زرادخانه شیمیایی رژیم صهیونیستی زیر ذره‌بین

سیاست تل‌آویو در سال‌های گذشته اتخاذ سیاست ابهام درخصوص جنگ‌افزارهای اتمی و شیمیایی خود بوده است. به باور بسیاری، این رژیم زرادخانه هسته‌ای دارد که دور از چشم بازرسان بین‌المللی است. همچنین به نظر می‌رسد این رژیم در سال‌های گذشته به‌طور مخفیانه برنامه تسلیحات شیمیایی خود را توسعه داده باشد.

نگرانی از تسلیحات شیمیایی اسرائیل زمانی شدت گرفت که سازمان سیا ماه گذشته در گزارشی اعلام کرد، رژیم صهیونیستی ذخایر قابل‌توجهی از تسلیحات شیمیایی را در دهه 1980 تهیه کرده است. تل‌آویو همچنین از امضای ان.پی.تی و تصویب کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی خودداری می‌کند.

در روزهای گذشته فعالیت‌هایی از سوی برخی دولت‌های خاورمیانه برای جلب توجه جامعه جهانی به سلاح‌های کشتار جمعی اسرائیل صورت گرفت.

این تلاش‌ها پس از آن انجام شد که دمشق به کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی پیوست و موافقت خود را با انهدام سلاح‌های شیمیایی خود تا اواسط سال آینده اعلام کرد.

روزنامه هاآرتص در گزارشی اعلام کرد، افزایش فشارها به اسرائیل برای افشای برنامه‌های تسلیحات شیمیایی خود به کابوسی برای رهبران آن تبدیل شده است.

شلومو بروم یکی از ژنرال‌های پیشین اسرائیلی سیاست کنونی این رژیم در حوزه تسلیحات شیمیایی را غیرعقلانی توصیف کرد، چرا که به گفته او شرایط در خاورمیانه تغییر کرده است.

طی روزهای گذشته نیز دو کارشناس در حوزه اتمی اعلام کردند، اسرائیل تا سال 2004 حدود 80 بمب اتمی تولید کرده واز آن پس تولید بمب هسته‌ای را متوقف کرد.

در گزارش این دو کارشناس همچنین به این موضوع اشاره شده بود که این رژیم از مواد کافی برای تولید 80 بمب هسته‌ای دیگر در زمان کوتاه برخوردار است.

گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های صهیونیستی نشان می‌دهد که به سفارت‌های این رژیم در کشورهای مختلف دستور داده شده تا از پاسخ به پرسش‌هایی درخصوص سلاح‌های کشتارجمعی خودداری کنند.

همچنین عامر پرتز وزیر دفاع پیشین در مصاحبه‌ای اعلام کرد بی‌تردید شرایط کنونی تغییر چندانی نخواهد کرد و موضوع سلاح‌های کشتار جمعی اسرائیل مورد پرسش قرار نخواهد گرفت.

دلیل اتخاذ سیاست ابهام از سوی رژیم صهیونیستی، نگرانی‌های ایالات متحده است. اگر چنانچه تل‌آویو اعلام کند سلاح‌های هسته‌ای دارد، طبق قوانین، واشنگتن دیگر نمی‌تواند کمک‌های مالی در اختیار این رژیم قرار دهد.

گمانه‌زنی‌ها درخصوص این‌ که احتمال می‌رود رژیم صهیونیستی برنامه تسلیحات شیمیایی خود را پنهان کرده باشد پس از آن افزایش یافت که مجله فارین پالیسی فاش کرد ماهواره‌های جاسوسی ایالات متحده در سال 1982 یک سایت تسلیحات شیمیایی را در صحرای نقب شناسایی کرده بودند.

گزارش محرمانه سیا در سال 1983 نشان می‌داد یک کارخانه تولید و انبار تسلیحات شیمیایی نزدیکی شهر دیمونا وجود دارد. این مجله همچنین اعلام کرد صنایع شیمیایی اسرائیل در تولید این تسلیحات دخالت داشته‌اند.

با توجه به شنود مکالمات و رهگیری ارتباطات ارتش رژیم صهیونیستی توسط آژانس امنیت ملی در آن دوره، بمب‌افکن‌های نیروی هوایی اسرائیل ماموریت‌هایی را با هدف شبیه‌سازی انجام حملات شیمیایی به مورد اجرا گذاشته بودند.

در این گزارش همچنین اشاره شده بود که تل‌آویو به عامل اعصاب و گاز خردل دسترسی دارد. گرچه نمی‌توان با قاطعیت گفت که سایت ذخیره‌سازی تسلیحات شیمیایی که توسط سازمان سیا در اوایل دهه 1980 مورد شناسایی قرار گرفت هنوز هم به فعالیت خود ادامه می‌دهد یا خیر، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اسرائیل به فعالیت‌های خود در حوزه تولید گاز اعصاب ادامه داده است.

اسرائیل همچنین یک مرکز تحقیقاتی در 20 کیلومتری تل‌آویو دارد که به گفته مقام‌های اسرائیلی یک مرکز تحقیقاتی دولتی است که تحقیقات دفاعی و پزشکی انجام می‌دهد و فعالیت‌های آن، با هدف آمادگی این رژیم در برابر اثرات حمله احتمالی شیمیایی یا بیولوژیکی انجام می‌شود.

بسیاری بر این باورند که این موسسه تحقیقاتی به طور مخفیانه توانمندی‌های تهاجمی شیمیایی خود را توسعه داده است. دلیل این امر نیز تلاش برای ترور خالد مشعل در سال 1997 در اردن است؛ زیرا در جریان ترور وی، توکسین به درون گوش خالد مشعل تزریق شده بود و او تنها به این دلیل جان سالم به در برد که دو فرد تروریست در اردن دستگیر شدند.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی با دادن پادزهر توانست دو جاسوس اسرائیلی را به تل‌آویو بازگرداند.

استفاده از تسلیحات شیمیایی

از سوی دیگر، گمانه‌زنی‌هایی نیز درباره استفاده از ماده توکسین در مرگ یاسر عرفات رهبر پیشین فلسطینی‌ها در سال 2004 وجود دارد.

همچنین استفاده رژیم صهیونیستی از مواد شیمیایی در سال 1992 و با سقوط یک هواپیمای اسرائیلی در نزدیکی آمستردام مورد توجه قرار گرفت.

رسانه‌های هلندی گزارش کرده بودند، هواپیمای اسرائیلی حامل مقادیر قابل توجهی گاز سارین بوده است.

شرکت آمریکایی تامین‌کننده این مواد شیمیایی اعلام کرده بود، این تجهیزات برای مرکز تحقیقات بیولوژیکی در اطراف تل‌آویو ارسال شده بود.

گزارش‌های مختلفی از جمله برخی گزارش‌های شبکه بی.بی.سی نشان می‌دهد، در اوایل انتفاضه دوم نیز رژیم صهیونیستی از نوعی گاز اشک‌آور استفاده کرد که موجب تشنج بسیاری از فلسطینی‌ها شد.

همین اواخر نیز رژیم صهیونیستی در حملات متعدد خود به نوار غزه از تسلیحاتی استفاده کرد که تحت پوشش پیمان‌های بین‌المللی قرار ندارد.

انفجار این مواد موجب ایجاد جراحات شدید در قربانیان شده و در خون آنها مواد فلزی همچون تنگستن یافت شده است. رژیم صهیونیستی در زمستان 2009 ـ 2008 نیز به دلیل استفاده از فسفر سفید در نوار غزه مورد انتقاد شدید قرار گرفت.

طبق معاهد‌ه‌های بین‌المللی، استفاده از فسفر سفید در مناطق غیرنظامی به منزله استفاده از سلاح‌های شیمیایی است. فشارهای بین‌المللی بر تل‌آویو سرانجام در اوایل امسال این رژیم را وادار ساخت تا به استفاده از مواد شیمیایی پایان دهد.

منبع: الجزیره انگلیسی ‌
مترجم: علیرضا ثمودی