حضور پلیس برای تقویت امنیت بیمارستان‌ها

بهانه این اقدامات به حوادث بیمارستان یاسوج بر می‌گردد،در فاصله کمتر از یک ماه، در بیمارستان شهید بهشتی یاسوج، 2 پرستار مورد ضرب و جرح قرار می‌گیرند به گونه‌ای که یکی از این پرستاران بر اثر ضربه پنجه بوکس همراه مریض، یکی از چشمانش را از دست می‌دهد.

ظاهرا در حال حاضر در برخی از بیمارستان‌ها نیروی انتظامی حضور دارد، اما این مساله شامل همه بیمارستان‌ها از جمله بیمارستان شهید بهشتی یاسوج نمی‌شود.

معاون درمان وزارت بهداشت در خصوص حضور پلیس در بیمارستان‌های کشور می‌گوید: مذاکراتی با نیروی انتظامی داشته‌ایم تا قراردادی با بیمارستان‌ها منعقد شود. به این ترتیب بیمارستان‌ها هزینه‌ای را به نیروی انتظامی پرداخت کنند تا ماموران آن به صورت غیرموظف در بیمارستان حضور یابند. هر چند در حال حاضر نیروی انتظامی در برخی از بیمارستان‌ها حضور دارد.

دکتر حسن امامی در گفتگو با ایسنا با اشاره به اقدامات در نظر گرفته شده برای تامین امنیت کادر درمانی در بیمارستان‌های دولتی، ادامه می‌دهد: بزودی بخشنامه‌ای به دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور برای فراهم کردن شرایط امنیت پرسنل بیمارستان‌ها ابلاغ می‌شود.

هر چند در برخی از بیمارستان‌های دولتی سربازان وظیفه از سوی نیروی انتظامی حضور داشته و متولی امنیت این مراکز محسوب می‌شوند، اما پرسنل بیمارستانی نسبت به نبود امنیت در بیمارستان‌ها ابراز نگرانی می‌کنند.

یکی از پرستاران بیمارستانی در تهران با اشاره به این موضوع می‌گوید: تهدید از سوی همراهان مریض از جمله اتفاقات روزانه در مراکز درمانی محسوب می‌شود.

او ادامه می‌دهد: متاسفانه باید پذیرفت که کیفیت ارائه خدمات در بیمارستان‌های دولتی به دلیل حجم زیاد بیمار و مشکلات فعلی سیستم بیمارستانی، مطلوب نیست اما پرستار یا سایر پرسنل بیمارستانی مقصر محسوب نمی‌شوند، این مساله‌ای است که برای همراهان مریض قابل درک نیست و از این جهت پرسنل درمان بارها مورد تهدید یا توهین قرار می‌گیرند.

این پرستار می‌افزاید: به هرحال کسانی که وارد محیط بیمارستان می‌شوند از فرهنگ‌های متفاوت و با روحیات مختلف هستند و اغلب همه مشکلات را به پرسنل درمان نسبت می‌دهند.

او معتقد است یا باید مشکلات نظام سلامت،کمبود نیرو و امکانات در بخش‌های بیمارستان‌ها را حل کرد تا کسی ناراضی نباشد یا این‌که باید شرایط فرهنگی و آموزشی مناسبی را در جامعه فراهم ساخت.

بر این اساس وجود قوانین بازدارنده جدی می‌تواند از ایجاد برخورد و تنش در محیط بیمارستان‌ها بکاهد، اما به نظر می‌رسد اگر پرستاران یا کادر درمانی شکایتی از نحوه برخورد بیماران داشته باشند، برخورد جدی با این موضوع صورت نمی‌گیرد و مانند دیگر موارد، روال عادی شکایت طی می‌شود.

در کنار ضرب و جرح پرستاران یاسوجی، حادثه قتل 2 پزشک در تهران و حمله به یک پزشک زن در کرمانشاه در روزهای اخیر نیز از یک سو تداعی‌کننده نبود امنیت برای گروه‌های پزشک است و از سوی دیگر خلأ برخورد قانونی در این حوزه را نشان می‌دهد.

پرونده‌های شکایت پزشکی معمولا یا مشمول اطاله دادرسی می‌شود یا با توجه به جایگاه پزشکان در جامعه به جلب رضایت بیمار ختم می‌شود. این مساله سبب می‌شود که همراهان بیمار که در روند درمان دچار آسیب شده‌اند، به جای قانون از خشونت استفاده کنند.

فرمانده نیروی انتظامی در خصوص قتل پزشکان اعلام کرد: خوشبختانه در رسیدگی به این پرونده‌ها به سریالی بودن قتل‌ها نرسیدیم، بلکه موضوع شخصی بوده است و در قتل دومین پزشک که متهم دستگیر شد، مادر این متهم، بیمار این پزشک بوده است که در اتاق جراحی جان باخته بود و این متهم تهدید خود را نسبت به این پزشک عملی کرد.

احمدی‌مقدم به ایسنا گفت: کاش این پزشک که جان خود را از دست داد، پیش از این پلیس را در جریان این تهدید قرار می‌داد.

او درباره مجروح شدن 2 پرستار در یاسوج به وسیله سلاح‌های سرد و موضوع استقرار پلیس در بیمارستان‌ها، اظهار کرد: جامعه پزشکی وسعت زیادی دارد و در این اماکن هم مریض‌ها در شرایط خاصی هستند و ممکن است واکنش‌هایی را در مواقعی خاص نشان دهند.

به گفته احمدی‌مقدم اگر یک حادثه‌ای در یاسوج به وقوع پیوسته است، به این معنا نیست که تمام مراکز درمانی، امنیت پایینی دارند و نیاز به استقرار پلیس دارد.حتی اگر پلیس بخواهد برای هر مرکز درمانی نگهبان بگذارد، با موضوع کمبود نیرو مواجه می‌شود، نباید به این مطالبات این گونه نامطلوب بپردازیم .

با اتفاقات بیمارستان یاسوج، راهکارهای مختلفی برای امنیت پرسنل بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ارائه شده که ،یکی از این راهکار‌ها ارائه ابزار دفاع شخصی به پرسنل درمانی است.

معاون امور رفاهی سازمان نظام پزشکی از جمله کسانی است که این راهکار را ارائه می‌کند. دکتر حسن هویدا به ایسنا می‌گوید: به کارکنان مراکز بهداشتی ـ درمانی بویژه مراکز درمانی و داروخانه‌های شبانه روزی توصیه می‌شود که در مواقع لازم از وسایل دفاع شخصی مانند اسپری‌های دفاع شخصی استفاده کنند تا از بروز خسارات غیرقابل جبران جلوگیری شود.

او به خطراتی که گاهی از سوی معتادان متوجه پرسنل مراکز بهداشتی ـ‌ درمانی و حتی داروخانه‌هاست اشاره و اظهار می‌کند: گاهی معتادان از پرسنل مراکز درمانی و داروخانه‌ها درخواست‌های بیجا دارند و گروه پزشکی را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و حتی خساراتی به مراکز درمانی نیز وارد می‌کنند.

معاون امور رفاهی سازمان نظام پزشکی با بیان این که چنین حوادثی معمولا شب هنگام و در مراکز بهداشتی ـ درمانی شبانه‌روزی اتفاق می افتد، ادامه می‌دهد: سازمان نظام پزشکی بنا بر درخواست روسا یا مسوول فنی مراکز بهداشتی ـ‌ درمانی ابزار‌های دفاع شخصی را در اختیار این مراکز قرار می‌دهد و روسای مراکز درمانی می‌توانند با مسوولیت خود این وسایل دفاع شخصی را در اختیار کادر شبانه‌روزی خود قرار دهند، اما سازمان نظام پزشکی نمی‌تواند به‌طور مستقیم وارد عمل شده و این وسایل را در اختیار کادر پزشکی قرار دهد.

به گفته هویدا، گروه‌های پزشکی می‌توانند با استفاده از ابزار دفاع شخصی و همچنین ارتباط با پلیس 110 به سهولت از وقوع چنین برخوردهایی جلوگیری کنند.

هر چند که زحمات پرسنل و گروه‌های پزشکی در مراکز درمانی بر کسی پوشیده نیست، اما واقعیت تلخی هم وجود دارد که از کج‌خلقی و در مواردی سهل‌انگاری‌هایی در پروسه درمان بیماران در مراکز پزشکی حکایت دارد.

شاید در کاستی‌های نظام سلامت، پرسنل بیمارستانی نقشی نداشته باشند اما متاسفانه بازتاب نارضایتی در این سیستم در عملکرد و رفتار آنها بی‌تاثیر نیست. این مساله سبب می‌شود تاخیر‌ها و در برخی موارد بی‌توجهی‌ها در این مراکز بویژه مراکز دولتی، منجر به رفتار‌های پرخاشگرانه از سوی همراهان بیمار شود که مسلما در شرایط روحی مناسبی به سر نمی‌برند.

معاون درمان وزارت بهداشت در این خصوص معتقد است: یک بحث در این زمینه مربوط به اقدامات فرهنگی و ارتقای فرهنگ عمومی است. علاوه بر این که بیماران در بیمارستان‌ها از حقوق خاص خود برخوردارند، حقوقی هم برای ارائه کنندگان خدمت در نظر گرفته شده است که باید رعایت شود. از طرف دیگر، پرسنل پزشکی نیز باید این احساس را داشته باشند که بیماران و همراهان آنها نگران و مضطرب هستند.

امامی رضوی در ارتباط با بحث‌های قانونی و اجرایی تامین امنیت پرسنل درمانی، می‌گوید: به نظر می‌رسد وزارت بهداشت باید در بحث‌های قانونی و اجرایی، جدی‌تر عمل کند و با پرسنلی که رسیدگی‌های لازم به بیمار را نداشته‌اند، برخورد جدی صورت گیرد تا زمینه‌های ایجاد درگیری فراهم نشود. در عین حال باید امکانات و اجرائیات لازم در بیمارستان‌ها فراهم بوده و بیمارستان‌ها از کادر نگهبانی قوی برخوردار باشند.

در مجموع، به نظر می‌رسد تامین امنیت بیمارستان‌ها بر 3 پایه «ارتقای کیفیت خدمات مراکز درمانی»، «احساس مسوولیت بیشتر پزشکان و کادر درمانی در رسیدگی به بیماران» و «بالا بودن سطح فرهنگ و آستانه تحمل مردم» استوار است که اگر هر یک دچار کاستی یا خلل باشند، تحقق این هدف دشوار خواهد بود.