شاید شما هم مبتلا به بیماری‌های تناسلی باشید

به گزارش جام جم سرا به نقل از مجله زیبایی سالم، به هر حال همه انسان ها پس از بلوغ در معرض تماس با بیماری های تناسلی قرار می گیرند. تنها حالتی که ممکن است این گونه بیماری ها به زندگی دو نفر راه نیابد، این است که یک زوج از بدو تولد تا زمان مرگ با هیچ فرد دیگری در ارتباط نباشند اما ازدواج های پیشین و حتی بروز اتفاقاتی مثل انتقال برخی از بیماری ها به شیوه های غیرجنسی، چنین وضعیتی را محال می کند.

برخی گونه ها تغییر می کند

یک مشکل دیگر STD این است که برخی از گونه های آن تغییر می کند و به اشکال جدید بدل می شود. برای مثال در حال حاضر بیش از یکصد نوع ویروس HPV، همان عامل زگیل تناسلی شناسایی شده است.

همین طور پزشکان اخیرا گونه هایی از گنوره آ (میکروب عامل بیماری سوزاک) را کشف کرده اند که به درمان معمول مقاوم است. این حقایق نشان می دهد که همه افراد باید در مورد STD به طور جدی فکر کنند و همیشه به فکر احتمال ابتلا به انواع آن باشند و در زمان لازم برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنند.

سالی 300 میلیون نفر مبتلا

در سراسر جهان سالانه میلیون ها نفر به STD مبتلا می شوند. براساس برخی آمارها که سازمان بهداشت جهانی آن ها را تایید کرده است، سالانه در جهان حدود 300 میلیون نفر دچار STD می شوند و این بیماری یک از 5 علت اصلی مراجعه مردم جهان به پزشک است. در غرب وضعیت بسیار وخیم است. 70درصد زنان در طول زندگی خود با ویروس HPV (یا زگیل تناسلی) تماس پیدا می کنند، 30درصد هم با کلامیدیا.

شما، خود شما، در خطر هستید

خب، واقعیت این است که تقریبا تمامی انسان ها این تصور را در مورد خود دارند که در خطر ابتلا به STD نیستند. اما به هر حال باید این را بدانید که تمام انسان های بالغ در خطر ابتلا به این مشکل هستند. نکته ای که در حال حاضر بسیار مهم است و علت رشد سریع بیماری های STD ارزیابی می شود، این است که بسیاری از این بیماری ها هیچ علامتی ندارند یا علامت های بسیار خفیفی دارند. برای همین اکثرا افراد به خاطر آن ها به پزشک مراجعه نمی کنند و این بیماری ها درمان نمی شود.

خجالت را کنار بگذارید

شاید مهم ترین مشکل بیماری های STD مسئله «شرم» و «خجالت» ناشی از آن ها باشد. این مسئله باعث می شود این بیماری خطرناک تر شود. درواقع خجالت کشیدن از این بیماری ها و مطرح نکردن آنها با پزشک باعث می شود بیماری ها درمان نشود و انتشار آن ها بیشتر شود. اکثر افراد ترجیح می دهند که در این مورد سوال نکنند که همین کار را خراب می کند.

گاهی برخی افراد که احساس می کنند دچار مشکل هستند، سعی می کنند در اینترنت یا گفت و گو با دیگران اطلاعاتی کسب کنند، اما واقعیت این است که این بیماری ها آن قدر تنوع دارد که نمی توان با جست و جو در اینترنت و بدون مراجعه به پزشک متخصص در مورد آن ها اطلاعاتی به دست آورد. یک اشتباه شایع این است که افراد فکر می کنند که حتما باید در خارج از دستگاه تناسلی خود علائم یا نشانه هایی داشته باشند، در حالی که بسیاری از بیماری های STD در داخل دستگاه های تناسلی مرد و زن پنهان می شود.

فکر کنید آنفلوآنزا گرفته اید

به هر حال در مورد STD، این یک واقعیت است که بحث های روان شناختی هم، مرتبط با این بیماری پیش بیاید. به هر حال همان طور که گفته شد بسیاری از افراد به خصوص خانم ها، از ابتلا به این بیماری ها خجالت می کشند و احساس گناه آن ها را رها نمی کند.

اما ابتلا به بیماری هایی مثل کلامیدیا درواقع مثل ابتلا به بیماری آنفلوآنزاست، اگر شما همسر داشته باشید و سپس از او جدا شوید و بخواهید مجددا ازدواج کنید، اگر بیماری شما کاملا بهبود یافته باشد و مشکلی نداشته باشید، به همسر جدیدتان خواهید گفت که مثلا چند بار بیماری آنفلوآنزا گرفته اید؟

یک تصور دیگر در مورد بیماری های موسوم به بیماری های منتقل جنسی این است که هر کس به آنها مبتلا شود، دچار ناباروری خواهد شد اما این تصور درست نیست. شایع ترین بیماری های این گروه یعنی Hpv و هرپس اصلا تاثیری روی باروری افراد نخواهد گذاشت، اما اگر در زمان بارداری این بیماری ایجاد شود، ممکن است خطراتی برای جنین به وجود بیاید.

مهم ترین نکته این است که بدانید باید این گونه عفونت ها را قبل از انتشار در بدن و تبدیل شدن به خطر برای بدن و دستگاه های مختلف مثلا دستگاه تناسلی و زاد و ولد، تشخیص داده و درمان کرد.

از همین امروز شروع کنید

برای آن که بتوانید احتمال ابتلای تان به بیماری های STD را کاهش دهید، باید این گام ها را بردارید:

1- سیگار نکشید: سم های سیگار می تواند باعث آسیب های سلولی شود و باعث شود شما بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های منتقله جنسی قرار بگیرید، یا اگر این بیماری را دارید، شدت آن بیشتر شود. آمار نشان می دهد که زنانی که دچار HPV هستند و سیگار می کشند، دو یا سه برابر بیشتر احتمال ابتلا به سرطان سرویکس (گردن رحم) را دارند. در کل سیگار کشیدن احتمال درمان STD را سخت تر می کند.

2- مواظب PH باشید: PH معمول دستگاه تناسلی زنان اسیدی است و این احتمال ابتلا به بیماری های عفونی را کاهش می دهد. برای آنکه احتمال ابتلای تان به بیماری های STD را کاهش دهید.
از روش های تاثیرگذار روی PH و تامپون هایی که ممکن است تعادل PH شما را به هم بزند دور بمانید.

3- مواظب باشید، تراشیدن یا استفاده از واکس در ناحیه کمر ممکن است جراحت های بسیار کوچکی را رقم بزند که احتمال ابتلا به بیماری های STD را افزایش می دهد. برای همین هر روز یا با فواصل کم از این شیوه ها استفاده نکنید.

تریکو موناس، انگل دردناک

سالانه حدود 7.5 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

انتقال: این بیماری ناشی از یک انگل است که از طریق مایعات بدن یا از طریق تماس پوست با پوست در حین تماس جنسی انتقال پیدا می کند.

علائم: خارش در ناحیه تناسلی یا احساس سوزش یا خشکی ناراحت کننده در این ناحیه، ادرار دردناک یا درد در حین ارتباط و ترشحات با بوی بد.

آزمایش: اگر علائم این بیماری را داشتید یا شک کردید که به این بیماری مبتلا شده اید، از پزشک خود بخواهید که از شما آزمایش بگیرد (آزمایش دیدن مستقیم ترشحات زیر میکروسکوپ است). تست های تشخیص خانگی هم در دسترس است، اما دقت آن ها بسیار کمتر از دقت نمونه هایی است که پزشک متخصص می گیرد.

درمان: بیماری به سادگی با یک دوره آنتی بیوتیکی بهبود خواهد یافت.

میزان خطر: کم تا متوسط، این بیماری برای افراد عادی هیچ خطری ندارد اما برای زنان باردار بسیار خطرناک است.

همه دشمنان خودتان را بشناسید

بهترین راه برای پیشگیری از STD چیست؟ کاندوم؛ اما حتی این وسیله هم نمی تواند شما در صددرصد در مقابل STD محافظت کند. بسیاری از این عفونت ها علائم آشکار و مشخصی ندارند، برای همین باید در مورد این بیماری ها اطلاعات کافی داشته باشید. یادتان باشد اگر یک بار به این بیماری ها دچار و درمان شدید، این معنا را نمی دهد که دیگر به این گروه از بیماری ها مبتلا نخواهید شد.

HPV، ویروس سرطان زا

به طور متوسط 6 میلیون نفر در جهان سالانه به آن مبتلا می شوند که تخمین زده می شود که حدود 30 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.

انتقال: این ویروس در حین ارتباط جنسی از پوست یا مخاط عبور می کند، یعنی پوست و مخاط در تماس با پوست یا مخاط فرد دیگری این ویروس را انتقال می دهد.

علائم: زگیل تناسلی یا زگیل در ناحیه گلو شاخص ترین علامت این بیماری است اما اکثریت افراد مبتلا به این ویروس هیچ علامتی ندارند.

آزمایش: متخصص زنان و زایمان می تواند با یک نمونه برداری- سواب تست- از ناحیه واژن این بیماری را تشخیص دهد. در حال حاضر نمونه هایی از واکسن علیه این ویروس در دسترس است که پزشک شما شاید بتواند آن را برای شما تجویز کند.

درمان: هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما 90 درصد از زنانی که به این بیماری مبتلا می شوند، پس از 2 سال به طور خود به خودی بهبود می یابند.

میزان خطر: معمولا زیاد نیست اما اگر این بیماری اصلا درمان نشود و هیچ مراقبتی از فرد صورت نگیرد، برخی از موارد آن در آینده می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود.

مشهورترین و قدیمی ترین گنوره آ (سوزاک)

بیشتر از 700 هزار نفر بیمار جدید هرساله به آمار مبتلایان به این بیماری اضافه می شو.

انتقال: این بیماری از طریق مایعات بدن در حین ارتباط انتقال پیدا می کند. هیچ واکسنی در مورد این بیماری وجود ندارد و به تازگی گونه های مقاوم به درمان آن شناسایی شده اند.

علائم: درد و سوزش هنگام ادرار کردن، ترشحات سفید رنگ از دستگاه تناسلی زنان و خونریزی در بین دوره های ماهانه زنان.

آزمایش: در صورت شک ابتلا به این بیماری، نمونه ای از دهانه رحم، با ادرار فرد گرفته شده و براساس آن بیماری تشخیص داده می شود.

درمان: به طور معمولی درمان با 2 داروی آنتی بیوتیک به طور هم زمان میکروب را از بین خواهد برد اما به هر حال اخیرا نمونه های مقاوم به درمان از این میکروب شناسایی شده است.

میزان خطر: کم، البته به شرطی که بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، مواردی که بدون درمان مناسب باقی بماند می تواند در آینده باعث ناباروری شود.

کلامیدیا

سالانه حدود 3 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

انتقال: در حین ارتباط جنسی، این باکتری از طریق مایعات مترشحه بدن به فرد مقابل انتقال پیدا می کند. حداقل تا 10 سال دیگر واکسن موثری در مورد این بیماری ساخته نخواهد شد.

علائم: در ناحیه پایی شکم یا پشت، ترحش واژینال، تهوع، استفراغ، تب، درد در حین ارتباط یا ادرار کردن، خونریزی در بین دوره های ماهانه اما در بیشتر موارد این بیماری بدون علامت است.

آزمایش: این بیماری هم با نمونه برداری از ناحیه سرویکس و بررسی آن زیر میکروسکوپ مشخص می شود.

خطر: کم، به شرطی که زود تشخیص داده شود. موارد تشخیص داده نشده یا درمان نشده می تواند منجر به ناباروری شود.

هرپس

سالانه یک میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند. نکته مهم این است که در حال حاضر حدود 15 درصد مردم بالغ جهان به آن مبتلا هستند.

انتقال: در حین ارتباط جنسی ویروس از طریق تماس پوستی یا مخاطی انتقال می یابد. پیشرفت های چشم گیری برای ساختن واکسنی موثر بر علیه این بیماری در سالیان اخیر صورت گرفته است.

علائم: زخم ها یا تورم های التهابی در ناحیه دهان، لب یا دستگاه تناسلی، علائمی مشابه آنفلوآنزا مثل تب یا ورم کردن گلو و....

آزمایش: با معاینه دقیق زخم ایجاد شده یا از طریق کشت خون یا ترشحات می توان به تشخیص بیماری رسید.

درمان: درمان کاملا موثری در مورد این بیماری وجود ندارد. درمان های ضدویروسی می تواند عود علائم را کاهش دهد و باعث کمتر شدن احتمال انتقال شود.

خطر: متوسط تا زیاد. متاسفانه ابتلا به این بیماری یعنی مبتلا شدن به یک بیماری مادام العمر، اما علائم بیماری با هر بار بروز آن، کاهش می یابد. این بیماری به این صورت است که فرد علامتی ندارد تا اینکه بیماری عود کند که در آن مقطع دچار ضایعه و زخم در ناحیه صورت و لب یا ناحیه تناسلی می شود و پس از مدتی بیماری فروکش می کند.

پیشرفت های چشمگیری برای ساختن واکسنی موثر برعلیه این بیماری در سالیان اخیر صورت گرفته است.

5 نکته در مورد STD

1- علائم را بشناسید: برجستگی یا دانه پوستی، زگیل، جوش چرکی، التهاب پوستی یا حساسیت و تغییر رنگ پوست می تواند از علائم بیماری ها STD باشد اما می تواند هم نباشد. اگر دچار این مشکلات شدید، فکر نکنید حتما مبتلا به این بیماری شده اید، خونسرد باشید و به پزشک خود مراجعه کنید.

2- پاپ اسمیر کافی نیست: دکر النا ردولف می گوید: خیلی از خانم ها فکر می کنند که با آزمایش پاپ اسمیر مشخص می شود که مبتلا به STD هستید یا نه، اما آزمایش پاپ اسمیر تنها سلول های پیش سرطانی ناشی از ویروس HPV را مشخص می کند و نشانگر وجود یا عدم وجود هیچ بیماری STD نیست.

3- هیچ وقت دیر نیست: اگر دچار یک STD شدید شاید فکر کنید که نباید هیچ کاری انجام دهید، اما بدانید که برای مثال حتما کسانی که به HPV مبتلا شده اند هم از تزریق واکسن این بیماری، سود خواهند برد و احتمال انتقال بیماری خود به سایرین یا ابتلای خود به انواع دیگر این ویروس را از بین خواهند برد.

4- شاید این بیماری نباشد: هر چیزی که تعادل دستگاه تناسلی را به هم بزند، می تواند باعث بروز ترشح شود؛ مثلا دوره های ماهانه، استفاده از دوش های قلیایی یا ارتباط جنسی. حتی ممکن است بیماری موسوم به BV (عفونت باکتریال واژن) رخ داده باشد، علامت آن ترشح، بوی بد، احساس سوزش و... است اما این بیماری کاملا متفاوت با STD است. این حالت خفیف که خیلی راحت با درمان خوب می شود، می تواند احتمال ابتلای شما به بیماری های منتقله از راه ارتباط جنسی را کاهش دهد.

5- در مورد خودتان حساس باشید: از پزشک تان بخواهید که در مورد علائم و نشانه های ظاهری بیماری های شایع STD به شما توضیح بدهد و در فواصل منظم خودتان را از لحاظ ابتلا به این علائم و نشانه ها مورد بررسی قرار دهید.