دهها ایرانی مقیم اندونزی در انتظار اعدام

دولت اندونزی اعلام کرده، مصمم است که به‌رغم اعتراض‌های بین‌المللی حکم اعدام ۹ خارجی و یک اندونزیایی متهم به قاچاق مواد مخدر را اجرا کند.

مقامات اندونزی از دیپلمات‌های کشورهایی که شهروندان آنها قرار است اعدام شوند خواسته است، آخرین دیدار با محکومان را برنامه‌ریزی کنند. در اندونزی ۷۲ ساعت پیش از اعدام، اجرای حکم را به اطلاع محکوم می‌رسانند.

چندی پیش جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونزی با چند تن از سیاستمداران بلندپایه اروپایی تماس تلفنی داشته و تقاضای آنها برای جلوگیری از اعدام محکومان را رد کرده است. مسئله اعدام ها در اندونزی از جمله موضوعات اختلاف بر انگیز میان این کشور و اتحادیه اروپاست.

ایرانی ها و حساسیت های کوالالامپور

در این میان مقامات اندونزی اعلام کرده اند، ده ها ایرانی نیز در زندان های این کشور در انتظار اجرای حکم اعدام به سر می برند. اتهام این افراد قاچاق مواد مخدر است.

آمار نشان می دهد روزانه ۴۰ تا ۵۰ نفر در اندونزی بر اثر مصرف مواد مخدر جان خود را از دست می دهند. حدود چهار میلیون و ۵۰۰ هزار نفر از جمعیت ۲۵۰ میلیونی اندونزی مواد مخدر مصرف می کنند که حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از این افراد به دلیل شرایط بحرانی امکان درمان ندارند.

زمستان گذشته دادستان کل اندونزی اعلام کرد، حدود ۱۳۰ قاچاقچی مواد مخدر در این کشور در انتظار اجرای حکم اعدام هستند و این افراد تلاش دارند تخفیف در مجازات دریافت کنند.

در مردادماه گذشته سفیر اندونزی در تهران تصریح کرد، که کشورش قصد دارد ایران را در «فهرست سیاه» خود قرار دهد.

به گفته این دیپلمات در مرداد ماه گذشته، پنج هزار ایرانی در اندونزی در مکان‌هایی شبیه زندان به سر می‌بردند.

یک سفر مجانی و بدون بازگشت

گفته می شود بسیاری از محکومان ایرانی در دادگاه های اندونزی، گردشگرانی اند که از محتوای بار خود اطلاعی نداشته اند.

قاچاقچیان با وعده تور یک هفته ای به کشورهای مالزی، اندونزی و تایلند به صورت رایگان یا بسیار ارزان قیمت و به شرط حمل یک محموله یا چمدان و تحویل آن در فرودگاه فلان کشور، افراد را فریب می دهند و این مسافران به علت ناآگاهی از این که مواد مخدر صنعتی را از نیم کیلو تا دو کیلو با خود حمل می کنند در کشورهای آسیای جنوب شرقی دستگیر می شوند.

پلیس مواد مخدر کشورمان بارها هشدار داده است که مسافران خارجی به ویژه کشورهای آسیای جنوب شرقی به هیچ وجه از هیچ فردی، محموله ای را برای تحویل در مقصد قبول نکنند.

گفته می شود در مواردی محموله های مایعی را در جاسازی هایی به صورت شامپو و حوله های آلوده به شیشه تحویل فردی داده اند تا به بستگان تحویل دهنده در فلان فرودگاه برسانند. این افراد بدون آنکه از این محموله اطلاعی داشته باشند به زندان های بلند مدت و حتی اعدام محکوم می شوند.

تبرئه ۶ ایرانی با خاطرات قرون وسطایی

سال گذشته دولت مالزی پس از پیگیری های وزارت خارجه ۶ ایرانی فریب خورده را تبرئه و آزاد کرد.

مطابق گفته های کنسول ایران در کوالالامپور، این اتباع ایران که پس از گرفتار شدن در دام باندهای قاچاق مواد مخدر سه سال را در زندان های مالزی سپری کردند با حکم دادگاه از اتهامات وارده تبرئه و آزاد شدند.

این پنج زن و یک مرد ایرانی با پیشنهاد سفر رایگان به سوریه و مالزی و حمل وسایل تجاری، فریب باندهای قاچاق مواد مخدر را خورده و در ۱۱ چمدان به نام آنها، پنج کیلو و ۷۰۰ گرم ماده مخدر شیشه را از دمشق به کوالالامپور قاچاق کرده بودند.

برنامه ریزی سفر این افراد به وسیله دو خواهر در ایران انجام شده بود. این دو زن نیز در تهران دستگیر شده اند و یکی از آنها به اعدام و دیگری به حبس ابد محکوم شده است.

یکی از این افراد آزاد شده درباره دوران محکومیت خود و دخترش گفته است: هنوز وقتی یاد آن ۳سالی که زندانی بودم می‌افتم بدنم می‌لرزد. در آنجا امکانات بهداشتی نبود. در زندان آب نبود. همه جا کثیف بود. برای همین تمام بدن ما زخم شده بود. گوش دخترم عفونت کرده بود و آنها حتی دارو به ما نمی‌دادند. می‌گفتند دارو حکم طلا دارد و خیلی گران است. زندانبان‌ها حتی ما را تهدید می‌کردند تا به قاضی پرونده‌مان شکایت نکنیم. در آنجا زندانیان مارمولک می‌گرفتند سر و دمش را می‌زدند و بعد مارمولک را می‌خوردند. می‌گفتند پادزهر است و زخم‌ها را خوب می‌کند. اما من واقعا جرأت نکردم مارمولک بخورم. ما مجبور بودیم در آن جهنم باشیم بدون اینکه خلافی کرده باشیم.

وی افزود: زندانیان قدیمی می‌گفتند باید روی زخم‌هایتان نمک بپاشید یا مارمولک بخورید تا بر اثر این زخم‌های پوستی نمیرید. در زندانی که ما بودیم ۲دختر ایرانی که مثل ما گرفتار باندهای قاچاق شده بودند حضور داشتند. یکی از آنها ندا بود که او را با ۵کیلو مت‌آمفتامین گرفته بودند و به اعدام محکوم شده بود. شاید باورتان نشود اما خیلی از زنان و دخترانی که آنجا بودند به زندانبان‌های مالزی و یا زندانیان قدیمی پول می‌دادند که برایشان مارمولک شکار کنند تا زخم‌هایشان خوب شود. داخل هر سلول ۷یا ۸نفر بودیم. دستشویی و حمام بدون در و پوشش داخل سلول بود. هر چند روز یک‌بار یک سطل آب به ما می‌دادند که همه ما باید با همان یک سطل حمام می‌کردیم. برای همین همه ما دچار بیماری‌های پوستی شدیم.

متوسط سن ایرانیان زندانی در مالزی حدود ۳۵ سال است و بیشتر آنان در دام باندهای قاچاق مواد مخدری گرفتار شده اند که به دلیل مهارتهای زیاد، ردی از خود برجای نمی گذارند.(مهر)