فروپاشی استراتژی‌های اوباما

وی برای تاکید بر قاطعیت خود برای اجرای این طرح افرادی را نیز برای این منطقه در نظر گرفت و حتی خود در خرداد 1388 از مصر دیدن کرد. وی چنان عنوان می‌داشت که با دیپلماسی فعال خویش از یک سو متحدان آمریکا را به این کشور امیدوار خواهد ساخت و از سوی دیگر مخالفان آمریکا بویژه جبهه مقاومت را از میان بر خواهد داشت.

اکنون اوباما در حالی سال 2011 را آغاز کرده که تحولات خاورمیانه روندی دیگر را نشان می‌دهد. شکست وی در اجرای روند سازش در فلسطین امری بود که بسیاری از پیش آن را پیش بینی می‌کردند اما سایر دگرگونی‌ها در منطقه عملا شکست ادعاهای اوباما را به نمایش گذاشت.

مهمترین نکته در این عرصه را تزلزل شدید متحدان آمریکا در منطقه می توان دانست که به رغم ادعاهای اوباما همچنان در حال گسترش است. اوباما در ادعاهای خود حمایت از دولتهای مصر، اردن ، عربستان و دولت حریری در لبنان  را مطرح کرده بود و حتی از افزایش کمک‌های نظامی و مالی به آنها خبر داده بودند.

در لبنان دولت حریری به رغم حمایت‌های آمریکا سقوط کرد و جریان مقاومت توانست بدون حضور گروههای متمایل به آمریکا برای تشکیل دولت اقدام کند. در مصر و اردن که مهمترین متحدان آمریکا در منطقه بودند نیز بر خلاف تصورات آمریکا، موجی از اعتراض‌های مردمی برای سرنگونی دولت مبارک و عبدالله دوم آغاز شده است بگونه‌ای که بسیاری تکرار سرنوشت بن علی رئیس جمهور تونس را برای آنها دور از ذهن نمی‌دانند. در عربستان نیز دولت ملک عبدالله شرایط چندان مناسبی ندارد.

این تحولات در حالی خاورمیانه را فراگرفته که نقطه اشتراک تمام این کشورها، وابستگی سران آنها به آمریکا و وعده‌های مکرر اوباما برای حمایت از آنها می‌باشد.

با توجه به کارنامه 2 سال ریاست جمهوری اوباما می‌توان گفت که تحولات اخیر خاورمیانه صرفا تحولی در سطح منطقه نمی‌باشد بلکه یک اصل اساسی را آشکار می‌سازد و آن شکست پروژه‌های آمریکا در منطقه است که مهر تایید دیگری بر ادعاهای اوباما برای احیای جایگاه آمریکا در منطقه می‌باشد. روند تحولات نشان می‌دهد که اوباما نه تنها نتوانسته به احیای جایگاه آمریکا در خاورمیانه دست یابد بلکه همان متحدان اندکی را که در منطقه داشته از دست داده است. امری که نقطه ای تاریک را در کارنامه وی ثبت خواهد کرد که می‌تواند به یکی از مولفه‌های شکست وی در انتخابات سال 2012 منجر شود. 

قاسم غفوری-جام جم آنلاین