معرفی بانوی همدانی به عنوان نخستین زن مدیر بحران دنیا

بیتا روحی در مورد این انتخاب گفت: در محیط کار نباید به تفکیک جنسیتی به صورت کلاسیک فکر کرد زیرا خانم ها در بسیاری از کشورهای دنیا توانسته اند، قابلیت های فردی و مسئولیت اجتماعی خود را شناسایی و نسبت به انجام امور محوله به بهترین وجه اقدام کنند.

وی با بیان اینکه انتظارات از خانم ها در محیط کار و مخصوصا در زمینه مدیریت بحران زیاد است، افزود: مسئولین باید فرصت های برابر و قابل استفاده برای همه ایجاد کنند و این به معنای آن است که حتی اگر فرصت برابر ایجاد شود اما قابل استفاده برای همه نباشد، نتیجه آن به بی‌عدالتی منجر خواهد شد.

زنان درگیر عواقب بهداشتی متفاوتی در پی بلایا هستند

این بانوی همدانی با تأکید بر متمرکز کردن نگاه در تبعات خاص بلایا برای جنسیت های مختلف اضافه کرد: وظیفه کارگروه تخصصی شهرداریها در بحران ها، بیمه و بازسازی و بازتوانی و تامین ماشین آلات و آواربرداری و مواد خطرناک و تدفین است و نمی توان سرویس دهی خاصی به زنان و کودکان داشت اما دستگاههای مرتبط و خدمات رسان در هنگام وقوع بلایا باید در نظر داشته باشند که به دلیل تفاوتهای فیزیولوژیک زنان ومردان، زنان درگیر عواقب بهداشتی متفاوتی در پی بلایا هستند.

روحی محدودیت بیشتر زنان در دسترسی به منابع، ارتباط کمترآنان با شبکه های اجتماعی به دلیل نقش بنیادی آنها در خانواده، مشارکت نابرابر زنان در تصمیم گیری های مهم، کمبود اطلاعات، نداشتن مهارت ها ی کافی، نداشتن مالکیت بر اراضی کشاورزی و منابع اقتصادی و ناآگاهی زنان از حقوق خود را از جمله عوامل اجتماعی موثر در این روند بیان کرد و گفت: زنان معمولاً نقش اصلی مراقبت از فرزندان را برعهده دارند و کمتر احتمال دارد به خاطر فرزند خود هنگام بروز بلایا محل حادثه را ترک کنند.

وی در پاسخ به این سئوال که بزرگترین چالش های شهرها نه تنها از لحاظ خطرها و همچنین فضای شهری، جمعیت، و غیره چه هستند، اظهار داشت: بزرگترین چالش، مخاطره ای است که تبعات آن را درست ارزیابی و تجزیه و تحلیل نکرده ایم و برنامه ای برای آن نداریم.

بیتا روحی یادآور شد: از آنجا که کارکنان حرفه های پزشکی، متولی و مسئول اصلی حفظ وارتقاء سلامت افراد جامعه به حساب می آیند، آگاهی آنها ازمفاهیم کلی مدیریت بحران و بعضی رویکردهای اختصاصی درجهت کاهش آسیب وعوارض ناشی از آنها همچون توانمندسازی زنان دربحران امری مهم تلقی می شود. (مهر)