور سریع و گسترش کروناویروس جدید، ویروسی که باعث بیماری کووید-۱۹ می‌شود، تأثیر بی‌سابقه‌ای بر اقدامات و تلاش‌های اجتماعی و فرهنگی در سراسر جهان داشته است. این امر هم‌چنین تأثیر قابل توجهی بر کادر پزشکی و سایر کارکنان بهداشتی که در حال معالجه مبتلایان وخیم کووید ۱۹ هستند، داشته است. سیستم‌های بهداشت عمومی به دلیل افزایش ناگهانی بیماران نیازمند به مراقبت‌های شدید، تحت فشار قرار دارند.

محققان و پزشکان تاکنون بسیار تلاش کرده‌اند که این ویروس را بهتر بشناسند تا بتوانند مؤثرترین روش‌های درمانی و معالجه‌ای را برای کمک به نجات جان افراد و کاهش فشار بر واحدهای مراقبت‌های ویژه بیابند.

این تیم تخصصی اعلام کرده است که اخیرا با شیوع کرونا، شاهد افزایش استفاده از روش‌های درمانی آزمایش نشده و مواردی که شواهد یا دلایل کافی برای اثربخشی آن‌ها وجود ندارد، بوده است.

نویسندگان این مقاله خاطرنشان کردند که کووید ۱۹ با برخی از تعاریف سایر سندرم‌های حاد تنفسی (ARDS) مانند ذات‌الریه ویروسی کاملاً مطابقت ندارد و از همین رو کووید ۱۹ به عنوان نسخه متفاوتی از سندروم‌های حاد تنفسی نامگذاری شده است.

برخی از متخصصان می‌گویند: این «عنوان متفاوت» نیز برخی از پزشکان را ترغیب کرده است که در هنگام درمان کووید ۱۹ به جای درمان‌های استاندارد ِسندروم‌های حاد تنفسی از روش‌های درمانی جدید استفاده کنند.

نویسندگان این مطالعه معتقدند این رویکرد اشتباه است و یادآوری می‌کنند که سندرم‌های حاد تنفسی (ARDS) در هر حال نوعی سندروم بوده و به همین دلیل ناهمگن‌ هستند و این بدان معنی است که می‌توانند به شیوه‌های متنوعی بروز کنند.

بنابراین، این نویسندگان معتقدند بکارگیریِ روش‌های استانداردِ درمان سندروم حاد تنفسی حتی برای معالجه بیماران کووید ۱۹ که ممکن است انواعی از علائم و نشانه‌های غیراستاندارد را داشته باشند نیز موثر باشد.

درمان‌های جدید ممکن است باعث آسیب شوند

نویسندگان این مطالعه استدلال می‌کنند که اگرچه برخی از روش‌های درمانی جدید که برخی پزشکان روی آن‌ها کار می‌کنند، ممکن است از نظر بیولوژیکی قابل قبول باشند اما این دلیل کافی برای اجرای آن‌ها در مراحل بالینی نیست.

آن‌ها خاطر نشان کردند که در طول تاریخچه‌ اقدامات مراقبت‌های ویژه، درمان‌های متعددی که از نظر بیولوژیک قابل قبول به نظر می‌رسند، تأثیر مثبتی نداشته یا در عمل زیان‌آور بوده‌اند.

نویسندگان این مقاله تأکید می‌کنند این بدان معنی نیست که پزشکان هرگز نباید از روش‌های درمانی جدید استفاده کنند با این حال، آن‌چه آن‌ها را نگران کرده است، استفاده روزمره از روش‌های درمانی نوین برای کووید ۱۹، به ویژه مواردی است که نتایج قانع کننده‌ای در کارآزمایی‌ها به همراه نداشته است و تکنیک‌های درمانی آزمایش نشده محسوب می‌شوند.

چرا از روش‌های جدید درمانی استفاده می‌شود؟

به باور متخصصان، احساسات، استرس، خستگی و بیانیه‌ها و اعلامیه‌های سیاسی باعث افزایش تمایل ذاتی متخصصان برای کمک به بیماران و تلاش به هر گونه‌ای می شود که به نفع آن‌ها بوده و امید را به هر دوی ارائه‌دهندگان این خدمات و بیماران به همراه داشته باشد.

با این حال، نویسندگان این مقاله هنوز هم با این رویکرد مشکلات قابل توجهی دارند. به طور مثال، اگر بیمار بعد از معالجه با یک درمان جدید بهبود یابد، ممکن است پزشک تصور کند که بهبودی ناشی از درمان جدید بوده است. این ممکن است پزشکان دیگر را نیز ترغیب به استفاده از آن درمان نوین کند، در حالی که بهبودی به کل ارتباطی با این روش درمانی نداشته است.

با این حال، بدون کارآزمایی کامل و کنترل شده برای تأیید یک شیوه درمانی، نتیجه‌گیری امکان‌پذیر نیست. ممکن است بهبودی فرد به عوامل مختلفی مربوط باشد یا شاید بیمار بهبود یافته از خوش‌شانسی بیشتری برخوردار بوده که عوارض جانبی را تجربه نکرده است و بیمار بعدی شاید چندان خوش‌شانس نباشد. در بسیاری از این نتیجه‌گیری‌ها متخصصان با مشاهده یک مورد بهبودی سریعاً از عوارض جانبی که در اثر این روش ایجاد می‌شود، غافل می‌شوند.

متخصصان توصیه می‌کنند که برای به کارگیری روش‌های نوین درمانی علاوه بر انجام آزمایشات بالینی برای تایید نتیجه‌بخشی آن‌ها، باید در برابر تمایل ذاتی انسان برای عمل به احساسات، مقاومت کرده و در عوض به استدلال‌های علمی و دقیق‌تر تکیه کرد.