چادر

اینجا هم منزل پدری است و یک دنیا خاطره!

چادر سفید، هم در خانه استفاده می‌شد و هم در خارج منزل. چادر مشکی حالت رسمی‌تر داشت و بیشتر در مهمانی‌ها، دید و بازدیدهای رسمی و مسافرت‌ها استفاده می‌شد.

در روضه‌های زنانه ماهیانه منزل ما، تقریبا همه با همین چادر سفید می‌آمدند.

اون شلوار سربازی هم برای خودش مزایای فراوانی داشت. به وقتش در اون مورد هم می‌نویسم.

پی‌نوشت

نمی‌دانم چرا چادر سفید ارزان و سبک و تولید داخل، در همان سال‌های اول انقلاب منسوخ ‌شد!

ولی آنچه که امروز اتفاق افتاده وابستگی کامل کشور به چادر مشکی وارداتی است ! دست‌های پشت پرده نگذاشتند چادر مشکی با کیفیت خوب و قیمت مناسب در داخل کشور تولید شود و از این جهت کاملا وابسته‌ایم.

نمی‌خواهم از واژگانی چون مافیای چادر مشکی استفاده کنم که در سال چه درآمد هنگفتی از واردات آن نصیبشان می‌شود . حرف این است که به دلیل گرانی، بخش عمده‌ای از خانواده‌های متدین ولی کم‌استطاعت، بتدریج چادر مشکی را حداقل برای فرزندان خود از سبد خرید‌شان حذف کردند. یعنی مجبور شدند !

چه خوب می‌شد اگر مجلسی‌ها، در این مورد تحقیق و تفحص می‌کردند تا ببینند چرا یکی دو کارخانه شروع به تولید کرد و بعد تعطیل شد .

با مشکلات تولید و قیمت تمام شده و توان رقابت ‌اقتصادی، بیگانه نیستم.

ولی مطمئن هستم که حجم بالای تقاضای داخلی و تداوم آن، بازار خوب در کشورهای منطقه، جلوگیری از خروج ارز، وجود نیروهای کارشناس و خبره دانشگاهی و صنعتی در این عرصه، اولویت مساله اشتغال و از همه مهم‌تر انگیزه‌های دینی و ملی عوامل خوبی برای موفقیت یک طرح هماهنگ بین دولت، صنعتگران و بازار در این حوزه است.

به شرطی که تا مدتی تجارت و سوداگری آن مدیریت شود.