اسرائیل عامل نابودی خاویار دریای خزر

به گزارش جام جم آنلاین ،سیدجعفر موسوی در گفتگو با مهر، با بیان رابطه پدافند غیرعامل و محیط زیست افزود: یکی از عوامل تخریب‌کننده در محیط زیست عوامل بیولوژیک است.

وی با تاکید بر اهمیت قرارگاه پدافند زیستی ادامه داد: هر نشانه، رویداد یا اتفاق زیستی که توانایی تضعیف سرمایه‌های انسانی یا تخریب گیاهان یا به طور کلی محیط زیست را داشته باشد، یک تهدید زیستی تلقی می‌شود. انسان، دام، طیور، نباتات، گیاهان، صنایع غذایی، دارویی، محیط زیست و منابع طبیعی از جمله عرصه‌های تهدید زیستی تلقی می‌شوند.

معاون اطلاعات و عملیات قرارگاه زیستی سازمان پدافند غیرعامل تاکید کرد: یکی از عوامل تهدیدکننده اکوسیستم طبیعی، خود موجودات زنده هستند به طوری که یک موجود زنده غیربومی می‌تواند اکوسیستم یک ناحیه را برهم بزند.

موسوی با بیان اینک فُک خزری، ماهی کیلکا و اوزون برون از گونه‌های جانوری بومی دریای خزر هستند، اضافه کرد: موجود زنده «شانه‌دار» به عنوان یک گونه مزاحم برای محیط زیست دریای خزر متعلق به اقیانوس اطلس است که از طریق کشتی وارد دریای خزر شده است. ما معتقدیم این اقدام عامدانه و با هدایت رژیم صهیونیستی انجام شده، زیرا این رژیم از چند دهه قبل قبل قسم خورده بود که تجارت خاویار ما را نابود می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: جانور گوشتخوار شانه‌دار با برهم زدن چرخه غذایی دریای خزر رشد، تکثیر و حیات گونه‌های بومی این دریاچه را تهدید می‌کند به طوری که از زمان ورود این جانور، میزان پلانکتون‌های خزر ۷۵ درصد کاهش یافته است. پلانکتون غذای اصلی ماهی‌های خزر است که با کاهش آن غذای ماهی خاویاری کم شده و این گونه جانوری بومی رو به تهدید است.

معاون اطلاعات و عملیات قرارگاه زیستی سازمان پدافند غیرعامل افزود: از سال ۱۹۷۹ صید ماهی کیلکا در دریای خزر روند کاهشی داشته و از ۹۰ هزار تن به ۲۰ هزار تن در سال ۱۳۹۰ رسیده است. با کاهش ماهی کیلکا که غذای ماهی خاویار به شمار می رود، صید این ماهی نیز به صورت جدی کاهش یافته است.

وی همچنین ورود مگس زیتون به کشور را یکی دیگر از جنبه‌های تهدید محیط زیست کشور دانست و خاطرنشان کرد: ورود مگس زیتون تاکنون خسارات زیادی را وارد کرده است.

موسوی با اشاره به نقش سازمان پدافند غیرعامل در حفاظت از محیط زیست کشور تاکید کرد: باید از طریق کنترل مرزها مانع ورود گونه‌های مهاجم به کشور شویم و از طریق مرزبانی زیستی وضعیت ورود و خروج گونه‌های مهاجم رصد و پایش شود، زیرا احتمال ورود جانوران مزاحم هم از طریق مرزهای زمینی، هوایی یا دریایی امکان‌پذیر است.