ناصر تقوایی با یک فیلم شهری به سینما برمی‌گردد

این فیلمنامه که هنوز نام آن به بیرون درز نکرده و قرار است به زودی برای گرفتن پروانه ساخت به سازمان سینمایی ارائه شود موضوع روز شهری دارد و گویا تقوایی هم با هدیه تهرانی برای حضور در نقش اول این فیلم سینمایی به توافقات اولیه رسیده است.

چه خبری خوشحال کننده‌تر از این‌که بزرگان سینمای ایران پس از سال‌ها دوری قصد دارند فیلم‌های جدیدشان را بسازند. پس از خبر هموار کردن مسیر ساخت فیلم سینمایی «مقصد» و بازگشت قریب‌الوقوع بهرام بیضایی به ایران برای ساخت فیلم جدیدش صبا طبق خبرهای موثق خبر از کلید خوردن فیلم جدید ناصر تقوایی در آینده‌ای نزدیک را می‌دهد تا این کارگردان 73 ساله پس از حدود 13 سال از ساخت آخرین فیلمش و داشتن دو فیلم نیمه تمام بالاخره فیلم جدیدش را کارگردانی کند.

تقوایی که در این سال‌ها بزرگ‌ترین مشکلش با تهیه‌کننده فیلم‌هایش بوده گویا این بار خودش دست به کار شده و قرار است تهیه‌کنندگی فیلم جدیدش را خودش بر عهده داشته باشد. این فیلمنامه که هنوز نام آن به بیرون درز نکرده و قرار است به زودی برای گرفتن پروانه ساخت به سازمان سینمایی ارائه شود موضوع روز شهری دارد و گویا تقوایی هم با هدیه تهرانی برای حضور در نقش اول این فیلم سینمایی به توافقات اولیه رسیده است.

اتفاقی که اگر رخ دهد همکاری دوباره این بازیگر و کارگردان را سیزده سال پس از ساخت «کاغذ بی‌خط» رقم خواهد خورد. طبق شنیده‌ها تقوایی قرار است پیش تولید و تولید کار را در دفتر ایرج شهزادی صدابردار فیلم‌هایی چون «برف روی کاج‌ها» و «سنتوری» انجام دهد.

تقوایی در این سال‌ها تلاش زیادی برای ساخت فیلم کرد، حتی ساخت دو فیلم را هم آغاز کرد که هر دو فیلم به دلیل اختلاف با تهیه‌کننده‌هایش نیمه تمام ماند. در سال 1381 تقوایی ساخت «رومی‌ و زنگی» را آغاز کرد، فیلمی‌که فرامرز قریبیان، سعید راد، هدیه تهرانی و شاهد احمدلو بازیگران اصلی آن بودند و حسن جلایر تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشت. به گزارش صباآنلاین تقوایی در این دوازده سال هیچ گاه در خصوص علت این‌که چرا فیلم اندکی پس از آغاز تولیدش متوقف شد حرفی نزد فقط یک بار در یکی از معدود مصاحبه‌هایش گفته بود: «این پروژه کلی هزینه و وقت صرفش شد و بالاخره تعطیل شد چون تهیه‌کننده‌اش کار را متوقف کرد. حسن جلایر، تهیه‌کننده فیلم از یک جای کار دیگر مایل به ادامه نبود. داستانش مفصل است.» تقوایی که می‌خواست این فیلم را در خصوص هشت سال دفاع مقدس بسازد به دلیل آن‌که در آن زمان به قول خودش به دلایلی این اتفاق رخ نداد مجبور شد داستان فیلم را به زمان حضور انگلیسی‌ها در مناطق جنوب کشور ببرد.

پس از آن تقوایی به سراغ ساخت «چای تلخ» رفت، فیلمی‌که تقوایی فیلمنامه‌اش را سال 67 و بلافاصله پس از پایان جنگ نوشت اما در دهه هشتاد ساخت آن را آغاز کرد. فیلمی‌که داستانش به روزهای ابتدایی جنگ برمی‌گردد و مشکلات یک خانواده روستایی لب مرز را در مقابله با نیروهای بعثی روایت می‌کرد و تلخ ترین قسمت ماجرایش تجاوز یک افسر عراقی به دختر جوان خانواده بود.

ساخت فیلم با حضور مرتضی احمدی و مرضیه وفامهر به عنوان بازیگران اصلی آغاز شد اما تقوایی که در کارکردن با تهیه‌کننده‌ها همیشه به مشکل خورده بود با حاجی میری هم به همین مشکل برخورد کرد: «تهیه‌کننده فیلم زیربار مخارج ضروری فیلم نمی‌رفت. فیلم نیاز به دکور داشت. نیاز به آتش سوزی نخلستان داشت. یک روستا در این فیلم رفته رفته نابود می‌شد. او زیربار نمی‌رفت. می‌گفت یک کاریش بکن. نمی‌فهمیدم یعنی چه؟»

تقوایی ممیزی‌های فراوانی که حاجی میری در فیلمنامه اعمال می‌کرد تا بتواند نظر نهادهای مختلف را جلب کند، مشکل دیگر کار با حاجی میری عنوان کرده بود. البته حاجی میری هم بعدها در یک مصاحبه مفصل روایتی دیگر از این ماجرا را ارائه داد که تقریباً عکس صحبت‌های تقوایی بود با این حال هر دو نفر هیچ‌گاه از موضع خودشان پایین نیامدند و حتی کار را به یکدیدگر هم واگذار نکردند تا این پروژه هم نیمه تمام بماند.

بعد از نیمه کار ماندن رومی‌ زنگی و چای تلخ در این سال‌ها تقوایی چندین برای ساخت فیلم جدید تلاش کرد، اما هر بار با مشکلاتی نظیر عدم پیدا کردن سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده یا ندادن مجوز رو به رو شد تا نتواند هشتمین فیلمش را بسازد. کارگردانی که شاید لیاقتش بود خیلی بیشتر از این فیلم در کارنامه کاریش داشته باشد. اما حالا می‌توان امیدوار بود با توجه به این‌که در فیلم جدید تقوایی همه چیز دست خودش خواهد بود یک بار هم که شده پس از یک دهه کارگردان نابغه آبادانی فیلمی ‌بسازد که مردم منتظر اکرانش باشند. (صباآنلاین)