مهاجرت 28 هزار نفر از محله عودلاجان

به گزارش ایلنا، زهرا نژادبهرام افزود: محدوده عودلاجان و به طور خاص محدوده
امامزاده یحیی قدمتی 400 ساله دارد، اما برخلاف شکوه و هویت تاریخی، شرایط و روزگار خوبی ندارد و ساکنانش تمایلی برای زندگی در آن ندارند. نژادبهرام ادامه داد: آمارها نشان می‌دهد که چهار دهه پیش قریب به 42 هزار نفر جمعیت در آن محله سکونت داشتند؛ این در حالی است که در سال 1395 جمعیت محله عودلاجان معادل 13هزار و 300 نفر برآورد شده است که نشان می‌دهد بیش از 28 هزار نفر از جمعیت از آن محله در طول 40 سال گذشته مهاجرت کردند و به دلیل همجواری با بازار و مراکز اقتصادی، قریب به 20درصد از بناهای مسکونی محله به انبار و بناهای متروکه تبدیل شده است.
غفلت میراث فرهنگی
عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران عنوان کرد: معماری قدیمی و فاخر محله در گذر زمان و در سایه غفلت سازمان میراث فرهنگی از اقدامات مرمت و مقاوم‌سازی، دچار مرگ تدریجی است. وی ادامه داد:‌ سازمان میراث فرهنگی از سال 1385 در راستای حفظ آثار تاریخی و ارزشمند محله عودلاجان، به درستی مجوز نوسازی برای پارسل‌های واقع در آن محدوده را محدود به دو طبقه کرد؛ اما تسهیلات و بسته‌های تشویقی غیرکالبدی ویژه به منظور تقویت انگیزه ساکنان برای نوسازی و مقاوم‌سازی وضعیت نابسامان پارسل‌های فرسوده واقع در این محله پیش‌بینی نکرد که این امر بر شدت فرسودگی، سکونت ارزان، مهاجرت، افزایش خانه‌های کارگری، سیمای زشت و نابودی هویت تاریخی و فرهنگی محله افزود. نژادبهرام افزود: محله عودلاجان در شرایط کنونی با مسائل و مشکلاتی چون خروج جمعیت پایدار و بومی به دلیل افت کیفیت سکونت، افزایش نقاط جرم‌خیز و بی‌دفاع شهری به دلیل نبود روشنایی معابر، افزایش خانه‌های متروکه و گذرهای پیچ در پیچ، حضور گروه‌های قومیتی متعدد، فقدان سنخیت فرهنگی و کاهش هویت اجتماعی و حس تعلق به تبع آن، امدادرسانی دشوار در مواقع حساس به ساکنین بخش‌های میانی و مرکزی بافت و نبود فضاهای چند منظوره و مقاوم در مواجهه با سوانح طبیعی، مساله کسری شدید پارکینگ و تبدیل املاک متعلق به سازمان اوقاف به محل معتادان و... دست و پنجه نرم می‌کند.