لذتی به نام آبتنی رایگان

جام جم سرا: تصور وجود استخرهایی با شهریه‌های میلیونی برای اغلب افرادی که برای شنا به اینجا می‌آیند، آسان نیست چون وجه مشترک بیشتر آنها این است که جزو طبقه متوسط و ضعیف جامعه هستند. هر چند می‌توان فهمید بیشتر آنها به دلیل هزینه‌های بالای استخر این محل را برای آبتنی انتخاب کرده‌اند، اما هستند افرادی که تمیزی آب و همراه‌شدن با کودکانشان را برای آمدن به اینجا بهانه می‌کنند.

بر خلاف این که این محل جزو مناطق باستانی است و روی تخته سنگی نوشته شده، شنا ممنوع! اما تب شنا و آبتنی اینجا داغ داغ است. پسربچه‌ها فارغ از مقررات استخرها با لباس و دمپایی درون آب دست و پا می‌زنند. تعدادی سنگ‌های کف حوضچه و اطراف آن را برداشته و دوباره آنها را درون آب پرت می‌کنند. چند نفری هم خسته از آبتنی کنار حوضچه دراز کشیده و تن‌شان را به گرمای خورشید، بخشیده‌اند.

پدر، پسر و پدربزرگ

البته فقط کودکان و نوجوانان نیستند که از چشمه‌علی بهره می‌برند. کمی آن‌طرف‌تر و در نزدیکی‌های سرچشمه چند مرد میانسال و سالخورده پاچه‌های شلوار خود را بالا زده و پایشان را درون آب گذاشته‌اند. بیشتر آنها غرق تماشای آبتنی کودکان هستند. اگر پای حرف‌هایشان بنشینید خواهید شنید بیشتر آنها بومی منطقه بوده و از دوران جوانی و شناکردن در این چشمه خاطرات زیادی دارند.

چند سال از آن روزگار می‌گذرد و حالا آنها کودکان یا نوه‌های خود را برای آبتنی به این منطقه آورده‌اند. از حال و هوای این روزهای چشمه‌علی شهرری حرف می‌زنیم؛ جایی در جنوب تهران و شمال شهرری که نه فقط به دلیل وجود فضای سبز و پارک مورد توجه است، بلکه محل باستانی نیز به حساب می‌آید چون دیوار قدیمی شهرری یا باروی ری و کتیبه فتحعلی‌شاه قاجار در این محل قرار گرفته است. این شرایط سبب شده خانواده‌های زیادی هر روز برای تفریح به این محل بیایند. کودکان نیز این فرصت را غنیمت دانسته و تنی به آب می‌زنند. نوجوانان طرفداران آبتنی در شهرری و خانواده‌هایشان ترجیح می‌دهند به جای استخر در چشمه‌علی تنی به آب بزنند، چون اینجا محدودیت‌های استخرها را ندارد. عده‌ای با لباس آبتنی می‌کنند، برخی‌ها نیز با دمپایی‌هایشان وارد حوضچه‌ای که آب در آن جمع‌شده می‌شوند. هر چند خبری از نجات غریق نیست، اما بچه‌هایی که اینجا شنا می‌کنند می‌گویند در عوض شخصی هم وجود ندارد که با دمیدن در سوت، پایان سئانس استخر را اعلام کند.

کمبود استخر

مرد میانسالی که پسرش را برای آبتنی به اینجا آورده با اشاره به بالا بودن هزینه‌های استخر می‌گوید: ما اطراف امین آباد زندگی می‌کنیم. آنجا استخر مناسبی وجود ندارد.

این تنها دلیلی نیست که نوجوانان و خانواده‌هایشان برای آمدن به اینجا انتخاب می‌کنند. مرد میانسال ادامه می‌دهد: این روزها آن‌قدر به آب استخرها کلر اضافه می‌کنند که نفس آدم در استخر‌ها بند می‌آید پسر من هم شنا بلد نیست، به همین دلیل حتما از آب استخر خواهد خورد. نکته اینجاست که آب اینجا روان و تمیز است به همین دلیل کودکم مریض نمی‌شود.

مادر جوان دیگری که پسربچه هشت ساله‌اش را برای آبتنی به چشمه‌علی آورده می‌گوید: اینجا برای شنا امن‌تر از استخر است چون خودم می‌توانم مراقب پسرم باشم.

مشتریان همیشگی

این روزها که امتحانات برخی دانش‌آموزان تمام‌شده چشمه‌علی روزهای شلوغی را تجربه می‌کند. عده‌ای از پسربچه‌ها می‌گویند هر روز برای آبتنی به اینجا می‌آیند.

مرد جوان دیگری که پسربچه‌اش را به اینجا آورده می‌گوید، کارگر کارخانه روغن نباتی است و وضع مالی مناسبی دارد، اما ترجیح می‌دهد کودکش به جای استخر در این چشمه شنا کند. او تاکید می‌کند: استخری که در نزدیکی محل زندگی اوست آن‌قدر شلوغ است که پسرش نمی‌تواند در آن براحتی آبتنی کند.

نکته اینجاست که برخی مسئولان استخرها برای کسب درآمد، بیشتر از ظرفیت استخر بلیت می‌فروشند و این ماجرا سبب می‌شود خیلی‌ها ترجیح بدهند به جای استخر به محل‌هایی مانند چشمه‌علی بروند، زیرا استخرهای مناسب این روزها هزینه بسیار بالایی دارند که با حقوق کارمندان و کارگران همخوانی ندارد.

پدر جوان دیگری که کودکش را برای شنا به اینجا آورده، اظهار می‌کند: جو اینجا به شکلی است که فقط کودکان و نوجوانان درون آب می‌روند، البته شب‌ها و در ساعات خلوت روز جوانان و افراد میانسال هم درون آب می‌روند، اما اگر نیروی انتظامی آنها را ببیند حتما تذکر می‌دهد.

یکی از افسرهای پلیس این محدوده می‌گوید: برای رعایت شئونات اسلامی به جوانان و افراد بزرگسال تذکر می‌دهیم در اینجا آبتنی نکنند.او درباره خطراتی که ممکن است اینجا برای شناگران اتفاق بیفتد یاد آور می‌شود: حدود دو سال پیش مرد جوانی از بالای صخره‌های اینجا درون آب پرید و متاسفانه جانش را از دست داد.

استخر رایگان

تعدادی پسربچه نیز که تبعه افغانستان هستند، در چشمه‌علی مشغول آبتنی هستند. یکی از آنها که 11 سال دارد می‌گوید حول و هوش امین‌آباد زنگی می‌کند. چند سالی است پدرش گم‌شده و به همین دلیل مجبور است در کارگاه بلورسازی کار کند. او که جمعه نام دارد، ادامه می‌دهد: هر وقت فرصت کند همراه دوستانش به اینجا می‌آید، چون برای آبتنی پولی نمی‌پردازد.

اگر به او بگویید استخرهایی وجود دارد که شهریه‌اش برای یکسال حدود 12 میلیون تومان می‌شود و امکاناتی مانند شنیدن موسیقی در زیر آب و تردمیل‌های خاص برای دویدن زیر آب دارد در جواب خواهید شنید: استخر فقط باید آب داشته باشد نه چیز دیگری!(مهدی آیینی / گروه جامعه)