تیم ملی فوتبال و فهرست غایبان بزرگ

پس از چند روز انتظار و شایعات فراوانی که درباره چگونگی دعوت بازیکنان به تیم ملی در گرفته بود، برانکو ایوانکوویچ ، سرمربی تیم ملی ، فهرست 27 نفره خود را اعلام کرد.

کد خبر: ۴۱۵۰۴

این نفرات با حضور در اردوی تیمهای ملی ، خود را برای مسابقه های مقدماتی جام جهانی 2006 آلمان ، مسابقه های غرب آسیا و همین طور جام ملتهای آسیا در پکن آماده می کنند.
در فهرست برانکو، 6 بازیکن از فولاد، 3 بازیکن از پیروزی ، 3 بازیکن از استقلال و 4 بازیکن از پاس دیده می شوند، در حالی که هیچ بازیکنی از سپاهان به تیم ملی دعوت نشده است ؛ همچنین رحمان رضایی (مسینا)، مهدی مهدوی کیا (هامبورگ)، فریدون زندی (لوبک)، علیرضا نیکبخت واحدی و فرهاد مجیدی (الوصل) و علی کریمی (الاهلی) لژیونرهای این تیم را تشکیل می دهند.
همان طور که پیش بینی می شد و برانکو نیز بارها تاکید کرده است ، این تیم برای بازی با سیستم محبوب سرمربی کروات تیم ملی (سیستم)4-2-3-1 در نظر گرفته شده و نفرات طوری انتخاب شده اند که بتوانند در قالب این سیستم به میدان بیایند.
در فهرست اعلام شده برای تیم ملی فوتبال کشورمان ، غیبت چند چهره شاخص است که با توجه به بازیهای فصل اخیر این توقع وجود داشت که نامی از آنها در فهرست دعوت شدگان به تیم ملی دیده شود.
در اینجا به دلایل نبودن این عده در فهرست اشاره می کنیم:

محرم نویدکیا:
کاپیتان تیم المپیک و پدیده 2 سال اخیر فوتبال ایران یکی از بزرگترین غایبان تیم برانکوست ، اما غیبت او نه به دلایل فنی که به دلیل آسیب دیدگی نویدکیاست.
محرم که نقش محوری او در تیم سپاهان انکارناپذیر است و در حال حاضر یکی از آماده ترین هافبک های ایران محسوب می شود، بازیکنی بود که برانکو روی او حساب ویژه ای باز کرده بود و مطمئنا می توانست در سیستم 4-2-3-1 تیم ملی یکی از نفرات ثابت تیم و جزو 3 هافبک تهاجمی ما باشد.
پاسهای بلند و تودر نوید کیا و هوش فوق العاده از او بازیکنی غیرقابل چشمپوشی ساخته و برانکو همیشه از بازی او ستایش کرده است.
با آسیب دیدگی رباط صلیبی پای نویدکیا در آخرین بازیش مقابل تیم کره جنوبی ، او برای چند ماه از فوتبال دور شد.
ایوانکوویچ درباره اش می گوید: «تاسف تنها چیزی است که می توانم در این شرایط ابراز کنم. اگر او بود به طور قطع برای تیم ملی مثمرثمر بود، اما حالا باید جای او را با نفرات جایگزین پر کنیم و از این نظر مشکلی نداریم. به هر حال بدون نویدکیا هم زندگی ادامه دارد».

وحید هاشمیان:
باید از گلزن موفق بوخوم و بوندسلیگا به عنوان شاخص ترین غایب تیم ملی ایران نام برد؛ هاشمیان چند سال است که در تیم ملی نیست و با وجود صحبت هایی که هفته گذشته مبنی بر مذاکرات و توافقاتی میان او و فدراسیون فوتبال شنیده شد، باز هم نام او در فهرست نفرات انتخابی تیم ملی نبود.
دلایل دوری هاشمیان از تیم ملی با وجود آن که تقریبا همه از آن آگاهند هیچ وقت به طور رسمی اعلام نشده است. اعتقاد جمعی بر این است که هاشمیان به دلیل نیمکت نشینی هایش در آخرین دوره حضور در تیم ملی از مسوولان فدراسیون دلخور است و اعتقاد دارد حق او ضایع شده است.
درباره هاشمیان گفته می شود او حاضر نیست روی نیمکت تیم ملی بنشیند و ذخیره علی دایی باشد. با توجه به سیستم تک مهاجم برانکو، اصولا استفاده از دایی و هاشمیان کنار هم ممکن نیست.
پیش از این نیز مذاکراتی که میان سرمربی تیم ملی با هاشمیان انجام شد، نتیجه ای در بر نداشت و ظاهرا وحید شرایطی داشته است که تحقق آنها در تیم ملی بزودی میسر نخواهد بود.
هاشمیان که فصل بعد با پیراهن بایرن مونیخ به میدان خواهد آمد می گوید تا وقتی تغییری در شرایط تیم ملی ایجاد نشود، لزومی ندارد که او به این تیم برگردد.
در عین حال برانکو نیز بی آن که به بیان دلایل هاشمیان بپردازد می گوید چاره ای جز چشمپوشی از هاشمیان ندارد و قید او را زده است.
به هر حال تا اینجای کار که فشار افکار عمومی نتیجه نداده و به نظر می رسد تا رسیدن یک شکست سخت برای تیم ملی که همه چیز را دچار دگرگونی کند نباید به بازگشت بهترین گلزن ایران به تیم ملی امیدی داشت. تا آن زمان هم دلایل غیبت او همچنان سری محسوب می شود.

خداداد عزیزی:
هافبک - مهاجم خلاق و فوق تکنیکی پاسی ها، فصل اخیر را خارج از حد تصور ظاهر شد و نقش غیرقابل انکاری در قهرمانی پاس داشت ؛ اما خداداد عزیزی هم به تیم ملی دعوت نشده است و دعوت نشدن او هم مثل محرم نویدکیا - اگرچه از نوع دیگر - قابل پیش بینی بود.
خداداد عزیزی سالهاست که با تیم ملی ایران کلنجار می رود و پس از حضور در جام جهانی 1998، یعنی 6 سال پیش تا حالا در هیچ دوره ، حضوری مستمر در این تیم نداشته است.
دعوتهای گهگاهی و البته درگیری های مداوم شرایطی به وجود آورده که به نظر می رسد خداداد عزیزی آخرین سالهای حضورش در فوتبال را هم دور از تیم ملی سپری خواهد کرد.
درباره مشکلاتی که عزیزی با تیم ملی دارد به نکات متعددی می توان اشاره کرد.
از زمانی که او پس از تعویض ، در رختکن تیم ملی در فرانسه پیراهن ملی اش را درآورد و به زمین کوبید تا بعدتر، وقتی در اردوی تیمهای ملی دوره بلاژه ویچ تن به تمرین ها نمی داد و بر سر پیراهن شماره 11 جنجال به راه انداخت تا همین اواخر که گفته می شد سر تماشای یک بازی در حالی که یک پله پایین تر از برانکو روی سکوهای استادیوم نشسته بود، رفتاری ناشایست از خود نشان داده بود.
همه اینها باعث شده خداداد عزیزی مدام از تیم ملی کنار بماند؛ چیزی که او خودش آن را به لیست سیاه تعبیر می کند.
او زمان مربیگری بلاژه ویچ در ایران یکی از منتقدان جدی سرمربی جذاب تیم ملی بود و حالا هم باوجود آن که حمله مستقیمی به برانکو نمی کند او را باید جزو اپوزیسیون تیم ملی به حساب آورد!
خداداد کنار نبوغ فوتبالش ، از اخلاق تندی ضربه می خورد که حتی در بازیهای باشگاهی و در اردوهای تیمی اش هم دردسرساز می شود و او را مدام بازیکنی خبرساز جلوه می دهد؛ هم گلزن ، هم گلساز، هم پاسور و همه همه چیز، اما کسی نمی خواهد با آوردن او به تیم ، جو یک گروه 27نفره را به هم بریزد.

محمد نوازی:
او سال گذشته را در استقلال بخوبی سپری کرده و نقش عمده ای روی گلزنی های این تیم داشت.
پاسهای بی نظیر و سانترهای کم نقص از او چپ پایی ساخته که بسیاری می گفتند دوباره به یکی از پیراهن های ملی خواهد رسید.
نوازی اواخر فصل به دلیل افت بازی اش مورد اعتراض هواداران استقلال قرار گرفته بود و حتی شنیده شد که به دلیل اختلافاتی که با امیر قلعه نویی ، سرمربی استقلال پیدا کرده از این تیم خواهد رفت. نظر برانکو درباره او روشن است.
تقریبا همه متفق القول بر این نکته تاکید می کنند که نوازی بازیکنی است که فقط در حمله موثر است و در کارهای دفاعی بسیار ضعیف عمل می کند.
برانکو ایوانکوویچ به این نکته نیز اشاره می کند که نوازی بازیکنی کاملا لب خط است و برای فردی با این خصوصیات در سیستم 4-2-3-1 جایی وجود ندارد؛ یعنی به واقع او را می توان قربانی سیستم ثابت تیم ملی نامید.
اگرچه شاید در سیستمی که بازیکنان لب خط میدان می داد هم ، با بودن نفراتی چون علیرضا نیکبخت واحدی ، علی بداوی و داوود سیدعباسی (که هر سه به تیم ملی دعوت شده اند و توانایی بازی در پستهای مختلف را دارند) امکان حضور او در ترکیب 11 نفره تیم ملی ضعیف به نظر می رسید.

سهراب بختیاری زاده:
دفاع وسط آماده فصل اخیر فولاد که فصل خوبی را سپری کرده را هم می توان یکی از غایبان فهرست برانکو به شمار آورد.
بختیاری زاده به تناوب در تیمهای ملی مختلف بازی کرده و با این که تیم ملی در نقطه دفاع از نداشتن چهره هایی مطمئن در عذاب است و این ضربه پذیرترین نقطه تیم محسوب می شود، دعوت نکردن او سوال برانگیز است.
در سیستم چهار دفاع خطی ، اصل براین است که مدافعان بخصوص زوج وسط بی اشتباه بازی خواهند کرد. واقعیتی که در تیم ملی کنونی دیده می شود، ضعف در این نقطه است.
گل محمدی ناآماده و نصرتی که چندان با نفرات کناری اش هماهنگ نیست ، عمده دارایی ما در این نقطه هستند. این که چرا سهراب دعوت نشده پرسشی است که پاسخ آن نزد برانکوست.

و غیره:
بازیکنان دیگری را می شود نام برد که بنا بر سلیقه های متفاوت می توانستند در تیم ملی جا داشته باشند، ولی واقعیت این است که فهرست دعوت شده از طرف برانکو، قسمت اعظم سرمایه فوتبال ما را برای تیم ملی در بر می گیرد.
حضور دوباره فرهاد مجیدی و سورپریز کردن حریفان با بازیکنی به نام فریدون زندی می تواند از نقاط قوت این تیم باشد. باید منتظر ماند و دید که برانکو چه می کند.
اگرچه شاید بنا بر ملاحظات و پیشامدها تیم او دچار تغییرات دیگری شود. کسی چه می داند.