با خانواده توهمی‌ها آشنا شوید

به گزارش جام جم ، مصرف مواد را دوست دارند. سرگیجه را دوست دارند. خنده‌های بی دلیل و پوچ شدن مغز را دوست دارند، اما آیا عوارض این مواد در فهرست علایقشان نوشته شده است. این هفته سراغ مخدرهایی رفته ایم که مغز انسان را هدف گرفته و آنها را از زندگی واقعی به سمت زندگی در توهم می‌برند. مخدرهایی که معتادان را تا یک قدمی مرگ می‌برد.

شیشه

این ماده به چهار صورت کشیدنی، استفاده از طریق بینی، خوردنی یا تزریق ممکن است مورد سوءمصرف قرار گیرد. برای کشیدن آن از پایپی شیشه‌ای که مخصوص این کار است، حباب لامپ، حباب چراغ خودرو و... استفاده می‌کنند.

استفاده از این مواد توهم را در فرد بالا می‌برد به صورتی که ممکن است مصرف کننده اقوام خود را به شکل شیاطین یا جانوران موزی ببیند و سعی کند آنها را از بین ببرد. البته توهم شیشه از همان ابتدا مشخص نمی‌شود و بتدریج بیشتر می‌شود. موادی مانند شیشه اثرات روحی و روانی دارند و با این‌که فرد ابتدا برای کاهش تنش و اضطراب از آنها استفاده می‌کند، اما موجب تخریب بخش‌هایی از مغز می‌شود. اوایل فقط سرخوشی یا حال خوب به فرد می‌دهد، اما بعد از مدتی بسته به مقدار مصرف این مواد توهم‌ها هم سراغ فرد می‌آید و رفته رفته زندگی واقعی را از فرد می‌گیرد. مصرف‌کننده زندگی می‌کند، اما نه در دنیای واقعی. خواب و خیال را آنقدر طبیعی می‌بیند که باور نمی‌کند توهم است.

توهمات شنوایی که در بیماری‌های اسکیزوفرنی دیده می‌شود و توهمات بینایی که ریشه در بیماری‌های مغز و اعصاب دارد با مصرف شیشه تشدید می‌شود. البته توهمات شیشه به این دو ختم نمی‌شود و فرد ممکن است حتی توهمات بویایی و لامسه هم داشته باشد. به طور مثال ناگهان حس شدید سوزش روی پوست بدن پیدا کند و موارد دیگر.

به طور کلی می‌توان گفت شیشه نواحی عصبی مختلف مغز را سرکوب می‌کند و ساختار مغز را تخریب می‌کند که ترمیم آن ممکن نیست. از طرفی این مواد با از بین بردن سرکوبگرهای مغز که به صورت ساختاری، ژنتیکی یا از طریق یادگیری و آموزش در مغز تربیت شده‌اند، موجب ایجاد توهم و هذیان می‌شود. سوء مصرف طولانی‌مدت شیشه به ایجاد بدبینی شدید، خشونت، کاهش شدید حافظه، توهم‌های شنوایی و بینایی، سایکوز (جنون آنی) و بسیاری اختلالات عصبی دیگر و در نهایت مرگ می‌شود. معتادان به شیشه توهم‌های دیگری هم دارند، برخی ممکن است رنگ‌ها را بشنوند! و صداها را ببینند؟!

ماری جوانا

ماری جوانا ماده‌ای است سبز رنگ و گاهی خاکستری که از برگ خشک شده شاهدانه به دست می‌آید. برای مصرف ماری جوانا روش‌های مختلفی وجود دارد؛ از پایپ گرفته تا سیگار‌های معمولی و حتی قوطی ظروف مخروطی شکل و قلیان، بعضی از افراد هم ماری‌جوانا را در غذا می‌ریزند و می‌پزند یا با چای دم می‌کنند.

گیج و خنگ شدن، احساس ناتوانی در راه رفتن، سبک مغز شدن، قرمز شدن چشم‌ها، فراموشی، خستگی و خواب آلودگی چند ساعت پس از مصرف از عوارض اولیه ماری جواناست که البته این علائم برای افراد مختلف متفاوت است و بستگی به فرد دارد. همچنین نحوه استفاده یا استفاده همزمان ماری جوانا با دیگر مواد مخدر باعث تغییر عوارض می‌شود . ماری جوانا روی همه افراد تاثیر یکسانی ندارد و بعضی مصرف‌کنندگان ممکن است حتی تاثیر آن را حس نکنند و بعضی دیگر بسیار سرخوش و هیجان زده شوند. مصرف‌کنندگان ماری جوانا نسبت به صداها و مزه‌ها بسیار دقیق می‌شوند. بینایی آنها نیز تغییر کرده و رنگ‌ها را شفاف‌تر می‌بینند. گاهی اتفاقات پیش پا افتاده و معمولی برای مصرف‌کننده این مخدر خنده دار و مضحک می‌‌شود. همچنین ماری جوانا قدرت درک زمان را از فرد می‌گیرد به گونه‌ای که زمان برایش به آهستگی و کندی می‌گذرد. تشنگی و گشنگی نیز از احساسات غالب بعد از استعمال ماری جواناست. با سوءمصرف این مخدر رفته رفته توهم هم به سراغ انسان می‌آید، اما شدت توهم در این مواد به اندازه شیشه نیست.

حشیش

ماده مخدر حشیش یکی از پرطرفدارترین مواد اعتیادآور در میان مصرف‌کنندگان است که در روند کاری مغز تاثیر مخرب بسیاری می‌گذارد. این ماده اعتیادآور عوارض مختلفی بر جسم و روح بیماران می‌گذارد.

حشیش به روش تدخینی استفاده می‌شود. با توتون سیگار مخلوط شده و به عنوان سیگاری مصرف می‌شود. خوردن حشیش روش نامعمول‌تری است. گاهی نیز حشیش را در غذا یا شیرینی یا نوشابه می‌ریزند و می‌خورند.

علائم روانی شدید مثل شنیدن صداهای غیرواقعی، صحبت‌های نامربوط و رفتارهای غیرعادی، اضطراب و افسردگی در عرض چند دقیقه شروع می‌شود و بسته به میزان مصرف چند ساعت طول می‌کشد.

قرمزی چشم، افزایش ضربان قلب، افت فشار خون، وضعیتی در دوزهای بالای مصرف، افزایش اشتها که اشتهای گاوی نامیده می‌شود، اختلال درک زمان و مکان، اختلال در قدرت تجزیه و تحلیل مغز، اختلال خواب، اختلال فعالیت ایمنی بدن واختلالات اضطرابی ـ توهم ـ هذیان و دیوانگی از شایع‌ترین اثرات مصرف حشیش است.

کتامین

مدتی است که از نام کتامین به عنوان مواد مخدر مصرفی به وسیله نوجوانان، نام برده می‌شود، اما نکته اینجاست که این مواد از کجا آمده و آیا واقعا مواد مخدر به حساب می‌آید یا نه؟

کتامین ابتدا به عنوان یک ماده برای بیهوشی حیوانات مورد استفاده قرار گرفت و بعد برای بیهوشی انسان‌ها هم از آن استفاده شد. از این ماده امروزه به عنوان دارویی برای درمان افسردگی بکار می‌رود. کتامین داروی تضعیف‌کننده سلسله اعصاب مرکزی و هوشبری است. در مقایسه با برخی دیگر از داروهای هوش بری، کتامین کم‌خطرتر است؛ چون تنفس و گردش خون را متوقف نمی‌کند و عق زدن غیرارادی (gag reflex) را از کار نمی‌اندازد. کتامین در انسان آثار توهم‌زا ایجاد می‌کند و به این علت در پزشکی استفاده کمی دارد، اما همچنان در دامپزشکی برای هوشبری رایج است.

افرادی که برای جراحی بیهوش شده‌اند با اثرات این دارو بخوبی آشنا هستند؛ حالتی بین هوشیاری و بیهوشی است. صدای اطرافیان را می‌شنود و آنها را می‌بیند، اما خیلی توان حرکت و گفتار ندارد. به نوعی بیمار رام و کرخت است. فرامین را گوش می‌دهد، اما آنقدر به هوش نیست که بتواند راه برود، اما این دارو عوارض قلبی و تنفسی برای فرد به همراه دارد. برخی از این ماده به عنوان مخدر استفاده می‌کنند.

کوکائین

کوکائین پودر سفید، نرم، شفاف کریستالی با طعمی تلخ است که به صورت استنشاق، تزریقی، خوراکی یا دود کردن مصرف می‌کنند.

کوکائین به شکل نمک هیدروکلراید قابل حل در آب به طریق خوراکی، استنشاقی و تزریقی مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد. این ماده بسیار گران است و مصرف آن در بین افراد ثروتمند شیوع بیشتری دارد. شیوه تدخین و تزریق اثر کاکوئین را بسیار زودتر روی بدن نشان می‌دهد. اثرات کوتاه مدت آن احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی را زیاد می‌کند.

در دراز مدت نیز این ماده اثرات متفاوتی دارد به عنوان مثال از دست دادن وزن بدن، بی‌خوابی، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اختلالات در هضم و دستگاه گوارش، سردرد، لرزش دست‌ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خودکشی، توهمات و اختلال در حواس (بخصوص بینایی، شنوایی و لامسه)، افکار هذیانی و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی روانی تاثیرات این ماده است.

ضمیمه تپش