آنچه باید درباره شیرین‌کننده‌ها بدانیم

در کارخانجات برای ایجاد خصوصیات متمایز و ویژه در مواد غذایی به خصوص شیرینی ‌جات از انواع متنوع شیرین‌کننده‌ها همچون قندهای طبیعی، الکل‌های قندی، شیرین‌کننده‌های با کالری طبیعی، شیرین‌کننده طبیعی با کالری اندک، شکر اصلاح شده و قندهای مصنوعی استفاده می‌شود.
درج ساکاروز، گلوکز، دکستروز، فروکتوز، لاکتوز، مالتوز و گالاکتوز در ترکیبات به کار رفته در محصولات غذایی نشان‌دهنده استفاده از قندهای طبیعی بوده که برای دندان‌ها مضر و افزایش‌دهنده قند خون و کالری بدن است.
سوربیتول، زایلیتول، مانیتول، مالتیتول و ایزومالت از رایج ترین شیرین‌کننده‌های الکلی مورد توصیه هستند که آنها را از ساکاروز(شکر)، گلوکز و نشاسته به‌دست می‌آورند.
کالری این نوع شیرین‌کننده‌ها اندک و شاخص گلیسمی(قند) بسیار پایینی دارد. باعث آسیب به دندان نمی‌شود و نیاز به ترشح انسولین ندارد و در بسیاری از آب نبات‌های رژیمی، غذا‌ها و آدامس‌های بدون قند برای دیابتی‌ها، به‌کار می‌رود.
عسل و شربت افرا از شیرین‌کننده‌های با کالری طبیعی و حاوی قند و خواص تغذیه‌ای است. شاخص گلیسمی آنها فقط اندکی پایین‌تر از شکر و افزایش‌دهنده قند خون و کالری بوده و برای دندان‌ها مضر ا ست.
استویا پرمصرف ترین شیرین‌کننده طبیعی با کالری کم یا بدون کالری است و در سال‌های اخیر به عنوان یک جایگزین مناسب قندهای مصنوعی استفاده می‌شود. شاخص گلیسمی بسیار پایین داشته و برای دندان‌ها بی‌ضرر است.
شربت ذرت، شربت قندی تصفیه شده، کارامل و قند اینورت از جمله قندهای اصلاح شده‌اند که از تجزیه نشاسته تولید می‌شود.
تمایل به داشتن شاخص گلیسمی بالا دارد و می‌تواند برای دندان‌ها مضر باشد. در قنادی و یا غذاهای فرآوری شده به میزان زیاد استفاده می‌شوند.
آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین و آسه سولفام پرمصرف‌ترین قندهای مصنوعی و برخی از آنها ایمن‌تر بوده و کالری و شاخص گلیسمی(قند) صفر دارد و برای دندان‌ها مضر نیست.

فاخره بهبهانی

سلامت