تحقیقات استعدایابی معمولا روی دانش‌آموزان و قهرمانان دوومیدانی انجام داده می‌شود، چون این ورزش به‌عنوان ورزش مادر، الگویی برای کشف و پرورش استعدادها ارائه می‌دهد. به عبارت دیگر یکی از ویژگی‌های بارز این تحقیقات قابلیت تعمیم به رشته‌های دیگر در عین اختصاصی بودن است. در تحقیقی روی دانش‌آموزان و قهرمانان دوومیدانی ایران، یک الگو با پنج ویژگی استعدادیابی معرفی شده است:
1) پیوستگی روند اجرایی از دبستان تا رسیدن به تیم ملی.
2) توجه به عوامل مهم استعدادیابی براساس نظرخواهی از مربیان ایران و تحقیقات خارج از کشور.
3) توجه به سن و مقطع شروع استعدادیابی با توجه به نوع رشته ورزشی.
4) به‌کارگیری نتایج مسابقه‌های قهرمانی دانش‌آموزان یا رده‌های پایه کشور به‌عنوان معیاری برای انتخاب افراد مستعد.
5) به‌کارگیری اطلاعات قهرمانان ملی به‌عنوان معیاری برای مقایسه ویژگی‌های نوجوانان و جوانان مستعد. با این حال نباید استعدایابی بر پایه شانس را در ورزش ایران نادیده گرفت.
بر این اساس در ایران معیار استعدادیابی، نتایج مسابقه‌های قهرمانی سطوح مختلف یا جشنواره‌های ورزشی است که ملاک مشخصی ارائه نمی‌کند. روی این اصل نظام استعدادیابی در ورزش ایران به معنایی که دنبالش باشیم، وجود ندارد.الگویی نیز به نام استعدادیابی پایگاه قهرمانی از سال‌ها پیش پیشنهاد شده است که براساس آن به‌منظور استانداردسازی استعدادیابی در ورزش در رشته‌های ورزشی بسکتبال، تکواندو، کاراته، دو ومیدانی، شنا، فوتبال، وزنه‌برداری و والیبال ارائه شده است.
