اقتصاد در انتظار

بدیهی است که تاثیر مذاکرات هسته‌ای بر شاخص‌های اقتصاد ایران انکارناپذیر است، زیرا با به ثمر رسیدن مذاکرات به احتمال زیاد تحریم‌ها لغو یا شل می‌شود و مبادلات بانکی کشور آزاد و روند آزادسازی تمام یا بخشی از ارزهای نفتی مسدود در بانک‌های خارجی آغاز می‌شود.

همچنین فروش نفت به حالت عادی باز خواهد گشت و ایران می‌تواند نقش کمرنگ شده خود را در اوپک به عنوان یکی از اعضای موسس و تاثیرگذار بازیابد، اما حتی اگر تمام این نتایج نیز به فوریت حاصل نشود و مثلا رفع تمام تحریم‌ها به زمان نیاز داشته باشد، باز هم نفس انجام توافق ایران و غرب خبر مثبتی است که آثار آن بر اقتصاد کشور انکارناپذیر خواهد بود و ظرفیت‌های مغفول مانده یا کنار رفته آن را مجددا فعال خواهد کرد.

البته این ماجرا پرده دیگری هم دارد و آن این است که به هر دلیل ماجرای مذاکرات به سرانجام نرسد، شاید خیلی‌ها این پیش‌بینی را نامطلوب بدانند، اما واقعیت این است که بسان ضرب‌المثل «انسان‌ها در سختی پیشرفت می‌کنند»، کشورها نیز در شرایط دشوار است که با رویگردانی از نگاه بیش از حد به بیرون، متوجه ظرفیت‌هایی می‌شوند که در داخل کشور سال‌ها وجود داشت، اما به هر دلیل مورد توجه و عنایت قرار نگرفته است؛ ظرفیت‌هایی که اکنون شاهد شکوفا شدن آن در بخش‌های مختلف اقتصاد کشور به گونه‌ای هستیم که با وجود تمام فشارهای تحریمی چند سال اخیر، ستون‌های اقتصاد کشور نه‌فقط آسیب ندیده بلکه توانمندتر نیز شده است.

از این رو با نگاهی منطقی و نه احساسی به سال‌های طولانی تحریم، می‌توان نتیجه گرفت که چه مذاکرات هسته‌ای به ثمر برسد و چه به ثمر نرسد، اقتصاد ایران با تکیه بر ظرفیت‌های فراوانی که دارد، می‌تواند به رشد و بالندگی ادامه داده و ابتکارات جدیدی را نیز خلق کند.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه ا قتصاد