جواب عارفانه علامه طباطبایی(ره) به یک جوان دهه پنجاهی

به همین خاطر به دستورالعمل‌های عارفانه اساتید اخلاق از لابلای نامه‌های عارفانه آن‌ها می‌پردازیم که در ادامه به نامه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی(ره) به یک جوان 22 ساله اشاره می‌شود.

*نامه یک جوان دهه پنجاهی به علامه

محضر مبارک آیت‌الله العظمی جناب آقای طباطبایی

سلام علیکم و رحمة الله وبرکاته

جوانی هستم 22 ساله که تنها ممکن است شما باشید به این سؤال من پاسخ بگویید، در محیط و شرایطی زندگی می‌کنم که هوای نفس و آمال بر من تسلط فراوان دارند و مرا اسیر خود ساخته‌اند و سبب باز ماندن من از حرکت به سوی الله شده‌اند، در خواستی که از شما دارم، این است که بفرمایید بدانم به چه اعمالی دست بزنم تا بر نفس مسلط شوم و این طلسم شوم را که همگان گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کنم، لطفاً نصیحت نمی‌خواهم، بلکه دستورات عملی برای پیروزی لازم دارم.

1355/10/23

*کلید نجات و رستگاری به روایت علامه طباطبایی

السلام علیکم

برای موفق شدن و رسیدن به منظوری که در پشت ورقه مرقوم داشته‌اید، لازم است همتی برآورده و توبه نموده، به مراقبه و محاسبه بپردازید، به این نحو که: هر روزه طرف صبح که از خواب بیدار می‌شوید، قصد جدی کنید که هر عملی پیش آید، رضای خدا -عز اسمه- را مراعات خواهم کرد. آن وقت در هر کاری که می‌خواهید انجام دهید، نفع آخرت را منظور خواهید داشت. به طوری که اگر نفع اخروی نداشته باشد، انجام نخواهید داد، هر چه باشد و همین حال را تا شب وقت خواب ادامه خواهید داد.

وقت خواب، چهار - پنج دقیقه‌ای در کارهایی که روز انجام داده‌اید، فکر کرده و یکی یکی از نظر خواهید گذرانید، هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته شکر کنید و هر کدام، تخلف شده استغفار کنید و این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادی حال، سخت و در ذائقه نفس تلخ می‌باشد، ولی کلید نجات و رستگاری است و هر شب پیش از خواب توانستید سُوَر مسبّحات یعنی سوره‌های «حدید»، «حشر»، «صف»، «جمعه» و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید، تنها سوره «حشر» را بخوانید و پس از بیست روز از حال اشتغال، حالات خود را برای بنده در نامه بنویسید. إن‌شاءالله موفق خواهید بود.

محمد حسین طباطبایی

*نامه دوم/روشی که برای ما در همه شرایط در حد ضرورت است، روش بندگی است

به عرض شریف می‌رساند: نامه شریف دوم زیارت شد، قبلاً نیز یک نامه دیگری رسیده بود که تا کنون، پاسخ آن نوشته نشده، اصولاً در زمستان گذشته، در اثر کسالت مزاج و ناراحتی اعصاب، نه تنها نامه جنابعالی، بلکه نامه‌های زیاد دیگری که در این مدت رسیده تا امروز، برای هیچ کدام نتوانسته‌ام جواب بنویسم.

امروز که کمی حالم رو به بهبود است، تدریجاً جواب می‌فرستم. به هر حال عذر گذشته می‌خواهم، عرض کنم: روشی که برای ما در همه حال و همه شرایط در حد ضرورت است، روش بندگی و به عبارت دیگر، خداشناسی است و راه آن طبق آنچه از کتاب و سنت بر می‌آید، همانا یاد خدا و امتثال تکالیف عملی است؛ یعنی همان مراقبه و محاسبه است که در نامه اولی خدمتتان عرض شده.

فعلاً به این ترتیب که هر صبح که از خواب بیدار می‌شوید، تصمیم بگیرید خدا را فراموش نخواهید کرد. آن گاه به طور استمرار خود را در برابر خدا تصور کنید.

محمدحسین طباطبایی

*نامه سوم/روزانه با خدای خود خلوت کنید و به ذکر او مشغول شوید

برادر عزیز! حالتی که به شما رخ می‌دهد، حالت «جذبه» است. لازم است که به مراقبت بپردازید و با تمامی قوا، به سوی خدای متعال توجه کنید و خود را در برابر حق ببینید و تصور کنید، و ضمناً روزانه، اقلاً با خدای خود -عزاسمه- ساعتی خلوت کرده و به ذکر او مشغول باشید.

با استخاره، یکی از دو ذکر شریف: «لااله‌الا‌الله» روزی هزار مرتبه یا 1750 مرتبه یا اگر توانستید سه هزار مرتبه مشغول شوید و در خوردن و نوشیدن، حرف زدن، معاشرت و خواب از افراط و تفریط بپرهیزید، فرصت را غنیمت شمارید، چنانکه می‌فرماید: «انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها»و فقکم ‌الله و ایاکم إن‌شاءالله

منبع فارس