کشورهای دیگر با دستفروش‌های خیابانی چه می‌کنند؟

دستفروش‌ها افرادی هستند که به صورت محدود و با جابه‌جایی از محلی به محل دیگراجناس، میوه، کالا و... را به فروش می‌رسانند. این افراد با استفاده از روش‌های مختلف خود را به محل‌های شلوغ شهر می‌رسانند و حتی ممکن است از شهری به شهر دیگر منتقل شوند.

کد خبر: ۹۱۸۱۷۹

کشورهای دیگر با دستفروش‌های خیابانی چه می‌کنند؟

آزادی عمل بالا، جابه‌جایی و حداقل بودن هزینه‌های جانبی باعث شده این نوع فعالیت طرفداران خاص خودش را داشته باشد. در برخی کشورهای توسعه‌یافته چنین افرادی با دریافت مجوز می‌توانند اجناس مشخصی را به فروش برسانند یا این که با اجرای موزیک زنده امرار معاش کنند. در این باره، نهادهای حامی حقوق مصرف‌کننده وظیفه بررسی درخواست‌ها و صدور مجوز را به عهده دارند و در صورت درخواست فرد متقاضی و ارائه شواهد مورد نیاز او می‌تواند هر دو مجوز را درخواست کند.

در بخش اجرای زنده افراد به اجرای موزیک و خوانندگی محدود نیستند و می‌توانند پانتومیم یا شعبده‌بازی انجام دهند. افراد متقاضی براساس مفاد مشخص شده در صورت تکمیل مدارک مربوط به هویت فردی می‌توانند طبق دستورالعمل از پیش تعیین شده در سطح خیابان‌ها و حتی وسایل نقلیه عمومی مانند قطارهای شهری و اتوبوس‌ها فعالیت داشته باشند.

دستفروشی در دهه 90 میلادی پس از سقط جنین و برخی مشکلات دیگر در شهر نیویورک به عنوان یک معضل شهری شناخته می‌شده است. دولت‌ها تلاش کرده‌اند با تعریف دستورالعمل‌ها و ساماندهی این پدیده جدید آن را به عنوان یک شغل بپذیرند. خودروها و کاروان‌های فروش غذا و مواد غذایی ازجمله مواردی است که از سال‌های گذشته مورد پذیرش قرار گرفته است. نظارت صنفی روی این افراد باعث می‌شود مشکلات نگران‌کننده بهداشتی در رابطه با این موارد به حداقل کاهش یابد. در آمریکا گاهی دستفروش‌های قانونی برای دریافت مجوز فعالیت خود تا صد دلار هزینه کرده و با داشتن کد مالیاتی همانند مغازه‌ای سیار به چرخه اقتصاد کمک می‌کنند. این واحد‌های سیار در واقع در جهت حمایت از افرادی است که قادر نیستند از پس هزینه‌های گزاف تاسیس یک رستوران یا مغازه برآیند. براساس ساماندهی‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی که صورت می‌گیرد مدیران شهری تلاش می‌کنند با مدیریت این دستفروش‌ها از تبعات منفی این پدیده بکاهند و در جهت رشد اقتصادی از آنها استفاده کنند.

این افراد براساس شرایط از پیش‌تعیین شده در نقاط مشخص شده‌ای حضور خواهند داشت و با توجه به دریافت اطلاعات مختلف فردی و هویتی از این افراد امکان رصد و بررسی کیفیت کالاها و خدماتی که ارائه می‌دهند نیز وجود خواهد داشت. دستفروش‌های قانونی براساس دستورالعمل داده شده باید لوگوی مخصوص را در معرض دید قرار دهند که نشان از قانونی بودن فعالیت آنها دارد. داشتن دستورالعمل‌های شفاف باعث شده دولت‌ها و دستفروش‌ها از این فعالیت اقتصادی سود ببرند.

دراین تجارت برد - برد شهروندان برنده اصلی این ماجرا هستند چراکه خدمات و کالاها یا غذاهای خود را براحتی دریافت می‌کنند. دستفروش‌ها با خرید انبوه کالاها یا مواردی که قصد فروشش را دارند عموما می‌توانند قیمت‌های رقابتی را به دست مشتریان خود برسانند. در کشورهای در حال توسعه مانند هند این موضوع رنگ و بوی دیگری دارد و در برخی شهرهای این کشور بیش از صدها هزار نفر در این زمینه فعال هستند که عموما هیچ نظارتی روی کالا و خدمات آنها وجود ندارد و این افرا د نه‌تنها به اقتصاد کشور کمک نمی‌کنند بلکه باعث ایجاد مشکلات عدیده‌ای می‌شوند.