یونایتد همچنان به ستاره‌سازی ادامه می‌دهد

و مسائلی از همین دست است که سبب شد یونایتد تمامی 22 بازی نخست خود را در فصل جاری لیگ برتر انگلیس بدون شکست پشت سر بگذارد. سرمربی اسکاتلندی منچستر که در آستانه 70 سالگی قرار دارد با در نظر داشتن پختگی ویدیچ بازوبند کاپیتانی را در ابتدای فصل به او سپرد.

از سوی دیگر و در شرایطی که این روزها ترکیب منچستر دائما در حال تغییر است و تعداد بازیکنان همیشه ثابت در یونایتد به حداقل رسیده، ویدیچ از معدود کسانی است که در این فصل نفر ثابت به حساب می‌آید. بنابراین اقدام فرگوسن آنقدرها هم عجیب نبوده و برعکس تابع منطق نشان داده است.

هرچند اگر فردیناند، گیگز، نویل و اسکولز در زمین باشند، بازوبند باید قاعدتا به آنها برسد. با این اوصاف و براساس وقایع 6 فصل اخیر، ویدیچ را می‌توان از بهترین خریدهای عمر طولانی فرگوسن در کار مربیگری دانست. خریدهایی که البته ناکامی‌هایی را نیز برای سرمربی سابقه آبردین دربرداشته و ندانستن قدر دیه‌گو فورلان اروگوئه‌ای و ژرارپیکه اسپانیایی و جواب گفتن آنها بعد از مدتی کوتاه، بدون این که شاهد شکوفایی آنها باشیم (و درخشش چشمگیر آنها در باشگاه‌های بعدی‌شان)‌ از آن دست اقدامات بوده است.

فرگوسن در فاصله کمی تا بهار 2011 و در حالی که تیمش به سوی 3 جام در حرکت بود، می‌گوید: «ویدیچ یک جنگنده ذاتی است. او از بازی در خط دفاعی لذت می‌برد و این یک شرط و لازمه مهم برای بازیگران این خط است.

هرگاه توپی به محوطه جریمه ما می‌رسد، اولین نفر و عنصری که به سوی آن و فرد حامل و هدایت‌کننده توپ هجوم می‌برد و قصد دفع آن را می‌کند، نمانیا است.

من بازیکنان قدرتی مثل او در مرکز خطوط دفاعی تیم‌ها طی سال‌های اخیر کمتر دیده‌ام، درست یادم نمی‌آید که چقدر برای وی پرداختیم، اما هر چقدر هم که بوده باشد، ضرری نکرده‌ایم و برعکس، کم و ارزان بوده است.»

این که الکس فرگوسن برای تصاحب مدافعی مثل نمانیاویدیچ در حال حاضر و در بازار کنونی جهان دقیقا چقدر باید بپردازد، مساله‌ای است که ناروشن می‌نماید، ولی بعید است سه برابر رقم هزینه شده برای ویدیچ در سال?2005 نباشد.

فرگی اصولا بر این باور است که قیمت‌ها در بازار نقل و انتقال‌ها به قدری غیرواقعی و کاذب شده که رفتن به سمت‌ آن اتلاف وقت و دور ریختن پول خواهد بود. لابد همین مساله بهانه خوبی در دست وی است تا بگوید چرا به رغم رفتن کریستیانو رونالدو و کارلوس ته‌وز در تابستان?2009 و تضعیف آشکار شیاطین سرخ در امور تهاجمی از این طریق، وی درصدد انجام خریدهایی بزرگ و جذب نفراتی نامدار به تیمش به قصد جایگزینی ستاره‌های فوق
نبوده است.

این سیاست و به واقع عدم اقدام و راکد بودن منچستری‌ها در نقل و انتقال‌های زمستانی، امسال نیز توسط آنها جاری شد و خبری از خریدهایی ولو با قیمت متوسط از جانب آنها نبود. در این بازار ادین ژکو بوسنیایی در ازای 27 میلیون پوند از وولفسبورگ به منچسترسیتی رفت و دارن بنت با مبلغی که فقط 4 میلیون کمتر بود لباس ساندرلند را از تن خارج کرد و عضو استون ویلا شد. فرگوسن در این باره می‌گوید: «فهم کامل آن چه در بازار نقل و انتقال‌ها می‌گذرد این روزها بسیار سخت است.

البته هر دو تیم استون ویلا و منچسترسیتی برای پرداخت این ارقام کلان، توجیه‌هایی داشته‌اند، اما من از کار سیتی سر در نمی‌آورم. این تیم مهره به اندازه کافی در اختیار دارد و خرید ژکو با قیمت بسیار بالا نمی‌توانست یک کار حیاتی و ضربتی برایشان باشد. در مورد استون ویلا فرق می‌کند، زیرا با استقرار در اواخر جدول رده‌بندی لیگ، کسی را می‌خواستند که بتواند برایشان گل بزند و مشکل‌شان را به طور عاجل حل کند.

با این حال گمان نمی‌‌کنم هیچ‌یک از دو حالت فوق اگر هم در یونایتد وجود می‌داشت مرا وادار به خریدهایی مشابه می‌کرد.»

فرگوسن مثل دو سه سال اخیر معتقد است نیروها و نفرات در دسترس او برای رسیدن به اهدافش کافی است و نتایج حاصله تیم تاییدی بر این طرز نگرش به شمار می‌‌آید. فرگوسن حتی در زمان خریداری کریس رونالدو و وین رونی با قیمت‌هایی کلان در سال‌های 2003 و 2004 به آنچه در تیمش داشت، راضی بود و پیوسته گفته است که ترکیب یونایتد جوابگوی نیازهای آن است.

از این طریق بازیکنانی متوسط مثل وس براون، جان اوشی و حتی گری نویل که حتی در دوران اوجش مهره فوق‌العاده‌ای نبود و اینک کمرنگ‌تر از همیشه است، ماندگاری بیشتری در یونایتد یافته و سال‌ها در این تیم به بازی گرفته شده‌اند، بدون این که به نظر برسد ملزومات این کار را دارند.

نگاهی به کارنامه سرشار از افتخار منچستر طی این مدت نشانگر درستی سیاست‌های یونایتد بوده است و چگونه می‌توان به مربی‌ای که تیمش با همین بازیکنان متوسط این‌قدر جام برده، خرده گرفت و انتخاب‌هایش را سراسر غلط شمرد؟

در سیستم‌های فرگوسن جوان‌ترهایی مانند خاوی‌یر هرناندز مکزیکی و برادران برزیلی رافائل و فابیو نیز اخیرا شکوفا شده‌اند و هرچند فرگوسن در بین دو نیم‌فصل فده‌ریکو ماکه‌دای ایتالیایی را تا پایان فصل به عنوان یار قرضی به تیمی دیگر واگذار کرد، اما وی نیز از نیروهای جوان شکوفا شده در یونایتد در سال‌های اخیر بوده است.

روندی که پیش از آن به رشد چشمگیر رونالدو و رونی و تبدیل شدن‌شان به بهترین بازیکنان جهان و همچنین تکامل کار اندرسون برزیلی، کاریک انگلیسی، نانی پرتغالی و آنتونیو والنسیای اکوادوری منجر شده بود. پروسه‌ای که سبب شده یونایتد امسال غیبت والنسیای بشدت مصدوم و رونی کاملا دور از فرم ایده‌آل را چندان حس نکند و بدون این عناصر در لیگ انگلیس جولان بدهد و گاه به گاه به گیگز و اسکولز مسن تکیه کند و یکبار دیگر به مرحله یک‌ هشتم نهایی جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا هم برسد.

با این اوصاف فعال نبودن فرگی در نقل و انتقال‌‌های زمستانی اقدامی کاملا بجا از سوی او و حتی یک ویدیچ هم برای وی و تیمش کافی جلوه می‌کند.

الکس فرگوسن که از سال 1986 هدایت منچستر یونایتد را برعهده گرفته است طی 4 سال نخست حضور خود در این تیم، به هیچ موفقیت شاخصی دست پیدا نکرد ولی با اصرار بر فعالیت‌های اصولی خود، دوران شکوفایی بی‌نظیر تیمش را در مدتی بالغ بر 2 دهه ادامه داد و همچنان به‌دنبال ادامه روند کسب قهرمانی‌های پی‌درپی با این تیم است.

دیلی‌تلگراف / مترجم: وصال روحانی