زن ها به ورزشگاه‌ها بروند یا نروند؟!

به گزارش جام جم آنلاین، یکشنبه هفته گذشته عبدالحمید احمدی معاون فرهنگی آموزش و پژوهش وزیر ورزش و جوانان از اجرایی کردن طرحی خبر داد که بر اساس آن زنان اجازه پیدا می کردند به همراه خانواده‌های شان در سالن‌های ورزشی حضور یابند.

به گواه این مسئول این طرح در اواخر سال 93 از سوی وزارت ورزش و جوانان به شورای امنیت کشور پیشنهاد شده بود و احمدی گمان می‌کرد از سوی این شورا تصویب شده است، اما یک روز پس از انتشار این خبر، بابک دین پرست، رئیس مرکز اطلاع رسانی و امور بین الملل وزارت کشور اعلام کرد که شورای امنیت در خصوص حضور بانوان در سالن های ورزشی مصوبه‌ای نداشته است.

جام جم آنلاین نیز برای پیگیری صحت گفته‌های احمدی بارها با تلفن همراه و دفترش تماس گرفت اما این مسئول حاضر به پاسخگویی درباره علت تکذیب خبرش نشد و به سکوت در برابر تکذیبیه وزارت کشور ادامه داد.

دین پرست در تکذیبیه‌ای که روی سایت وزارت کشور قرار داد از رسانه ها خواست اخبار مربوط به شورای امنیت کشور را منحصرا از مجاری رسمی اطلاع رسانی وزارت کشور پیگیری کنند با این حال غائله طرح پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان ختم به خیر نشده است و هنوز هم بحث و جدل ها بر سر آن ادامه دارد برای نمونه بر اساس گزارشی که ایسنا منتشر کرده است سردار سعید منتظر المهدی، معاون اجتماعی نیروی انتظامی امروز در نشست خبری، حضور بانوان و خانواده ها در استادیوم های ورزشی و برخی کنسرت ها در شهرستان ها را تابع شرایطی دانسته است که قانون آن را تصویب می‌کند.

او البته می‌گوید: حضور بانوان در استادیوم ها بویژه استادیوم فوتبال به صلاح نیست اما اگر قانون به نتیجه برسد، ما آن را اجرا خواهیم کرد.

گفته های منتظرالمهدی از دیدگاه مخالف او درباره حضور زنان در ورزشگاه ها خبر می دهد هرچند اگر قانون چنین موضوعی را تایید کند به هر حال نیروی انتظامی ناچار به تبعیت از آن است.

شهیندخت ملاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده اما نظر متفاوتی با معاون اجتماعی نیروی انتظامی دارد.

او امروز در این نشست خبری اعلام کرده است که رسیدگی به مسأله حضور زنان در ورزشگاه ها در دستور کار شورای امنیت کشور نبوده و به همین خاطر خبر بررسی اش تکذیب شده است. این حقوقدان اعتقاد دارد که حضور زنان باعث تلطیف فضای ورزشگاه ها می شود و تصمیم برای صدور اجازه حضور آنها در این محیط ها به هیچ وجه ، نگاه ابزاری به زنان نیست.

پیشنهاد معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده این است که برای سنجش میزان علاقه زنان به حضور در ورزشگاه ها و تماشای مسابقات ورزشی از نزدیک ، نظرسنجی انجام شود و بر اساس نتایج آن برای صدور مجوزی در این باره تصمیم گیری شود.

به هر حال اگر قرار باشد بار دیگر موضوع حضور زنان در ورزشگاه ها مورد بررسی مسئولان قرار گیرد باید به این گزینه هم فکر کرد که در صورت صدور اجازه می‌شود حضور زنان در باشگاه های ورزشی را مدیریت کرد تا شأن زنان حفظ شود و جامعه،‌ نگران شکسته شدن حرمت شان نباشد.

گذشته از اینها نکته ای بسیار ظریف در ماجرای اعلام و تکذیب خبر اجازه حضور زنان در ورزشگاه ها نیز وجود دارد : زمانی که معاون وزیر ورزش و جوانان درباره طرح پیشنهادی وزراتخانه اش سخن می گفت از درخواست این وزارتخانه برای حضور زنان در « سالن های ورزشی » حرف می زد و رئیس مرکز اطلاع رسانی وزارت کشور هم به همین اصطلاح برای تکذیب خبر بسنده کرد اما نفرات بعدی که درباره تایید یا تکذیب این خبر صحبت کردند و برخی رسانه ها که اخبار این حوزه را پوشش دادند از اصطلاح « ورزشگاه » استفاده کردند ؛ حال آن که سالن های ورزشی معمولا مکان هایی سرپوشیده اند که برای ورزش هایی همچون والیبال و بسکتبال به کار می روند اما ورزشگاه ها در برگیرنده معنای جامع تری هستند که می تواند استادیوم های ورزشی را نیز در بر بگیرد و استادیوم های ورزشی معمولا برای ورزش هایی مانند فوتبال به کار می روند.

این توضیح نشان می دهد که بحث کسانی همچون معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تا حدی فراگیرتر و کلی تر از موضوعی است که مسئولان در وزارت ورزش و جوانان مطرح کردند و سپس از سوی وزارت کشور تکذیب شد و حالا باید دید وقتی با پیشنهادی مانند حضور زنان در سالن های ورزشی مخالفت می شود چگونه می شود انتظار داشت با حضور آنها در ورزشگاه ها و استادیوم ها موافقت شود.

مریم یوشی زاده - خبرنگار جام جم آنلاین