علی دایی بازنده نیست / دوری شهریار از «عافیت‌طلبی»

جام جم آنلاین ؛ روحیه ورزشی و ورزشکاری از دیرباز مبتنی بر حقیقت‎جویی و کمال‎طلبی بوده است. ورزشکاران ما در طول تاریخ همیشه از حق دفاع کرده‎اند و شجاعت خاصی داشته‎اند.

در هر دوره‎ای سعی شده است که سدی در برابر افراد شجاع ایجاد شود به همین دلیل ما نتوانسته‎ایم قهرمانانی مثل تختی پرورش بدهیم اما علی دایی در این میان سمبل ورزش محسوب می‎شود و خدماتی که او به ورزش و فرهنگ ایران کرده آنقدر زیاد و قابل احترام هست که ما باید برای ایشان همیشه خبردار بایستیم.

به خوبی می‎دانیم که علی دایی مثل همه انسان‎های دیگر مبری از خطا نیست و اشتباهاتی هم در رفتار و کردار خود داشته اما اگر علی دایی را زیر ذره‎بین ببریم متوجه می‎شویم ایشان چهره‎ای به شمار می‎رود که از آزمون‎های مختلف سربلند بیرون آمده است و مثل ایشان در دنیایی که اکثر مسئولان دستمال عافیت در دست گرفته اند وجود ندارد. دایی جز نوادر است.

علی دایی را از قلب کشورهایی آسیایی بگیرید تا قلب کشورهای اروپایی ، می‌شناسند. فراموش نکنید آقای گل جهان برای تیم ملی فوتبال ایران چقدر از خودش جانفشانی به خرج داد. او امروز به جایگاهی رسیده و هر ورزشکاری نمی تواند برسد، او یک شخصیت ملی است که باید در تمامی سطوح و شئون حضور داشته باشد. آقای گل جهان در جریان زلزله سرپل ذهاب حضور داشت و دلسوزانه خدمت کرد. امروز هم مسئولان باشگاه سایپا باید شان و بزرگی این اسطوره را در نظر بگیرند. اگر قرار باشد همه عافیت‌طلب باشند پس چه کسی در مملکت ما حقایق را بگوید؟

ما روزنامه‎نگاران که خیلی وقت است عافیت طلب شده‎ایم و ورزشکاران و البته به خصوص مدیران ورزشی نیز برای ماندن خود در سِمَت کنونی‎شان حاضرند همه کار انجام بدهند به جز انتقاد.

اعتقاد من بر این اساس استوار است که علی دایی باید از «علی دایی‎ها» استقبال بکند. ما خودمان هم باید از علی دایی دفاع کنیم چون از حق دفاع کرده است. من یک سوال از مسئولان باشگاه سایپا دارم. اگر در ژاپن کسی مثل علی دایی بیاید و از حق دفاع کند مورد تشویق و تمجید قرار می‎گیرد تا تنبیه می‎شود؟ بیاییم یک بار برای همیشه این حق را به همه آحاد ایرانی به خصوص ستاره‎های ورزش و حتی ستاره‎های غیرورزشی بدهیم تا بتوانند از حقایق و دردهای مردم هم بگویند. من رفتار علی دایی را تایید می‎کنم و اعتقاد دارم ایشان باید تشویق شوند و نه تنبیه. چرا ما همیشه دنبال ریاکاری هستیم؟ بگذاریم شجاعت در جامعه ورزش ایران زنده شود.

علی دایی بازنده نیست و جای تاسف است که برخی از حمایت از او خودداری می‎کنند. این یک انحطاط فرهنگی است. چطور از فلان جریان مافیایی ورزشی که پشت آن حجم زیادی از زد و بند بود دفاع می‎شود اما از علی دایی که اسطوره ماست ، خیر؟ اینها دردهای ورزش ماست. علی دایی اکنون باید به بهترین شکل ممکن باید مورد حمایت قرار بگیرد.