اگر یک بازی باشد که ثابت کند هنوز هم رمقی در رگهای سبک پلتفرمر یا سکوبازی سهبعدی مانده، همین «رچت و کلنک» است. این قسمت از این گیم، بیشتر از اینکه بازآفرینی باشد، یک بازگشت به سبک، احیا و بهروزرسانی این عنوان، در عین حفظ سلاح خلاقانه، جهانهای بیگانه و طنز بامزهاش است. احیای یک فرنچایز قدیمی، ریسکی است که کمتر سازنده و ناشری به آن تن میدهد، اما این بار اتفاق افتاده و درست هم رخ داده است.