سعید آقاخانی برگ برنده این فیلم است

این کارگردان سینما روز 13 بهمن‌ماه در نشست پرسش و پاسخ فیلم «خداحافظی طولانی» در کاخ جشنواره‌ فیلم فجر اضافه کرد: تمام بار فیلم بر دوش سعید آقاخانی است و خوشبختانه بازی او بسیار خوب درآمده است.

موتمن درباره بازی سعید آقاخانی در یک نقش کاملا جدی گفت: برای این نقش به بازیگری نیاز داشتیم که در فاصله سنی 40 تا 50 ساله باشد و لباس کارگری به تنش بیاید، اما متأسفانه امکانات سینمای ما بسیار کم است و برای انتخاب این بازیگر، جلسه‌ای شبیه جلسه بحران گذاشتیم تا اینکه به سعید آقاخانی رسیدیم.

این فیلمساز با اشاره به پیشینه آقاخانی در فیلم‌های کمدی یادآور شد: تجربه تاریخی ثابت می‌کند کمدین‌ها خیلی خوب از پس نقش‌های درام و جدی برمی‌آیند. شاید به این دلیل که آن‌ها خیلی متحمل فشار می‌شوند، بویژه در کمدی‌های تلویزیونی ما که به شدت متکی بر بازیگر است.

موتمن با تقدیر از بازیگر سعید آقاخانی افزود: با اینکه او چشمان خندانی دارد در این فیلم به طرز شگفت‌انگیزی چشمان خود را کنترل می‌کند.

کارگردان فیلم «شب‌های روشن» در ادامه توضیحاتی درباره شکل‌گیری فیلم «خداحافظی طولانی» ارائه کرد و افزود: ابتدا قصد داشتم فیلمنامه‌ای از آثار خودم را بسازم تا اینکه به پیشنهاد علی حضرتی فیلمنامه «خداحافظی طولانی» نوشته اصغر عبداللهی را خواندم و اولین نکته جذاب آن عشقی بودن این فیلمنامه بود.

موتمن دو ژانر جنایی و عشقی را ژانرهای مورد علاقه خود دانست و گفت: سینما برای من همین دو ژانر است، اما بعد از «شب‌های روشن» هیچ فیلمنامه عشقی دیگری به دستم نرسید و متأسفانه این فیلمنامه‌ها در سینمای ما کم است.

او یکی دیگر از جذابیت‌های فیلمنامه «خداحافظی طولانی» را پرداختن این فیلمنامه به طبقه کارگر دانست و یادآور شد: بسیاری از فیلمنامه‌های ما به دلایل تجاری از پارک‌وی به بعد می‌گذرند و بیشتر طبقات جامعه به ویژه طبقات کارگر را حذف کرده‌ایم. در حالی که آن ها مخاطبان اصلی آثار ما هستند اما چیزی از خودشان در فیلم‌های ما نمی‌دیدند.

موتمن در ادامه یکی دیگر از تم‌های فیلمش را وسترن دانست و توضیحات داد: تم تقابل فرد با جمع که در این فیلم وجود دارد، اساسا تم وسترن است و در کل همه این جذابیت‌ها باعث شد این فیلمنامه را بسازم و نکته مهم‌تر دیگر این بود که پول گروه تولید آماده بود و خیلی زود کار را شروع کردیم.

در این نشست سعید آقاخانی بازیگر اصلی این فیلم که برای اولین بار نقشی جدی را بازی می‌کند، گفت: هرگز در ذهنم نمی‌گنجید، روزی چنین نقشی به من پیشنهاد شود چون همه کارهایم کمدی بود،‌ اما وقتی فیلمنامه را خواندم حس کردم آن را دوست دارم و می‌توانم در آن بازی کنم.

وی اضافه کرد: افراد در این طبقه را خیلی دیده‌ام و در فیلمنامه هم این فرد بسیار کم حرف بود.

سپس ساره بیات دیگر بازیگر این فیلم نیز با اشاره به علاقه‌اش به سینمای موتمن افزود: ایشان را به عنوان یک کارگردان صاحب سبک می‌شناسم، ضمن اینکه در طول پروسه کار خیلی به گروه آرامش می‌دهد.

او درباره تکراری بودن نقش‌هایش بعد از فیلم «جدایی نادر از سیمین» گفت: تا امروز همیشه نقش‌های مورد علاقه‌ام را انتخاب کرده‌ام.

در بخش دیگری از این نشست موتمن در پاسخ به برخی از پرسش‌ها درباره نوستالژیک و غمگین بودن این فیلم یادآور شد: فیلم ما به سمت قضاوت نمی‌رود. البته فیلم غمگینی است و شاید ساده‌ترین ازدواج سینمای ایران در آن نشان داده می‌شود اما کلا آدم نوستالژیکی نیستم و شاید موسیقی این فیلم ما را به یاد بعضی فیلم‌های قدیمی می‌اندازد.

موتمن در ادامه توضیحاتی درباره موسیقی فیلمش ارائه کرد.

همچنین در این نشست ایرج شهزادی صدابردار فیلم گفت: این فیلم نشان می‌دهد جای این گونه آثار در سینمای ما خالی است.

علی حضرتی مجری طرح و سرمایه‌گذار، همچنین مدیر تولید و مدیر چهره‌پردازی این فیلم نیز در نشست حضور داشتند و توضیحات کوتاهی درباره همکاری‌شان با این پروژه ارائه کردند.

رامتین شهبازی منتقد و روزنامه‌نگار که اجرای این جلسه را بر عهده داشت با اشاره به برگزاری برنامه نمایش مردمی فیلم‌ها در سینماهای مختلف گفت: متأسفانه برخی از بازیگران اصلی و عوامل فیلم‌ها در نمایش‌های مردمی حضور ندارند و این در حالی است که مردم علاقه‌مندند آن‌ها را ببینند و خوب است که آن‌ها هم به این مسئله توجه داشته باشند. (ایسنا)