دفاع از قضاوت خیابانی در «آقای گزارشگر»

«آقای گزارشگر» و « صدا» دو برنامه سرگرم کننده شبکه سه بودند که تولیدشان سال پیش برای انتخاب بهترین گزارشگر و بهترین خواننده انجام می شد اما دومی با وجود اعلام قبلی در ایام نوروز پخش نشد.

«آقای گزارشگر» و «سه صدا» دو برنامه سرگرم کننده شبکه سه بودند که تولیدشان سال پیش برای انتخاب بهترین گزارشگر و بهترین خواننده انجام می شد اما دومی با وجود اعلام قبلی در ایام نوروز پخش نشد. «آقای گزارشگر» اما خیلی زود توانست جای خود را میان علاقمندان مسابقات تلویزیونی و به ویژه گزارشگری فوتبال پیدا کند و آنها را در ایام تعطیل ابتدای سال پای گیرنده ها بنشاند. این برنامه به همان میزان که بیننده داشت مورد اعتراض هم قرار گرفت. نحوه برخورد کارشناسان و در رأس آنها جواد خیابانی و مزدک میرزایی با شرکت کنندگان محور اصلی اعتراض بینندگان بود که نمونه های این عصبانیت را در شبکه های اجتماعی و کامنت های کاربران سایت های خبری می توانید پیدا کنید. معترضان اعتقاد دارند آقایان گزارشگر که به ضعف اطلاعات و نقص در گزارش شهره اند، از طریق این برنامه در پی اثبات توانایی خود بوده اند.

مهدی محمدی، تهیه کننده و کارگردان هنری «آقای گزارشگر» ضمن بیان چگونگی ساخت این برنامه به حواشی آن پاسخ می دهد.

فکر می کردید «آقای گزارشگر» این حجم از بازتاب و واکنش داشته باشد؟

- من فکر می کنم اگر کاری برای اولین بار روی آنتن برود، توأم با خلاقیت و نوآوری هم باشد حتما دیده می شود و بازتاب خواهد داشت. به شخصه پیش از پخش برنامه منتظر واکنش ها و بازخوردها بودم. از همان قسمت اول هم متوجه شدم یک عده برنامه را دوست داشته اند و یک عده هم نه.

حتما رسانه های مختلف و فضای مجازی را رصد کرده اید و متوجه شده اید که وزن اعتراض ها بیشتر است. البته محور دلخوری ها اصل برنامه نیست و به نحوه برخورد کارشناسان با شرکت کنندگان برمی گردد. موقع ضبط برنامه حواس تان به این مسئله نبود تا حواشی کمتر شود؟

- من فکر می کنم هم بازخورد خوب داشتیم و هم بد. بدها هم بیشتر متوجه نحوه داوری بوده. البته در بحث داوری ما مطالعه کرده بودیم و به این چینش از داوران رسیده بودیم. کسانی که منتقد آقای خیابانی هستند موقع گزارش او هم این میزان انتقاد را دارند و شاید اصلا علاقمند به این کار باشند. اگر چینش ما هم غیر از این بود، نتیجه مسابقه تغییر نمی کرد. فکر نمی کنم کسی با این چهار نفر شرکت کننده که به فینال رسیدند مخالف باشد.

بعد از ضبط چند قسمت متوجه نشدید که رفتار آقای خیابانی برخورنده است؟

- ما آقای خیابانی را به عنوان یک صدای خوب و گزارشگر حسی قبول داریم. به لحاظ فن بیان شاید از خیلی از گزارشگرها بهتر است ولی شما به من بگویید به عنوان یک تهیه کننده بین صد کارشناس، چهار نفر را انتخاب کردم یا بین 10 نفر؟ اجازه بدهید این فضا رشد کند تا آدم های جدیدتر وارد شوند. شاید اگر ما به اندازه انگشتان دو دست گزارشگر نداریم به این خاطر بوده که تا حرکتی در این زمینه خواسته شکل بگیرد، اینقدر انتقاد شده که کنار رفته.

اصل فکر و ایده برنامه ای مثل «آقای گزارشگر» که جای سپاس هم دارد. الان حرف مردم این است که چرا نگاه به شرکت کنندگان اینقدر بالا به پایین و همراه با تخریب بوده.

- خیلی ها پشت صحنه برنامه نبوده اند و برخی اوقات این دوستان شرکت کننده به قدری خودشان را پراطلاعات و ذی حق می دانستند که احترام همین پیشکسوتان را نداشتند. از این برخوردهای تند از طرف شرکت کنندگان با داوران هم بود ولی آنها سکوت می کردند و کارشان را انجام دادند.

یعنی داوران قصد گوشمالی و تادیب داشتند؟!

- نه الزاما. به هر حال در هر رشته ای همیشه باید احترام پیشکسوت را داشت. شاید قدیمی ترها بهتر نباشند اما حرمت کسوت شان لازم است.

کمی به عقب تر برگردیم. جرقه اصلی برنامه از کجا زده شد و چه فرآیندی برای ساخت آن طی شد؟

- ماه رمضان پارسال بود که زیرنویس برنامه برای ثبت نام علاقمندان به گزارشگر از شبکه سه پخش شد. کمتر از 10 روز بیست هزار نفر ثبت نام کردند و ثبت نام دوازده هزار نفر از آنها تایید شد. در ادامه از هفت هزار نفر تست گرفتیم و حدود دویست نفر به مرحله بعدی رسیدند. بعد از آن آزمون کتبی درباره فوتبال برگزار کردیم که 102 نفر به مرحله بعدی راه یافتند و شدند 17 گروه 6 نفره اما چون برنامه برای نوروز شد از 10 گروه استفاده کردیم. از این هفت گروه باقی مانده در اولین فرصت مناسب که ادامه تولید خواهیم داشت استفاده می کنیم.

چرا نظر مردمی را برای انتخاب گزارشگران برتر دخیل ندادید؟

- این دوره اول برنامه ما بود و واقعا چیزی به عنوان الگو و فرمت در اختیار نداشتیم. شما به عنوان کسی که کار رسانه می کنید بروید در کل دنیا بچرخید ببینید چنین برنامه ای ساخته شده یا نه؟

در زمینه موسیقی و رقص که به وفور ساخته شده.

- آخر موسیقی فرق دارد. من یک سوال می پرسم در حوزه موسیقی هر سه نفر کارشناس آیا خواننده هستند.

الزاما خواننده نیستند ولی اشراف کامل دارند.

- باور کنید کارشناسان ما هم مقوله گزارشگری را می شناسند. آقای نصیرزاده و آقای طباطبایی به دلیل فعالیت های رسانه ای شان این جنس کار را می شناختند. من می گویم باید اجازه دهیم برنامه پا بگیرد و حتی دیگران جرات کنند وارد حوزه های دیگر هم بشوند. برنامه بی عیب نبود اما در آینده می توان نقاطع ضعف را کمرنگ و نقاط قوت را پررنگ کرد. شاید اگر ما در هیات داوران یک خانم داشتیم فضا را تلطیف تر می کرد. می خواهم بگویم براساس خطوط قرمز تلویزیون و داشته هایمان اینچنین عمل کردیم. اگر فرصت ساخت ادامه آن باشد. سعی مان بر این است که با قدرت ادامه دهیم.

برنامه را به چه شکلی ادامه خواهید داد؟

- خیلی مهم است که بازخورد مخاطب چه باشد. اگر شبکه صلاح بداند ساخت آن ادامه خواهد داشت. الان فضایی ایجاد شده تا علاقمندانی که دوست دارند به گزارشگری به عنوان حرفه نگاه کنند، جایی دیده شوند. شما مونتاژ برنامه اول را ببینید ما سعی کردیم هر کسی در برنامه شرکت کرده و تست داده حتی برای 10 ثانیه هم که شده نشان داده شود.

شما از برنامه به عنوان یک فرصت نام می برید اما در مصاحبه ای گفته اید که قول جذب گزارشگر نداده اید. شرکت کنندگان از این فرصت چگونه می توانند استفاده کنند؟

- در همین چند روز خیلی از برنامه سازان ورزشی رادیو به من زنگ زده اند و صرف نظر از اینکه شرکت کننده ای چه رتبه ای به دست آورده شماره تلفنش را خواسته اند. بنابراین فرصت ایجاد شده.

قاعدتا برای جذب گزارشگر، تنها فاکتور صدا و اطلاعات فوتبالی ملاک نیست. تیپ و پیشینه اجتماعی، تحصیلات و فاکتورهایی از این دست هم اولویت دارند. اینها را توانستید در تهیه برنامه دخالت بدهید؟

- در داوری نکاتی که شما اشاره کردید مد نظرمان بود. هر تیم دیگری که می گذاشتیم در نتیجه تاثیری نداشت چون چهار نفری که انتخاب شدند واقعا توانایی داشتند.

این که حق کی بود یا نبود الان خیلی مسئله مردم نیست؛ مردم برنامه را دوست داشتند و این یعنی برد شما در گام اول. دلخوری ها از نحوه برخورد کارشناسان است.

- الان مردم نسبت به گزارش های این گزارشگران حساس شده اند. الان می نشینند و قضاوت می کنند ببینند مثلا محمدرضا احمدی چند مرده حلاج است. این یعنی شروع یک رشد. از آن طرف گزارشگران احساس می کنند مسئولیت شان سنگین تر شده و تلاش می کنند اطلاعاتشان را کامل تر کنند و همه این اتفاق ها برای رسانه خوب است.

شما وجه مثبت برنامه را بیان می کنید ولی کاربران اینترنتی با تعبیری دلخورانه «آقای گزارشگر» را قضاوت می کنند. تعابیری مثل اینکه آقایان گزارشگر با تخطئه شرکت کنندگان قصد بالا بردن خود را داشته اند و نگران از دست دادن جایگاه شان هستند.

- نه اصلا اینجوری نبود چون قرار نبود ما سیصد نفر گزارشگر انتخاب کنیم. از ابتدا قرار بوده چهار نفر معرفی شوند. همانطور که آقای خیابانی اشاره کرد در تیم ملی هر کشور با اینکه خیلی ها خوب هستند ولی فقط بیست و یک نفر حضور دارند. کارشناسان از روز اول می دانستند عده ای انتخاب می شوند و دیده خواهند شد و حتی ممکن است در مقطعی همکارشان شوند. شاید برخی تن به همین کار هم ندهند و این همه انرژی و وقت نگذارند. حتی در هفته اول که باید هفت هزار نفر گزینش می شدند همین آقایان کمک کردند. باید وجه مثبت را هم دید. این آقایان با دل و جان آمدند و کمک کردند وگرنه در همان مرحله اول می توانستند شرکت های خیلی خوب که به تعبیر منتقدان ممکن است رقیب آنها شوند را حذف کنند، در صورتی که آنها به جایگاه و توانایی شان واقف اند و می دانند با این همه فوتبال که پخش می شود، نیاز به نیروی تازه نفس و جدید هست. چارلی چاپلین می گوید «هیچ کس قصد نداشته باشد جای کسی را بگیرد؛ توی این دنیا به اندازه همه آدم ها جا هست» (برترین ها به نقل از روزنامه هفت صبح)