فصل مشترک 2 ستاره جوان فیلم فجر

سعید روستایی، متولد ۱۳۶۸ و نیما جاویدی متولد ۱۳۵۸، هر چند فاصله سنی ده ساله با هم دارند، اما هر دو برای تثبیت شدن در سینمای یکصد و اندی ساله ایران همان ساخته نخست شان کافی بود.
هر دو فیلمنامه‌نویس‌اند و نوشته‌های خود را فیلم می‌کنند، اما جالب اینجاست که هر دو با وجود توفیق‌های چشمگیر اولین ساخته‌هایشان و در حالی‌که انتظار عمومی بر این بود که با هجوم سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان روبه‌رو شوند، برای ساخت دومین فیلم‌شان با وقفه روبه‌رو شدند! جاویدی سازنده ملبورن از سال 92 و روستایی خالق ابد و یک روز از سال 94 باید چشم به راه سال 97 می‌ماندند.
از دیگر فصول مشترک این دو این است که 50 درصد سرمایه فیلم‌شان را محمدصادق رنجکشان، چهره شناخته‌شده صنعت گردشگری تقبل کرده که حضورش در عرصه هنر در پنج ماه اخیر حواشی عجیبی به همراه داشته است؛ استقبال شایان توجه مردم و منتقدان از دو ساخته این دو جوان، متری شیش و نیم روستایی و سرخ‌پوست جاویدی این سرمایه‌گذار نوآمده را رو سفید کرده و با تایید رویکرد فرهنگی او، ثابت کرد اتفاقا در پی آفرینش آثار فرهیخته‌ای است که سینمای ایران را یک قدم به جلو ببرد. در ضمن موفقیت این سرمایه‌گذاری تاکید موکد مهر باطلی است که به گمانه سنتی پول خرج کردن برای هنرمندان جوان پول دور ریختن است.
حضور توامان نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار در هر دو ساخته این دو فیلمساز جوان دیگر نکته مشترک این دو است و جالب این‌که در هر دو فیلم متری شیش و نیم و سرخ‌پوست این دو کاراکتر عاشق یکدیگرند! لوکیشن زندان دیگر همپوشانی آثار تازه آنهاست هر چند که در کار جاویدی، زندان بستر اصلی کل فیلم است.
این دو جوان داستان و عنصر تعلیق را می‌شناسند و در ارائه شایسته آنها کار بلدند و این برگ برنده اصلی آنها در سینمای ایران است که از بدو تولد تشنه تماشای داستان است از این رو پربیراه نیست ادعا کنیم فعلا رگ خواب سینماروی ایرانی را کف دست‌شان دارند.