ایران کجای بسکتبال آسیا و جهان قرار دارد؟

رفع این نقایص، از حدود دو دهه پیش آغاز شد و پس از آغاز طرح غربالگری استعدادهای نوجوان بلند قامت،‌ نوبت به ترویج دانش ‌روز از طریق جذب مدرسان و مربیان صاحب علم روز بسکتبال رسید.

ماحصل این طرح‌ها در دهه 80 به ثمر نشست و کم‌کم بسکتبال ایران به سطح کشورهای شرق آسیا رسید و این در حالی بود که طی سال‌های اخیر، دو قدرت شاخص دیگر از منطقه غرب آسیا نیز به قطب‌های جدید قدرت این قاره تبدیل شده‌اند؛ ابتدا لبنان که حتی طی دو سه دوره با کنار زدن قدرتمندانه و شگفت‌‌انگیز دو کره، ژاپن، فیلیپین، قزاقستان و حتی چین،‌ طی دوره‌‌هایی به قهرمانی و نایب قهر‌مانی آسیا هم رسید و سپس اردن که طی دو سال اخیر، شگفتی‌ساز و قهرمان جدید آسیا لقب گرفته است. تیم ملی بسکتبال ایران، ‌با حضور همه این قدرت‌ها طی شش سال اخیر با استفاده از بازیکنانی ممتاز، بااستعداد و خوش‌ فیزیک و همچنین مربیانی پرایده،‌ بهترین بسکتبال آسیا را دارا بوده است و حالا با وجود غافلگیری و صعود نکردن به المپیک لندن (باوجود تمام شایستگی‌هایش)‌ تیمی قوی‌تر و پرپتانسیل‌تر از سطح قاره آسیا و بلکه با قدرتی در حد تیم‌های مطرح جهانی است.

تجربه حضور ایران در المپیک پکن و بازی‌ها و نتایج تیم ملی ایران در آن المپیک و همچنین رقابت‌های جهانی استانبول، نشان از آن داشت که حالا قدرت‌های بزرگ جهان بسکتبال نظیر روسیه، کرواسی، اسلوونی، آرژانتین، آلمان، برزیل، لتونی، یونان، اسپانیا، لیتوانی، آمریکا، پورتوریکو، فرانسه، ترکیه و صربستان، برتری چندانی نسبت به تیم ملی ما ندارند و بسکتبال ایران به لطف توان، فیزیک و تاکتیک خوب خود و همچنین بهره‌مندی از بازیکنان شاخص و پرتجربه‌ای مثل حامد حدادی، صمد نیکخواه بهرامی، حامد آفاق، مهدی کامرانی و ارسلان کاظمی، آبرو و اعتبار خوبی در جهان این ورزش پیدا کرده است طوری که حالا ایران در جهان این رشته در مقابل هیچ تیمی قوی از پیش بازنده تسلیم نیست و در آسیا هر تیمی برای رویارویی با بسکتبال روان و هوشمندانه ایران دچار کابوس می‌شود. امید است چنین تیمی با توجه هر چه بیشتر به تیم‌های پایه و پشتوانه‌سازی بتواند قدرت خود را حفظ و مسیر صعودی سال‌های گذشته‌اش را با قدرت ادامه دهد.

مجید عباسقلی / گروه ورزش