حمید لولایی؛ جایی برای پیرمردها هست!

لولایی برای سعید آقاخانی هم در چند سریال مثل خروس، دزد و پلیس و خوش‌نشین‌ها بازی کرده است.

دیگر کارگردانی که او در کارهایش حضور داشته شاهد احمدلو است و بازی‌اش شامل دو اثر خانه اجاره‌ای و چند می‌گیری گریه کنی می‌شود. اثر دوم همانی است که لولایی به خاطرش جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد را دریافت کرد، اما این جایزه نتوانست لولایی را در سینما نگه دارد. او دلبستگی زیادی به تلویزیون دارد و در مصاحبه‌هایش هم اشاره می‌کند شهرت و تجربه‌اش را مدیون تلویزیون است. اوج محبوبیت این بازیگر به نقش ماندگار «خشایار مستوفی» در سریال زیر آسمان شهر برمی‌گردد. محبوبیتی که در هیچ یک از کارهای دیگر او (چه در سینما و چه در تلویزیون) تکرار نشد.

همان‌طور که گفته شد لولایی راه موفقتیش در تلویزیون را پیدا کرده و همواره بازی در سریال‌ها را به رفتن جلوی دوربین‌های سینما ترجیح داده است. در سینما هم اولویت با بازیگران جوان است و نقش‌های زیادی برای پیرمردها نوشته نمی‌شود. شاید به همین دلیل است که او تمایل زیادی برای بازی در فیلم‌های سینمایی از خود نشان نمی‌دهد. خودش دوست دارد بازی در کارهای جدی را هم تجربه کند؛ اما مردم او را در همان نقش‌های کمدی‌اش می‌پسندند و دوست ندارند پیرمرد بامزه «زیر آسمان شهر» در قالب یک مرد جدی فرو رود.

او اولین سریالش را در سال 1377 (مجید دلبندم) بازی کرد در دهه 80 به یکی از پرکارترین بازیگران تلویزیون بدل شد. تهیه‌کنندگانی که برای سریال کمدی‌شان دنبال یک بازیگر کهنسال می‌گردند به لولایی به عنوان یک گزینه مطمئن فکر می‌کنند. او رقیبان زیادی ندارد و به همین خاطر بسرعت برای سریال‌ها انتخاب می‌شود. سیروس گرجستانی و فتحعلی اویسی و چند نفر دیگر تنها بازیگرانی هستند که در سن بالا نقش‌های کمدی را ایفا می‌کنند و همین موضوع شانس لولایی را برای انتخاب‌شدن بیشتر می‌کند. سریال‌ها: خانه به دوش، زیر آسمان شهر، ترش و شیرین، بزنگاه، پیامک از دیار باقی، قطار ابدی، مجید دلبندم، مسافران، چارخونه، چهارچرخ، خوش‌نشین‌ها و...