گربه ای آوازه‌خوان به نام «پنگول»

این گربه شاد و شنگول به هنرهای زیادی آراسته است؛ او یک تنه می‌تواند برنامه رنگین کمان را اداره و بازیگران و مجریان برنامه را هدایت کند.

پنگول در برنامه رنگین کمان حضوری مسلط و تعیین کننده دارد و دیگران تابع او هستند. تسلط پنگول بر برنامه و دیگر شخصیت‌های رنگین کمان را بسادگی می‌توان در نوع کلماتی که استفاده می‌کند، لحن و رفتارش با دیگران دید. به عبارت ساده‌تر پنگول محور برنامه رنگین کمان است و این موقعیت را طی این سال‌ها با هنرنمایی‌های متعدد به دست آورده است.

پنگول، عروسکی تزئینی در برنامه رنگین کمان نیست که با خطاها و اشتباهاتش درس عبرتی برای بچه‌ها بشود و بهانه‌ای به دست مجری یا مجریان برنامه بدهد تا نصیحت‌هایشان را به در بگویند که دیوار بشنود. او مثل بقیه کسانی که در برنامه رنگین کمان حضور دارند، در نمایش‌ها و قصه‌ها یک نقش به عهده می‌گیرد و با حفظ هویتش، در روند تعریف قصه برای بچه‌ها سهیم می‌شود.

پنگول یکی از شخصیت‌های محوری برنامه رنگین کمان است با این تفاوت که می‌تواند بازی کند، بالا و پایین بپرد و آواز بخواند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این گربه شاد و خندان که هم مورد توجه بچه‌ها قرار می‌گیرد و هم برای بزرگ‌ترها جذابیت دارد، همین آوازه‌خوان بودن اوست. پنگول به بهانه‌های مختلف در ابتدا و انتها و وسط برنامه آواز می‌خواند، آن هم با صدایی که جنسش دوست داشتنی است و تحریرهای هنرمندانه‌ای دارد. آواز خواندن با صدایی ساختگی آن هم به صورت اصولی با اوج، فرود و تحریرهای طراحی شده کا ساده‌ای نیست، اما پنگول از این هنرنمایی هومن حاجی عبدالهی بهره‌مند است.

پنگول با شعر و شادی بچه‌ها را به خود جلب می‌کند و با شوخی‌ها و کنایه‌هایی که ارجاعشان به مسائل و ماجراهای مربوط به آدم بزرگ‌هاست، دیگر اعضای خانواده را پای تلویزیون می‌نشاند. به عبارتی او نیز مانند عروسک‌های برنامه کلاه قرمزی این شانس را دارد که هم از قواعد حاکم بر دنیای کودکی، محدودیت‌ها و آزادی‌های آن برای سرگرم کردن مخاطبانش بهره بگیرد و هم از هوش و دانش آدم‌بزرگ‌ها برای شوخی ساختن و ارتباط گرفتن با بزرگ‌ترها. (آذر مهاجر/گروه رادیو و تلویزیون)