راست و دروغ‌ها درباره معجون عسل و دارچین

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، «عسل و دارچین دو ماده طبیعی هستند که فواید سلامت بسیاری را ارائه می‌کنند. برخی افراد مدعی هستند که ترکیب این دو ماده می‌تواند در درمان بیماری‌های مختلف کاربرد داشته باشد. در شرایطی که شواهدی وجود دارد که عسل و دارچین به تنهایی دارای برخی مصارف دارویی هستند، برخی ادعاها درباره ترکیب عسل و دارچین نیز خوب و درست به نظر می‌رسند.

عسل مایع شیرینی است که توسط زنبورها تولید می‌شود. قرن‌هاست که از عسل به عنوان یک ماده غذایی و یک دارو استفاده می‌شود. امروزه از عسل بیشتر در پخت و پز و شیرینی‌پزی یا به عنوان یک شیرین‌کننده در نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود.

دارچین ادویه‌ای است که از پوست درخت دارچین به دست می‌آید. مردم با برداشت پوست درخت دارچین آن را خشک می‌کنند و شکل رول شده که به عنوان چوب دارچین شناخته می‌شود، حاصل می‌شود. دارچین به صورت چوب، پودر یا عصاره در دسترس است.

هم عسل و هم دارچین به تنهایی دارای فواید سلامت مختلف هستند. با این وجود برخی بر این باورند که با ترکیب این دو ماده محصولی مفیدتر شکل می‌گیرد. در سال ۱۹۹۵ مقاله‌ای در یک نشریه کانادایی منتشر شد که در آن فهرستی بلندبالا از بیماری‌های قابل درمان توسط ترکیبی از عسل و دارچین ارائه شده بود. از آن زمان ادعاهای جسورانه‌ای درباره این ترکیب مطرح شده‌اند. اگر چه عسل و دارچین دارای کاربردهای سلامت بسیاری هستند اما تمامی ادعاهای مطرح شده درباره ترکیب آنها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.

فواید دارچین که از پشتیبانی علمی برخوردارند

دارچین ادویه‌ای محبوب در پخت و پز و شیرینی‌پزی محسوب می‌شود و همچنین در قالب مکمل نیز کاربرد دارد. دو نوع اصلی از دارچین وجود دارند:

- دارچین کاسیا که به نام دارچین چینی نیز شناخته می‌شود، محبوب‌ترین نوع دارچین در فروشگاه‌هاست. این محصول ارزان‌تر بوده اما از کیفیت پایین‌تری نسبت به دارچین سیلان برخوردار است.

- دارچین سیلان به نام دارچین واقعی نیز شناخته می‌شود و یافتن آن دشوارتر از دارچین کاسیا است. این نوع دارچین از مزه و بوی اندکی شیرین‌تر سود می‌برد.

فواید سلامت دارچین با ترکیبات فعال موجود در روغن عصاره‌ای این ماده پیوند خورده است. شناخته‌شده‌ترین ترکیب موجود در دارچین سینامالدهید است. همین ترکیب است که مزه و بوی تند دارچین را موجب می‌شود.

از جمله فواید قابل توجه دارچین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کاهش التهاب: التهاب بلندمدت خطر ابتلا به بیماری مزمن را افزایش می‌دهد. مطالعات نشان داده‌اند که دارچین می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.

کمک به درمان بیماری‌های عصبی: چند مطالعه آزمایشگاهی نشان داده‌اند که دارچین می‌تواند به کند کردن سرعت پیشرفت بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون کمک کند. این نتایج نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش‌های انسانی هستند.

کمک به محافظت در برابر سرطان: چند مطالعه آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده‌اند که دارچین به پیشگیری از رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. این نتایج نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش‌های انسانی هستند.

همچنین برخی به این مساله اشاره داشته‌اند که دارچین می‌تواند درمانی طبیعی برای اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD)، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و مسمویت غذایی باشد. با این وجود شواهد علمی کافی برای پشتیبانی از این ادعاها وجود ندارد.

فواید عسل که از پشتیبانی علمی برخوردارند

عسل جایگزینی سالم‌تر برای قند و شکر است و همچنین مصارف دارویی نیز دارد اما باید به این نکته اشاره داشت که تمامی انواع عسل دارای خواص یکسان نیستند. بیشتر فواید عسل با ترکیبات فعال که بیشتر در عسل با کیفیت بالا و پالایش نشده یافت می‌شوند، مرتبط است. در ادامه برخی از فواید عسل که از پشتیبانی علمی بهره می‌برند را ارائه می‌کنیم.

سرکوب‌کننده سرفه: نتایج یک مطالعه نشان داده است که عسل در برطرف کردن سرفه‌های شبانه موثرتر از دکسترومتورفان، ماده فعال موجود در بیشتر شربت‌های سرفه است. همچنان به پژوهش‌های بیشتری در این زمینه نیاز است.

درمان زخم و سوختگی: چندین مطالعه نشان داده‌اند که استفاده از عسل می‌تواند روش درمانی قدرتمند برای بهبود زخم‌ها باشد.

همچنین تصور می‌شود که عسل در کمک به خواب بهتر، تقویت حافظه، درمان عفونت‌های مخمری و به عنوان روشی طبیعی برای کاهش پلاک روی دندان‌ها موثر است اما این ادعاها از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند.

عسل و دارچین مفید برای برخی بیماری‌ها

نظریه این است که اگر عسل و دارچین می‌توانند به تنهایی مفید باشند، پس ترکیبی از این دو ماده باید اثری حتی قدرتمندتر به همراه داشته باشد. عسل و دارچین از برخی فواید سلامت مشابه بهره می‌برند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

عسل و دارچین می‌توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهند

ترکیبی از عسل و دارچین از پتانسیل کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی برخوردار است. این دو ماده می‌توانند چندین نشانه که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهند، کنترل کنند. از جمله این نشانه‌ها می‌توان به سطوح افزایش یافته کلسترول بد (LDL) و سطوح بالای‌تری گلیسرید اشاره کرد. فشار خون بالا و سطوح پایین کلسترول خوب (HDL) فاکتورهایی اضافی هستند که می‌توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهند. عسل و دارچین می‌توانند اثر مثبتی بر تمامی موارد مذکور داشته باشند.

مطالعات نشان داده‌اند که مصرف عسل کلسترول بد را به میزان ۶ تا یازده درصد و تری‌گلیسرید را تا یازده درصد کاهش می‌دهد. همچنین عسل می‌تواند کلسترول خوب را حدود ۲ درصد افزایش دهد.

از سوی دیگر مشخص شده است که یک دوز روزانه دارچین کلسترول کلی را با میانگین ۱۶ mg/dl، کلسترول بد را تا ۹ mg/dl و تری‌گلیسرید را تا ۳۰ mg/dl کاهش داده است. همچنین افزایش اندک در سطوح کلسترول خوب مشاهده شد.

در شرایطی که به صورت ترکیب مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند اما دارچین و عسل به صورت مستقل توانایی کاهش متوسط در فشار خون را نشان داده‌اند اما باید توجه داشت که این پژوهش روی حیوانات صورت گرفته است.

افزون بر این عسل و دارچین سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که فواید متعددی برای قلب دارند. آنتی‌اکسیدان‌های پلی فنول جریان خون را بهبود می‌بخشند و از لخته شدن خون جلوگیری می‌کنند و بر همین اساس خطر حمله قلبی و سکته مغزی کاهش می‌یابد.

از آنجا که عسل و دارچین هر دو به کاهش التهاب کمک می‌کنند می‌توانند از این طریق نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی کمک کنند. التهاب مزمن از عوامل اصلی در ابتلا به بیماری قلبی است.

ترکیب عسل و دارچین برای درمان زخم‌ها مفید است. عسل و دارچین دارای ویژگی‌های درمانی مستند هستند که می‌تواند برای درمان عفونت‌های پوستی مفید باشد. این دو ماده توانایی مبارزه با باکتری‌ها و کاهش التهاب را دارند. این دو عواملی مهم در بهبود پوست محسوب می‌شوند.

عسل به طور موفقیت‌آمیز در درمان سوختگی استفاده شده است. همچنین از این ماده می‌توان در درمان زخم پای دیابتی بهره برد.

دارچین نیز به واسطه ویژگی‌های قوی ضد باکتری خود می‌تواند در بهبودی زخم‌ها مفید باشد. طی یک مطالعه آزمایشگاهی مشخص شد که روغن عصاره‌ای دارچین به محافظت در برابر باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک کمک کرده است اما در این مطالعه از روغن عصاره‌ای دارچین استفاده شده بود که غلظت بالاتری نسبت به پودر دارچین دارد. هیچ مدرکی دال بر تاثیر مشابه پودر دارچین وجود ندارد.

عسل و دارچین می‌توانند برای مبتلایان به دیابت خوب باشند

شواهد مستند از این که مصرف منظم دارچین می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت خوب باشد، در دسترس هستند. همچنین ممکن است دارچین در پیشگیری از دیابت نیز موثر باشد. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که دارچین سطوح قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. یکی از روش‌هایی که دارچین در کاهش قند خون موثر عمل می‌کند، از طریق افزایش حساسیت به انسولین است. دارچین سلول‌ها را نسبت به هورمون انسولین حساس‌تر و به انتقال قند از خون به سلول‌ها کمک می‌کند.

به طور جالب توجه دارچین ممکن است به افزایش سطوح قند خون نیز منجر شود و از این رو بدن افراد سالم به گلوکز واکش نشان دهد.

عسل نیز از برخی فواید بالقوه برای بیماران مبتلا به دیابت سود می‌برد. مطالعات نشان داده‌اند که عسل نسبت به شکر تاثیر کمتری بر سطوح قند خون دارد.

افزون بر این، عسل می‌تواند کلسترول بد و تری‌گلیسرید را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش دهد، در شرایطی که سطوح کلسترول خوب را افزایش می‌دهد.

عسل و دارچین گزینه‌ای سالم‌تر نسبت به قند و شکر معمولی برای شیرین کردن چای محسوب می‌شوند. با این وجود عسل منبع خوبی برای کربوهیدرات‌هاست و از این رو بیماران مبتلا به دیابت باید حد اعتدال را در مصرف آن رعایت کنند.

عسل و دارچین سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند

عسل و دارچین منابعی عالی برای آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که فواید متعددی برای سلامت دارند. آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که از شما در برابر مولکول‌هایی ناپایدار که به نام رادیکال‌های آزاد شناخته می‌شوند و به سلول‌ها آسیب می‌زنند، محافظت می‌کنند. عسل سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های فنول است که با خطر کاهش‌یافته بیماری قلبی مرتبط هستند.

دارچین نیز در مقایسه با ادویه‌های دیگر در جایگاه بالایی به واسطه محتوای آنتی‌اکسیدانی خود قرار می‌گیرد.

مصرف عسل و دارچین به همراه هم می‌تواند دوزی قدرتمند از آنتی‌اکسیدان‌ها را به شما ارائه کند.

ادعاهای اثبات نشده درباره عسل و دارچین

مفهوم ترکیب دو ماده قدرتمند برای ایجاد گزینه‌ای قدرتمندتر منطقی به نظر می‌رسد. با این وجود مطالعات مستقیم که نشان دهند ترکیب عسل و دارچین ماده‌ای معجزه‌آسا را برای درمان بیماری‌های متعدد شکل می‌دهد، وجود ندارد. افزون بر این بسیاری از کاربردهای پیشنهادی برای عسل و دارچین از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند. در ادامه به برخی از ادعاهای محبوب اما اثبات نشده درباره این دو ماده اشاره می‌کنیم.

عسل و دارچین می‌‌توانند با نشانه‌های آلرژی مبارزه کنند: برخی مطالعات درباره توانایی عسل در کاهش نشانه‌های آلرژی انجام شده‌اند اما شواهد در این زمینه محدود و ضعیف هستند.

عسل و دارچین می‌توانند سرماخوردگی را درمان کنند: عسل و دارچین دارای ویژگی‌های ضد باکتری قوی هستند اما بیشتر سرماخوردگی‌ها منشا ویروسی دارند.

عسل و دارچین می‌توانند آکنه را درمان کنند: در شرایطی که ویژگی‌های ضد باکتری این دو ماده می‌توانند برای پوست‌های مستعد به آکنه مفید باشند، مطالعات موثر بودن ترکیب عسل و دارچین در درمان آکنه را نشان نداده‌اند.

عسل و دارچین ابزاری طبیعی برای کاهش وزن هستند: چند مطالعه نشان داده‌اند که جایگزینی شکر با عسل به کاهش وزن منجر می‌شود اما شواهدی دال بر این که عسل و دارچین به کاهش وزن کمک خواهند کرد، وجود ندارد.

مالش ترکیب عسل و دارچین روی مفاصل می‌تواند درد آرتروز را کاهش دهد: عسل و دارچین التهاب را کاهش می‌دهند اما مدرکی دال بر تاثیر استفاده از این مواد غذایی روی پوست به منظور کاهش التهاب در مفاصل وجود ندارد.

عسل و دارچین می‌توانند مسائل گوارشی را تسکین دهند: ادعاهایی مبنی بر این که عسل می‌تواند معده را پوشش دهد و این که هر دو ماده با عفونت‌های باکتریایی در روده مبارزه می‌کنند، مطرح شده‌اند. با این وجود این ادعاها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.