تعداد فالوئرهای اینستاگرام؛ ملاک انتخاب بازیگر

چه خبر از دنیای بازیگری سینما و تلویزیون؟

مدتی است مشغول بازی در سریال «پاهای بی‌قرار» به کارگردانی آقای منوچهر هادی هستم. داستان این سریال در 60 قسمت ماجراهای سال‌های 57 تا اکنون را روایت می‌کند.در این سریال سه مقطع سنی را بازی می‌کنم، من و آقای سیروس همتی بازیگرانی هستیم که همه مقاطع سنی خودمان را بازی می‌کنیم اما بقیه بازیگران عوض می‌شوند.در فیلم سینمایی «ماهورا» هم بازی کرده‌ام که در نوبت اکران است. در فیلم «آخرین بار برادرت را کی دیدی» هم بازی کرده‌ام که قرار است در گروه هنر و تجربه به روی پرده برود

پس روزگار بر وفق مراد است و بیکار نیستید؟

بعد از بیست سال فعالیت در حوزه بازیگری اگر بیکار بمانم خیلی بد است! البته تلاش می‌کنم هر نقشی را قبول نکنم. با همه اینها، کارها دیده نمی‌شود! قدیم‌ترها یک سریال بازی می‌کردی بیشتر مردم آن را می‌دیدند اما الان این‌طور نیست.

شاید آن زمان داستان سریال‌ها و فیلم‌ها بهتر بود و شبکه‌های تلویزیون به اندازه امروز زیاد نبود؟

گسترش شبکه‌ها می‌تواند یکی از دلایل باشد اما به نظرم، کیفیت فیلمنامه‌ها هم پایین آمده! شاید به دلیل کمی بودجه‌ای است که به یک اثر اختصاص می‌دهند. البته این را هم نباید نادیده گرفت که برای ندادن دستمزد یا کم دادن، برخی از تهیه‌کننده‌ها نقش‌ها را به کسانی می‌دهند که اصلا بازیگر نیستند! مخالفتی با حضور بازیگران جوان در سینما و تلویزیون ندارم چون نسل جدید هم باید به این عرصه وارد شوند اما نباید بازیگران قدیمی کنار گذاشته شوند، آن هم بازیگرانی که مردم از آنها خاطره دارند! بهتر این است که بازیگران قدیمی و جدید در کنار هم بازی کنند تا ترکیب‌بندی متعادلی شکل بگیرد و مخاطب از دیدن اثر لذت ببرد.

شنیده می‌شود عوامل پشت دوربین هم از افرادی هستند که معمولا کارشان را بلد نیستند و به اصطلاح مبتدی‌اند و همین به کلیت کار لطمه می‌زند؟

بله! همه عوامل سازنده یک اثر باید حرفه‌ای باشند وگرنه کار ضعیف می‌شود و طبیعی است که مردم یک اثر ضعیف را تماشا نمی‌کنند. برخی قصه‌ها خوب هستند مثل همین سریال پاهای بی‌قرار که در دست ساخت است و به نظرم کار خوبی خواهد شد...

البته این هم زیاد شنیده می‌شود که دستمزد بازیگران آنقدر بالاست که تهیه‌کننده مجبور است بیشتر بودجه کار را به آنها بدهد و برای دیگر عوامل پول زیادی نمی‌ماند.

نه! اصلا این‌طور نیست. بجز چند بازیگر انگشت‌شمار که در سینما فعالیت می‌کنند و خودشان برای فیلم‌ها اسپانسر می‌آورند ـ دستمزد دیگر بازیگران سال به سال کمتر می‌شود. مرسوم شده تهیه‌کننده‌ها تماس می‌گیرند بدون این‌که فیلمنامه را خوانده باشم، کلیت نقش را می‌گویند و می‌پرسند برای بازی در این نقش چند می‌گیری؟ که این خیلی بَرخورنده است! مهم نیست چه کسی نقش را بازی می‌کند، مهم این است که کی کمتر دستمزد می‌گیرد. همه تهیه‌کننده‌ها می‌گویند: «پول نداریم»!‌ اگر پول ندارید، سریال یا فیلم نسازید! کار بی‌کیفیت که نه لوکیشن خوب دارد نه تصویربرداری و موسیقی مناسب و... را مردم پیگیری نمی‌کنند.

کم‌کار هستید اما شاکی نیستید، بجز بازیگری حرفه دیگری دارید؟

حرفه‌ام فقط بازیگری است! اما اعتقاد ندارم که باند و مافیای پشت پرده نمی‌گذارد، مثلا به من نقش برسد. همیشه همین بوده و خواهد بود. اما احترام بازیگران را حفظ کنیم و به آنها نقش‌هایی پیشنهاد بدهیم که با شخصیت و کارنامه حرفه‌ای‌شان همخوانی داشته باشد. اتفاق بدی که افتاده ملاک تهیه‌کننده‌ها و کارگردانان برای انتخاب بازیگران، تعداد فالوئرهایی است که در شبکه‌های اجتماعی و اینستاگرام دارند! این چه ملاکی است؟ همه می‌دانیم فالوئر قابل خریدن است! باعث تاسف است که می‌گویند بازیگری که فالوئر و دنبال‌کننده زیاد دارد، بیشتر دیده می‌شود. توانایی بازیگر اصلا ملاک نیست! همین باعث شده که خیلی از بازیگران توانمند خانه‌نشین و تعدادی از بازیگرانی که توانایی چندانی هم ندارند بشدت پرکار شوند. برخی از بازیگران هستند که در بیشتر کارها دیده می‌شوند، بدون هیچ خلاقیت و نوآوری در شخصیت و اجرا، انگار فقط لباسشان در کارها تغییر می‌کند! نکته قابل تامل دیگر حضور برخی از افراد به‌عنوان مهمان در برنامه‌هایی مانند دورهمی و خندوانه است که گاهی مردم آنها را نمی‌شناسند در حالی که بازیگران معروف و قدیمی هم هستند که هرگز به این برنامه‌ها دعوت نمی‌شوند!‌ من اصالتا کرد هستم و شخصیتم طوری است که از شرایط شاکی نمی‌شوم و به زبان نمی‌آورم اما واقعیت این است که بازیگران زیادی هستند که شرایط خوبی ندارند و بهتر است در تقسیم نقش‌های آثار تلویزیونی و سینمایی جوری عدالت و تنوع رعایت شود که بازیگرانی از نسل‌های مختلف در کنار هم قرار گیرند!