در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سراسر ایران را بگردیم، پر است از مشاهیری که هرکدام در یک حوزه درخشیده و ماندگار شدهاند. از مشاهیر ادبی و حوزه شعر گرفته تا آنهایی که در هشت سال دفاع مقدس، نامشان را برای همیشه در تاریخ این کشور ماندگار کردند. رسانه ملی در بخشی از فعالیتهای خود تلاش کرده روایتی از زندگی این قهرمانان ملی را به تصویر بکشد.
جایگاه والای زنان در زندگی برهیچکس پوشیده نیست،اما این خودما زنان سرزمینمان هستیم که باید قدر وجودی زنبودن ودرمرحله دیگر مادری را بدانیم و راوی زندگی زنان موفق در عرصههای مختلف باشیم تاباهویتتر،ارزندهتر و تاثیرگذارتر از زنان ایرانی یادشود.
«پدران و پدربزرگهای ما با دستهای کاملا خالی و کولهباری لباس بر پشت به اینجا آمدند. همه ما به اتفاق هم در شمار مهاجران بودیم. ما کار کردیم و پسانداز کردیم و ساختیم.» آنچه گفته شد بخشی از رمان مهاجران است که آن را میتوان چکیده قصه نیز تلقی کرد.
به رسم خاطرهبازی با سریالهایی که بار دیگر راهی آنتن قاب کوچک شدند، این هفته سراغ سریال مادرانه میرویم که این روزها از شبکه آیفیلم پخش میشود. اگر تا امروز به تماشای آن ننشستید، احتمالا از شنیدن نام سریال گمان میکنید با اثری سروکار دارید که قصهای از فداکاریهای یک مادر را روایت میکند اما این چنین نیست.
شبکه آموزش، آموزشگاه سراسری رسانهملی درایران اسلامی است. گامهای اساسی، عالمانه، خردمندانه و تخصصی این آموزشگاه ملی و شبکه مردمی با تولید برنامهها و مجموعههای آموزشی و پرورشی باحضور کارشناسان، استادان و هنرمندان و دستاوردهای مهم و ارزشمند آن بهویژه در سالهای اخیرجزو افتخارات شبکه و تاریخ تحولات علم و هنر و رسانه صداوسیما و آموزشوپرورش کشور است.
شنوندگانی که علاقهمند به پیگیری مباحث خانواده هستند، کافی است صبحها موج رادیو را روی آنتن سلامت تنظیم کنند، آنوقت است که با یک برنامه شنیدنی همچون «خونه زندگی» مواجه میشوند. گرچه درباره مبحث خانواده و تحکیم خانواده تا به امروز برنامههای متعددی تولید و پخش شده اما دستاندرکاران برنامه خونه زندگی با نگاهی تازه به این موضوع میپردازند و در قالب نمایش،چالشهای خانوادهها را روایت میکنند.
درامهای دورهای تاریخی با آن صحنهآراییهای باشکوه جنگی و درباری وآن لباسهای فاخر دوران کهن، همیشه برای هر دو گروه هنرمندان و تماشاگران جذابیتهای بسیار زیادی داشتهاند.به همین خاطر است که با وجود پرهزینهبودن تولید این نوع کارها در هر دو رشته سینما و تلویزیون، همواره شاهد تولید وساخت فیلمها و سریالهای تاریخی هستیم و این مسیر را سر بازایستادن نیست!
درباره ارتباط سریال«بوم و بانو»به کارگردانی سعید سلطانی ورمان چشمهایش نوشته بزرگ علوی حرف و حدیث بسیار است.برخی این قصه تلویزیونی رابرگرفته از رمان میدانند و عدهای هم باور دارند با وجود شباهتها، نمیتوان این مورد را اقتباس تلقی کرد.
از آن زمان که برای با جان نیوش کردن دعای سحر،رادیو هم مثل عضوی ازخانواده کنار سفره سحرگاه جا خوش میکرد تا هنگامی که تماشای تلویزیون به وقت خوردن سحری میان خانوادهها باب شد وفضای شاعرانه وروحانی با برنامههای سحرگاهی به منازل راهمییافت، این دو رسانه با پوشش گسترده،همراه روزهداران بودند. جالب است حتی آنان که در این ماه روزهداری نمیکنند نیز خاطرات شیرینی با برنامههای صداوسیما دارند.
حال وهوای ماه رمضان برای خیلی از ما،همان سفره ساده افطاراست که نوای مناجات پخش شده از رادیو و تلویزیون در کنار آن شنیده میشود.چه زمانی که برای سحر ماه مبارک بیدار میشویم وچه وقتی که درانتظار ا...اکبر اذان مغرب پای سفره هستیم،حال و هوایمان به قابهای جادویی تلویزیون گره خورده است.
مدتی است حضور چهرهها بار دیگر در رسانهملی پررنگ شده است و بازیگران بسیاری در قامت مجری این روزها با شبکههای مختلف تلویزیونی همکاری میکنند. یکی از این ستارهها محمدرضا گلزار است که پس از مدتها با برنامه «پانتولیگ» به شبکه سه بازگشته.
«کافه رادیو» برنامه فرهنگی - هنری رادیو جوان است که سالهای قبل با صدای ماندگار مرحوم «مهران دوستی» از این شبکه رادیویی پخش میشد، اما پس از درگذشت وی، پخش این برنامه قطع شد حالا چند سالی میشود که گروه برنامهساز کافه رادیو تصمیم گرفتند تا بار دیگر این برنامه پرمخاطب را با همان فضای دلنشین و میزهای مختلف، تقدیم مخاطبان کنند تا نام و خاطره مهران دوستی تا همیشه در یادها زنده بماند. با عوامل این برنامه گفت وگوی کوتاهی شده که در ذیل میخوانید:
صنعت تلویزیون هند ازجمله صنعتهای فعال در دنیای تصویر است و سالهاست که در حال رقابت با همکاران سینمایی خود است اما در چند سال اخیر و با ورود سکوهای دیجیتالی و پخش استریم و زنده سریالها برای تماشاگران خانگی، سریالسازی در این کشور پرجمعیت آسیایی، رشد بسیار بالایی داشته است.
شغل به شخصیت رنگ میبخشد ومیتواند به عنوان یک ویژگی هم در ایجاد درام نقش داشته باشد و قصه را وارد فضاهایی تازه کند. به همین دلیل گاهی برخی قصههای نمایشی اساس خود را بر پایه یک فضای شغلی میگذارند یا در آنها شغل شخصیت از اهمیت بالایی برخوردار است.
در این شماره سراغ سریال خاطرهانگیزی رفتیم که میتوان میان قصه آن وچند کتاب، پیوندهایی را قائل بود. خطوطی از رمان «ربهکا» نوشته دافنه دوموریه(نویسنده انگلیسی)وهمچنین داستان «سیب بلورین» نوشته مینو کریمزاده درقصه سریال«عشق گمشده» ساخته حسین سهیلیزاده هویداست.
«فضای کلی برمودا صرفا یک تاکشو نیست بلکه میتوان به آن رئالیتیشو هم گفت. درعینحال قدری فضای نمایشی را به آن افزودهایم. سناریوی کلی برنامه برمودا از این قرار است که کامران نجفزاده دفتر تحریریه قدیمی داشته که سالها پدربزرگش درآن روزنامه چاپ میکرده است. او بعد ازهفت سال ازآمریکا برگشته ومیخواهد آن را دوباره راهاندازی کند.
تولید کارهای پلیسی و اکشن شاید در ظاهر ساده باشد اما اگر یک نگاه کلی به روند تولید آن داشته باشیم، مشخص میشود که چه پروژه بزرگ و سختی است.
این روزها تماشاگران تلویزیون در ایران، شاهد پخش سریال «مظنون» با بازی جیمز کاویزل هستند که جاناتان نولان برادر کریستوفر نولان، فیلمساز مولف سینما، نویسنده فیلمنامه پرتنش و هیجانی آن است. کالویزل از آن دسته بازیگرانی است که فیلمها و سریالهایش را با دقت انتخاب میکندوعقیده دارد کاری که انجام میدهد باید پیامی مثبت و درست برای بینندگانش داشته باشد.
زوجین با هزار امید و آرزو و برای رسیدن به خوشبختی و آرامش، کانون گرم خانواده و زندگی مشترکشان را تشکیل میدهند، اما در برخی مواقع دلایل متعددی موجب میشود تا از ادامه زندگی خودداری کنند و طلاق را آخرین راهحل بدانند.
خواهر برادری برای خیلی از ما که حوالی دهه۷۰ مخاطب جدی تلویزیون شدیم، همان تلخی و شیرینهای قصه «شیرین» بود که در دنیایش به همراه سه برادر رقم میزند. این شخصیت به ما یاد میداد چطور میتواند حریم خودش را داشته باشد ودرعین حال، خواهری کند.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رییس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت در گفتگو با جام جم آنلاین:
گفتوگوی «جامجم» با سیده عذرا موسوی، نویسنده کتاب «فصل توتهای سفید»
یک نماینده مجلس:
علی برکه از رهبران حماس در گفتوگو با «جامجم»: