کابوس ستاره‌ها برای مربیان خـارجی

کمتر از هشت ماه دیگر به بازی‌های المپیک 2016 ریودوژانیرو فرصت باقی است و سه رشته گروهی از جنس توپ و توری در انتظار گرفتن سهمیه از رقابت‌های گزینشی هستند. والیبال، بسکتبال و هندبال بعد از این که در رقابت‌های جهانی و انتخابی نتوانستند بلیت ریو را در جیب بگذارند، تمام امیدشان به رقابت‌های باقی مانده است که آخرین فرصت برای این تیم‌ها به شمار می‌رود. این در حالی است که جز والیبال، فضای 2 ورزش دیگر در رویدادهای داخلی المپیکی نیست. بسکتبال سیاستگذاری‌های جدید خود را با درک بائرمن آلمانی هنوز اعلام نکرده و هندبال در آتش اختلافات داخلی به جا مانده از پدیده بازیکن سالاری می‌سوزد.

هر کدام از این ورزش‌ها، اما چند نقطه مشترک دارند که مربیان خارجی به خاطر آن دست رد به پیشنهاد فدراسیون‌های مربوطه نمی‌زنند. بخت المپیکی شدن آنها با تیم‌های ایرانی یک نمونه است، اما از سوی دیگر موفقیت با ستاره‌های والیبال‌ بسکتبال و هندبال در بازی‌های پیش رو شیرینی دیگری دارد. این ستاره‌ها که تعدادشان اندک است تهدید جدی برای مربیان خارجی نیز به شمار می‌روند که در تیم‌های مختلف شرایط آنها متفاوت است.

شانس 65 درصدی والیبال

براساس یک نظرسنجی که چندی پیش رادیو ورزش به راه انداخت 65 درصد مخاطبان برنامه اعلام کردند تیم ملی والیبال به المپیک 2016 ریودوژانیرو صعود می‌کند. این تیم که در دو بازه زمانی با سیچلو و سپس زیرنظر مستقیم رائول لوزانو تمرینات خود را آغاز و ادامه خواهد داد، اواخر اردیبهشت به دیدار استرالیا، ژاپن، چین، کانادا، ونزوئلا، لهستان و فرانسه می‌رود. سه تیم برتر این مسابقه‌ها و بهترین تیم آسیایی جواز حضور در المپیک را به دست می‌آورند.

ملی‌پوشان والیبال ایران در لیگ برتر باشگاه‌ها حضور دارند و همراه با تیم‌های خود رقابت‌های سختی را پشت‌سر می‌گذارند. به عقیده بسیاری از مربیان و کارشناسان در سال منتهی به رقابت‌های گزینشی المپیک این رقابت‌ها کمک می‌کند تا سیچلو دستیار لوزانو با همراهی بازیکنان آماده اردوی تیم ملی را راه‌اندازی کند. بر این اساس فضای والیبال را می‌توان المپیکی توصیف کرد هرچند حاشیه‌هایی در برخی هفته‌های لیگ برتر بر بازی مدعیان سایه افکنده که با تصمیمات انضباطی فدراسیون به ویژه برای ملی پوشان همراه بوده است.

تیم ملی والیبال که در دوره اسلوبودان کواچ به درستی مدیریت نشد، با آمدن رائول لوزانو به دنبال ایفای نقش‌های مدیریتی در کنار پیاده کردن مسائل فنی توسط این مربی آرژانتینی است. فدراسیون والیبال با دو رویکرد المپیک 2016 و 2020 لوزانو را استخدام کرده است حال آن که در کوتاه‌مدت مدیریت ستاره‌های کنونی تیم اولویت اصلی به شمار می‌رود. ستاره‌هایی که چند هفته در لیگ برتر حاشیه ساز شدند و ادامه این روند با تصمیم‌های انضباطی و محرومیت‌های احتمالی برای آنها به کابوس سرمربی خارجی والیبال تبدیل شده است.

بسکتبال با برنامه بائرمن

بعد از خروج ستاره‌های بسکتبال ایران از لیگ برتر و دوره گذار تیم‌های باشگاهی این لیگ در حال برگزاری است، اما استانداردهای رایج را برای لیگ قدرتمند و باکیفیت ندارد. در هفته‌های پیشین برخی اشتباهات داوری وقت و انرژی زیادی گرفت، اما اعلام خبر آمدن درک بائرمن فضای بسکتبال را دوباره به سمت رقابت‌های گزینشی کشاند.

بائرمن آلمانی با قراردادی چهار ساله کارش را در ایران ادامه می‌دهد و پس از حضور در ایران برنامه‌های مختلفی مانند زیر نظر گرفتن تیم‌های ملی در رده‌های پایه، برگزاری کلاس‌های مربیگری در سطوح مختلف، زیر نظر گرفتن لیگ برتر و برنامه‌ریزی برای حضور تیم ملی در انتخابی المپیک دارد.

سرمربی تیم ملی که نتوانست با این تیم از قهرمانی آسیا سهمیه بگیرد اکنون در مصاف با تیم‌های قاره‌های دیگر کار دشواری دارد. سیاست‌های فدراسیون با بائرمن هم برای تشکیل تیم ملی آینده مشخص نیست. آیا آنها همان ترکیب 15 سال اخیر را به میدان می‌فرستند یا در پی تغییرات ساختاری در تیم ملی هستند؟

با وجود بازی ستارگان ایرانی در لیگ بسکتبال چین و اخبار خوبی که از آنها به گوش می‌رسد به نظر نمی‌آید درک بائرمن بتواند به‌راحتی از کنار ستارگان بسکتبال ایران شاغل در لیگ چین عبور کند. کاپیتان صمد نیکخواه بهرامی، حامد حدادی و مهدی کامرانی به خاطر تجربه و کیفیت مسائل فنی هنوز از برترین‌های بسکتبال ایران به شمار می‌روند که قادر خواهند بود با بازگشت به لیگ ایران این لیگ را بهتر کنند و به قواعد بین‌المللی تیم ملی در ساختن ترکیب مناسب کمک کنند.

در روزهای اخیر با مشکلات نظام وظیفه که برای ارسلان کاظمی به وجود آمد نباید به بازگشت زودهنگام این بازیکن امیدوار بود. از طرفی ستاره‌های ایرانی لیگ چین بعد از بازی‌های فشرده و حضور در لیگ ایران فرصت زیادی برای ریکاوری ندارند و این نکات تهدیدهای برنامه بائرمن برای حضور در رقابت‌های گزینشی است.

التهاب در هندبال

روی کار آمدن مدیر هندبال کسی که از جنس هندبالی هاست هم نتوانست از حاشیه‌های این ورزش جلوگیری کند بویژه تیم ملی هندبال که حاشیه‌های زیادی را از سوی ستارگان شاهد است.

تیم ملی هندبال در آستانه رقابت‌های قهرمانی آسیا انتخابی بازی‌های جهانی است از این رو فضای المپیکی تا اطلاع ثانوی در این ورزش حاکم نیست.

حال و روز ستاره‌ها در هندبال نیز به شکلی دیگر خوب نیست و به نظر حادتر از والیبال و بسکتبال است. برخی از آنها در محافل خصوصی و در پی اختلاف نظر با سرمربی تیم ملی تهدید به کناره‌گیری کرده‌اند. برنامه‌های تدارکاتی تیم ملی در خارج از کشور بدون حضور چهار لژیونر اصلی یعنی الله کرم استکی، سجاد استکی، علیرضا موسوی و دانیال کومایش برگزار شد. از طرفی بازیکنان باتجربه‌ای هم توسط عرفان اسماعیلاجیچ در ایران کنار گذاشته شدند مانند مهدی بیجاری، محمدرضا رجبی، جلال کیانی، مجتبی کرمیان و میلاد مسائلی.

در روزهای گذشته خبرهایی از مخالفت تیم‌های باشگاهی لژیونرها با حضور آنها در رقابت‌های قهرمانی آسیا به گوش رسید. روی این اصل سرمربی تیم ملی بلافاصله میلادمسائلی و مجتبی کرمیان را به اردوی تیم ملی در کیش بازگرداند. از طرفی ایمان جمالی نخستین لژیونر تاریخ هندبال ایران در لیگ اروپا هم تصمیم خود را برای پیوستن به تیم ملی مجارستان گرفت و به تابعیت این کشور درآمد تا کابوس جدایی ستاره‌های هندبال مربی بوسنیایی‌الاصل را آزار دهد. مشکلات این مربی با برخی ستاره‌های هندبال که ظاهرا قبولش ندارند، بیشتر از والیبال و بسکتبال است.

3 گانه توپ و تور

ستاره‌های حاشیه‌ساز در لیگ برتر والیبال سبب نگرانی رائول لوزانو شده‌اند که از زمان ورودش به ایران تا بازی‌های گزینشی المپیک 45 روز وقت دارد نقش‌های مدیریتی خود را در تیم ملی ایفا کند. برخی ستاره‌های کم طاقت هندبال از بازی‌های انتخابی تاکنون چشم دیدن عرفان اسماعیلاجیچ را ندارند که هر بار فهرست دعوت شدگان را از حضور ستاره‌ها کم یا زیاد می‌کند. ستاره‌های بسکتبال شاغل در چین سرشان به بازی‌های فشرده در این لیگ گرم است، اما هر کدام آنها تهدیدهای برنامه آماده‌سازی درک بائرمن هستند که در پایان لیگ ممکن است ستاره‌های خسته را تحویل بگیرد.

محمد رضاپور