ستاره‌ای که با اعتقاداتش می‌درخشد

او به روزنامه تایمز می‌گوید: «دوست دارم به مردم کمک کنم، اما دوست ندارم بدانند من این کار را انجام می‌دهم. معمولا دوست ندارم درباره‌اش حرفی بزنم؛ چون اعتقاداتم از جایی ریشه می‌گیرد که در آن کارهای خوبی را که انجام می‌دهی، پنهان می‌کنی؛ این یعنی فروتنی. والدینم اصول زندگی را کامل در اختیارم قرار دادند و من هم هیچ گاه آنها را ترک نکردم. آنها همیشه به من می‌گفتند افتاده باش، چراکه مانند همه انسان‌ها بوده و خاص نیستی.

آنها می‌گفتند با مردم مهربان باش و به آنها خوبی کن. می‌گفتند شاید تو این توانایی را داشته باشی که به یک ستاره فوتبال بدل شوی، اما این باعث نمی‌شود نسبت به خواهر و برادرت انسان بهتری باشی». این روزها بازیکن فروتن توپچی‌های لندن، بیش از هر زمان دیگری زیر ذره‌بین قرار دارد. او، هم در میدان فوتبال می‌درخشد و هم بیرون آن؛ کاری که در فوتبال مدرنیسم امروز کمتر ستاره‌ای توان انجامش را دارد.

موعد مقرر

اگر یک فوتبالیست حرفه‌ای آرزو دارد کریسمس را کنار خانواده‌اش بگذراند، باید انگلیس آخرین جای دنیا باشد که بخواهد فوتبال خود را در آن دنبال کند؛ چون در لیگ برتر به جای آن که از او بپرسند سال جدید میلادی را چگونه جشن گرفته، می‌گویند در این تعطیلات برای کسب حساس‌ترین امتیازات فصل بیش از همیشه بجنگ! قطعا هیچ یک از هواداران تیم‌های جزیره به‌خصوص هواداران آرسنال از این تقویم فشرده در روزهای پایانی سال و آغاز سال جدید شکایتی ندارند.

توپچی‌ها با پیروزی مهم مقابل منچسترسیتی، خود را وارد حساس‌ترین و فشرده‌ترین نبرد لیگ کردند و هواداران حمایت کاملی از بازیکنانی دارند که هر ساله در این مقطع از سال، یک روز از حقوق خود را به کودکان نیازمند هدیه می‌کنند. مبلغی که هر سال 330 هزار دلار افزایش می‌یابد. این بهترین شرایط برای بازیکنی چون اوزیل است که همیشه در سکوت محض به کارهای خیریه می‌پردازد؛ بازیکنی که برای خرید 63 میلیون دلاری‌اش از رئال‌مادرید، آرسن ونگر دو سال به طور کامل زیر فشار شکایات و انتقادات هواداران آرسنال قرار گرفت، اما حالا اوزیل در این فصل، مزد صبوری این مرد فرانسوی را می‌دهد.

این روزها مرد 27 ساله آلمانی آرسنال است که برای اولین بار تیم ونگر را طی یک دهه گذشته به شانس اصلی قهرمانی تبدیل می‌کند و روی سکوها این هواداران هستند که صادقانه از کارهای گذشته خود همچون انتقاد مستقیم از ونگر برای به سطل زباله ریختن آن 63 میلیون دلار یا تنبل خطاب قرار دادن اوزیل پشیمان شده و درک کرده‌اند که همه حرف‌ها و انتقاداتشان اشتباه بوده است.

فصل شگفت‌انگیز

دارنده عنوان قهرمانی جهان همراه تیم ملی آلمان یک فصل شگفت‌انگیز را با توپچی‌ها سپری می‌کند. اوزیل به تازگی رکوردی به نام خود ثبت کرده و آن دادن پاس گل در هفت بازی متوالی بوده است. او در میان پنج لیگ معتبر اروپایی، بالاتر از هر بازیکن دیگری توانسته گلسازی و موقعیت گل خلق کند. این اتفاق برای بازیکنی رخ داده که اعتقاد خود را هرگز پنهان نکرده است: «من یک انسان مذهبی هستم و مانند خانواده‌ام رشد کرده‌ام.

برایم مهم است عبادت کنم. حتی در زمین فوتبال هم عبادت خود را انجام می‌دهم. این کار را نمی‌کنم که به مردم نشان دهم مسلمانم یا یک انسان معتقدم، بلکه این کار را برای خودم انجام می‌دهم. این کار به ایمان بازمی‌گردد و خوشبختانه در آرسنال همه تیم به من و مذهبم احترام می‌گذارند.» پاقدم اوزیل برای آرسنال خوب بود. به محض ورودش دو پیروزی و قهرمانی در جام حذفی به دست آورد، اما مهم‌تر از اولین قهرمانی شاگردان ونگر طی 9 سال گذشته، اعتماد به نفسی بود که با حضور این بازیکن ترک‌تبار به آرسنال بازگشت.

با این حال آمدنش و ادامه راهش در لندن برای همه هواداران آرسنال راضی‌کننده نبود. باید پذیرفت او تا همین فصل، نمایش دلچسبی در ورزشگاه امارات نداشته، اما این فصل دگرگون شد و حالا اوزیل به بازیکنی بدل شده که توانسته در 15 بازی لیگ برتر 13 پاس گل دهد و همه منتقدانش را به سکوت بکشاند.

مسوت در گفت‌وگو با روزنامه سان عنوان کرد: «در بهترین روزهای دوران فوتبالم قرار دارم. این فصل قدرتمندترین فصلی است که تاکنون بازی کرده‌ام. در مسیر درستی قرار دارم، خیلی خوب بازی می‌کنم و اعتماد به نفس خوبی پیدا کرده‌ام.» او همچنین معتقد است نسبت به روزهای حضورش در رئال‌مادرید شرایط بهتری دارد.

روزهایی بهتر از مادرید

او اکنون با شکستن رکورد پاس‌های گل در مادرید در طول یک فصل کامل، تنها پنج پاس گل فاصله دارد و برای انجام این کار، بیش از یک نیم‌فصل کامل در پیش است. برای اوزیل اولیور ژیرو و جوئل کمپبل جای رونالدو و کریم بنزما را گرفته‌اند، اما وی کار خودش را می‌کند. شاید در نگاه اول موضوع مهمی نباشد، اما برای بازیکنی که دو فصل کامل از سوی رسانه‌ها درخشش خود را به واسطه حضور این دو فوق‌ستاره می‌دید، اهمیت زیادی دارد. اوزیل در رئال در یک فصل 17 پاس گل داد، اما اکنون با 13 پاس گل در کمتر از نیم‌‌فصل به سوی ثبت یک رکورد گام برمی‌دارد. او توانایی دادن پاس خود را بازیافته و با تغییر در شیوه بازی‌اش، چیزهای بزرگی را دنبال می‌کند.

به سوی جاودانگی

اوزیل از نوادر دنیای فوتبال است؛ هافبک هجومی‌ای که کمک به دیگران را به خودخواه بودن ترجیح می‌دهد. برخلاف همه شماره 10های فوتبال که دوست دارند همه چشم‌ها روی آنها و دریبل‌ها و حیله‌هایشان باشد، اوزیل جور دیگری است و این را می‌توان از تعداد پاس‌هایی که در این فصل به آرون رمزی داده، متوجه شد؛ فصلی که به‌ندرت اتفاق داده تا در دیداری با تیری هانری و رکورد 20 پاس گلش در فصل 2003 ـ 2002 مقایسه و به راه ساده او برای رسیدن به این رکورد اشاره‌ای نشود.

13 پاس گل تا این مقطع فصل، تعدادی است که استیون جرارد، دنیس برگ‌کمپ یا خوان ماتا در طول یک فصل داشته‌اند. او با نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌اش یعنی جرارد دوفلو از اورتون 6 پاس گل فاصله دارد. اوزیل حالا 21 بازی دیگر تا پایان فصل پیش رو دارد تا با دادن هشت پاس گل دیگر از هانری پیشی بگیرد و در آرسنال جاودانه شود.

وی که تاکنون به طور میانگین در هر بازی 0.9 پاس گل داشته، پیشتر در آلمان و اسپانیا به ترتیب در هر بازی به طور میانگین 0.4 و 0.5 پاس گل داده است. این در شرایطی است که در حال حاضر در هر بازی سه‌چهارم موقعیت گل خلق می‌کند.

اوزیل تاکنون بیش از 65 موقعیت گل برای هم‌تیمی‌هایش ایجاد کرده که در مقایسه با هم‌پست‌هایش در تمام اروپا با فاصله فاحشی پیش است. نزدیک‌ترین رقیبش ریاض بودبوز بوده که شش موقعیت کمتر از اوزیل خلق کرده است. در رده سوم نیمار با خلق 53 موقعیت و دیمیتری پایت از وستهام و آنخل دی ماریا از پاری‌سن‌ژرمن با 47 و 46 خلق موقعیت در رده‌های بعدی قرار دارند.

عرفان خماند - جام‌جم

منبع: نیوریورک تایمز