اندرزهای آمرانه را طلاق دهیم!

مخاطب برای پرکردن اوقات فراغت نوروزی خود به سمت و سوی برنامه‌های تلویزیونی، چه داخلی و چه خارجی می‌رود و هیچ مرزبندی قائل نمی‌شود و مهم پرکردن اوقات فراغتش است، ولی تجربه نشان داده شبکه‌های داخلی در اولویت مخاطب هستند و اگر محصولات خوب عرضه کنند مخاطب سراغ ماهواره نمی‌رود.
اگر یک آمار میدانی بگیریم متوجه می‌شویم در نوروز در بخش خبر و کانال‌های سیاسی کمتر بیننده داریم تا کانال‌هایی که سرگرمی و سریال ارائه می‌دهند پس حتی در بخش‌های خبری نوروز نیز باید دوز مفرح بودن را بالا برد و اخبار را از حالت خشک و تخت خارج کرد.
بخش‌های سیاسی تلویزیون در نوروز باید برنامه‌هایی تهیه و تدارک ببینند که افق دیدشان پر‌کردن وقت مخاطب به بهترین شکل باشد. مردم در نوروز به عنوان سرگرمی و فراغت و تفریح به تلویزیون نگاه می‌کنند و تلویزیون در نوروز باید یک مدیای عام باشد و برای مردم خاطره‌سازی کند.
در محتواهای نوروزی تلویزیون تا حد ممکن «باید» و «نباید» را فاکتور بگیرند و بگذارند مخاطب خودش تصمیم بگیرد. از همه بهتر آن است که به جای توصیه مستقیم به مخاطب که به سمت ماهواره و فضای مجازی نرود با ارائه محتواهای سرگرم‌کننده و به طور غیرمستقیم کاری کرد که به سمت مدیاهای دیگر نرود.
فرقی نمی‌کند سریال نوروزی می‌سازند یا ویژه‌برنامه سال تحویل یا تاک‌شوی چهارشنبه‌سوری، مهم این است که نگاه اندرزگوی دستوری را کلا طلاق دهند و با مخاطب مانند مخاطب حرف بزنند.
مردم خسته از گرفتاری‌های اقتصادی حوصله شنیدن نصایح را ندارند. آنها تمدد اعصاب می‌خواهند و لذت که این دو عنصر هم با نگارش متن‌های قوی و کارگردانی‌های شسته رفته ایجاد می‌شود. در نوروز باید تا می‌شود کار را به امتحان پس دادگان داد تا غلط‌ها کم شود و میزان مخاطب رشد کند.

رامتین خداپناهی

بازیگر