بلوط‌ها زغال نمی‌شود اگر مردم بخواهند

به عقیده آنها دلیلی از این محکم‌تر وجود ندارد که تبر به دست، از تپه‌ها و دامنه کوه‌ها بالا بروند و برای گرم کردن خانه‌های سردشان ، به جان درختان و بلوط‌های بی‌پناهی بیفتند که تنها راه نجاتشان از چنگال زمستان‌های سیاه مناطق کوهستانی است.

این تنها دلیل قلع و قمع درختان بلوط در زمستان‌های سرد مناطق کوهستانی نیست؛ تهیه زغال از این درختان به عنوان راهی برای کسب و کار و منبع درآمد نیز عامل دیگری است که دسته دسته بلوط‌های 500 ساله رشته کوه‌های زاگرس را به کام آتش می‌کشاند و راهی زغال فروشی‌ها می‌کند، امری که باوجود برخورد مسوولان همچنان ادامه دارد و به گفته کارشناسان محیط زیست سالانه 54 هزار هکتار از جنگل‌های محدوده زاگرس را نابود و راهی رستوران‌ها، مجتمع‌های بین راهی، برخی از مراسم و مناسبت‌ها و منازل روستایی می‌کند.

فروش محصولات درختان جنگلی اگرچه دارای منع قانونی است و مسئولان هر چند وقت یک‌بار از کشف و ضبط هزاران کیلوگرم زغال خبر می‌دهند،‌ اما خلوت شدن جنگل‌ها و افزایش مغازه‌های فروش زغال، حاکی از بی‌نتیجه بودن این‌گونه منع‌های قانونی و برخوردهای ضربتی است که در کنار آن نه چاره‌ای برای رفع مشکل بیکاری و سوخت مردم محلی اندیشیده می‌شود و نه فرهنگسازی خاصی در این زمینه صورت می‌گیرد.

در حالی که تجربه همواره نشان داده، بهترین ضامن اجرایی برای رعایت قوانینی از این دست فقط خود مردم هستند و بس.

اگر روستاییان بدانند همین گونه به قطع درختان ادامه دهند و برای روشن نگه داشتن بخاری و اجاق غذایشان آسان‌ترین راه را انتخاب کنند، خیلی زود نسل بلوط‌های زاگرس منقرض خواهد شد، دیگر اقدام به این کار نمی​کنند و آن وقت منتظر اقدام این سازمان و آن دستگاه دولتی نمی مانند.

بنابراین می​توان با فرهنگسازی کاری کرد که مردم تبر به ریشه بلوط‌ها نزنند و البته این مهم وقتی امکان پذیر است که روستانشینان سوخت کافی برای گرم کردن خانه‌هایشان در اختیار داشته باشند.

فاطمه مرادزاده - گروه ایران