چهره‌نگاری از اسکلت زن ۷ هزار ساله

محمدرضا رکنی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما درباره فرایند چهره نگاری این اسکلت گفت: ابتدا بازسازی چهره آن به صورت فتواسکن مستندنگاری شد.

وی افزود: تصاویر به دست آمده از فتو اسکن با استفاده از رایانه به صورت نقشه فتوگرامتری شامل نقطه خط و سطح پوششی از اسکلت درآمد.

رکنی گفت: در مرحله بعدی نقشه اسکلت تبدیل به اطلاعات سه بعدی شد و تمام بخش های آن حجم دار شدند.

کارشناس پژوهشکده باستان شناسی افزود: این کار با استفاده از رایانه صورت گرفت و پس از تهیه مدل سه بعدی از جمجمه بخش‌های از بین رفته نیز به صورت مدل سازی به آن اضافه شد.

رکنی با بیان اینکه این کار با استفاده از پنج نرم افزار مدل سازی سه بعدی بر اساس نتایج مستند نگاری فتو گرامتری انجام شده است گفت: مدل آماده جمجمه با 11 شاخص از چانه، گونه، لب، بینی، چشم و گوش نشانه گذاری و با استفاده از بافت دهی رایانه ای هر نشانه پوشش داده شد و چهره آن به دست آمد.

وی تاکید کرد: انتخاب رنگ پوست و حالت موهای آن سلیقه ای و براساس تناسب چهره بهترین حالت برای آن انتخاب شده است.

رکنی با اشاره به اینکه نمونه به دست آمده احتمالا برابر با چهره واقعی اسکلت است گفت: بازسازی چهره برای اسکلت ها یک موضوع مرسوم است و البته ممکن است در ایران تصاویر به دست آمده از بازسازی چهره اسکلت ها تاکنون منتشر نشده باشد.

به دنبال طرحی باستان‌شناسی در جنوب بازار تهران در اواخر سال گذشته اسکلت یک انسان متعلق به عهد باستان با قدمت 7 هزار سال در حفاری‌های فاضلاب خیابان مولوی کشف شد.

پیش از کشف این اسکلت، قدیمی‌ترین بقایای باستانیِ شناسایی شده شهر تهران درتپه‌های قیطریه با قدمت حدود 3 هزار سال بوده است.