راهی برای کم‌خرج کردن مراسم عروسی

جام جم سرا: اگر مشکلی با برچسب‌های دیگران ندارید و خوشبختیتان را هم در گرو میلیونی برگزار شدن این «یک شب» نمی‌دانید، چند راه اصلی کم کردن هزینه‌های جشن عروسی اینهاست.

آرایشگاه عروس و داماد

این را دیگر همه می‌دانند. چه بگویید عروسم، چه بگویید عروسی دعوتم، شما را دقیقا روی‌‌ همان صندلی می‌نشانند و با‌‌ همان وسایل آرایش می‌کنند؛ فقط برای عروس یک خرده بیشتر قربانتان می‌روند، یک خرده بیشتر لفتش می‌دهند و خیلی بیشتر پولش را می‌گیرند. خیلی از عروس‌هایی که دلشان نمی‌خواهد چند صد هزار تومان از پول نازنینشان را توی صندوق آرایشگاه برزند، می‌روند آرایشگاه، می‌گویند عروسی خواهر شوهر کوچیکه یا جاری آخریه است و «یه جوری درستم کن نفهمن عروس کدومونیم! می‌خوام چشم همه دربیاد فی فی جون!»
مطمئن باشید طرف کل انرژی‌اش را می‌گذارد روی تبدیل شما به سیندرلا!
در آرایشگاه مردانه هم اگر بگویید دامادم، احتمالا یا مشکل کمبود توجه دارید، یا اضافه وزن پول توی جیب آزارتان می‌دهد!
بعضی آرایشگاه‌ها برای اینکه پول ده برابری که می‌گیرند حلال شود، ممکن است بروند توی کار ابرو و سرخاب و سفیداب که آن وقت ممکن است تشخیص عروس از داماد در عکس‌های کلوزآپ مشکل شود! پول توی جیبتان را برای یک رستوران حسابی بعد از عروسی نگه دارید و بروید‌‌ همان آرایشگاه قدیمی و بگویید:‌‌ همان همیشگی!

لباس عروس

بهترین راه، قرض کردن لباس یکی از دوستان و آشنایان است. اگر به هر دلیلی نشد، می‌توانید بعد از عروسی لباستان را بدهید به یک مزون آشنا که برایتان اجاره بدهد. شاید بخشی از پولش برگشت. هر چند بخشیدن آن به یک خیریه خاطره ارزشمندتری به جا می‌گذارد.

عکس و فیلم

۴۰ تا عکس تا آخر عمرتان به کاری نمی‌آید! ۸-۷ تا عکس برای در و دیوار خانه خودتان و آلبوم ماما‌‌نهایتان کافی است، بقیه‌اش می‌ماند در آلبومی که یک ماه بعد از عروسی می‌رود زیر تخت و توی کمد و دیگر هرگز درنمی آید. به حرف‌های عکاس توجه نکنید که هی می‌گوید: «وای! شما دوتا چقدر خوش عکسین|!» این حرف‌ها را برای همه می‌زنند که شما تعداد بیشتری عکس سفارش بدهید.

فیلمبرداری دو دوربینه با جلوه‌های ویژه را هم بی‌خیال شوید. اگر هدفتان واقعا ثبت خاطره باشد،‌‌ همان یک دوربین کافی است؛ بخصوص که فیلمبردار‌ها معمولا همه چیزهای بامزه را بی‌خیال می‌شوند و فیلم عروسی ملغمه‌ای می‌شود از کربن لاستیک ماشین و لبخند ملیح عروس و نگاه داماد و جیغ و هورای مدعوین. اینکه دیگر دو دوربینه و سه دوربینه ندارد!

اگر یک دوست باحال و پایه دارید، از او بخواهید که از صبح با یک دوربین دیجیتال معمولی بیفتد دنبالتان و از حاشیه‌ها و پشت صحنه‌ها عکس و فیلم بگیرد. چند ماه بعد از عروسی خواهید دید که ارزش این فیلم‌ها از عکس‌ها و فیلم‌های چند میلیونیتان به مراتب بیشتر است!

کیک عروسی

مزه کیک آخرین عروسی که رفته بودید، چطور بود؟ اصلا کسی یادش هست؟ نه، مزه کیک عروسی یاد هیچ کس نمی‌ماند. اصلا این کیک فقط به درد خوشگل کردن سفره عقد و صحنه باشکوه بریدن کیک توسط چاقوی گل کاری شده می‌خورد. هیچ کس اهمیتی به مزه‌اش نمی‌دهد. پس پول بیخود بابت چیپس شکلات و گردوی داخلش ندهید. برای قیافه‌اش هم کافی است یک کیک سفید خیلی ساده بگیرید و رویش را با‌‌ همان گل‌های دسته گلتان تزیین کنید.

دور زدن سالن

سالن‌های عروسی می‌توانند به اندازه دو جفت کلیه و دوتا قلب سالم برایتان خرج بیخود بتراشند! بادکنک آرایی‌ها و گل آرایی و نمایش آتشبازی و دی جی و مجری و گروه دف و جایگاه عروس و داماد باشند یا نباشند، تاثیری در خوش گذشتن عروسیتان ندارند ولی مجموع این‌ها ممکن است چند میلیونی هزینه بگذارد روی دستتان. شام سلف سرویس هم گران‌تر از سرو شام روی میزهاست. این را هم در نظر داشته باشید، یکی از چیزهایی هم که هزینه سالن را کم می‌کند، برگزاری مراسم در یک روز عادی است. یک وسط هفته عادی که هیچ مناسبت خاصی نداشته باشد، خیلی ارزان‌تر از جمعه‌ای است که عید هم باشد.

دست‌ها به سوی داماد

روز و شب عروسی اگر چند دسته اسکناس ده هزار تومانی نو توی جیبتان بگذارید تا آخر شب چیزی از آن باقی نمی‌ماند. از کارگر گل فروشی و آرایشگاه عروس تا هر یک از خدمه سالن هر کدام چند بار، برای هر بار رد شدن از جلوی شما ازتان شیرینی طلب می‌کنند. شما هم که زیر نگاه همه فامیل و دوربین و عروس و... مجبورید دیگر!

اسکناس هزار تومانی تو این جور وقت‌ها به دادتان می‌رسد. اولا پول کمتری خرج می‌کنید، ثانیا اولین نفری که دست و دلبازی(!)تان را ببیند، توی دلش بد و بیراهی می‌گوید و به بقیه خدمه هم می‌گوید «ولش کنین مرتیکه خسیسو!» و این طوری شما خلاص می‌شوید! این را هم از ما داشته باشید: دوستی داشتیم که روز عروسی جیب‌هایش را پر کرده بود از شکلات! هر کس می‌آمد می‌گفت شیرینی، یک شکلات می‌داد بهش، می‌گفت شیرین کام باشید ان شاءالله!

سفره عقد، تاج و بی‌خودی‌های دیگر

سفره عقد را بدهید رفقا بچینند. حتما دور و برتان چندتا دوست خوش‌سلیقه پیدا می‌شود. بی‌خیال کرایه ماشین برای شب عروسی شوید. همه می‌دانند آن بنز طلایی مال شما نیست! اگر خوش سلیقه‌اید، خودتان ماشین را گل بزنید یا با تور و بادکنک سر و تهش را هم بیاورید. تاج را هم باید برای یک شب چند صد هزار تومان اجاره کنید! بی‌خیال؛ از گل‌های دسته گل عروس چند شاخه بگیرید بزنید روی سرتان، خیلی هم رومانتیک و شاعرانه است! (منصوره مصطفی زاده/همشهری جوان)